Review: NBA 2K18
Door Rene Groen op 25-09-2017 om 18:52
|
Bron: Gamed
|
Als het gaat om games hebben we enkele jaarlijkse zekerheden. Dit betekent dat we aan het einde van het jaar uit mogen zien naar bijvoorbeeld een nieuwe Call of Duty, FIFA en NBA 2K titel. Deze laatste heeft de lat de laatste jaren dermate hoog gelegd dat het ook voor zichzelf lastig geworden is om deze te evenaren. Is het ook om deze reden dat de ontwikkelaar enkele rare keuzes heeft gemaakt?
In eerste instantie lijkt er nog weinig aan de hand. De talrijke opties zijn ook nu weer aanwezig en de gameplay staat weer als een huis. Dit was vorig jaar ook al het geval en er was dan ook weinig reden om grootschalige veranderingen door te voeren. In plaats daarvan gaat het vooral om kleine verbeteringen. De AI is hierdoor net weer even wat scherper en reageert alerter op situaties. Verder zien we dat je moeilijker achterhaald zult worden bij een fast break, een aangename verbetering omdat je nu niet voortdurend zult worden ingehaald door iemand die een paar meter achter je zijn sprint inzet. Ook de algehele show is weer top notch. Het is alsof je daadwerkelijk naar een sportprogramma aan het kijken bent, inclusief shows in de rust, interviews en commentatoren die het beste zijn wat sportgames te bieden hebben. Ze komen met interessante achtergronden en feitjes en vallen gedurende een wedstrijd vrijwel nooit in herhaling. Met Kobe Bryant en Kevin Garnett zijn er zelfs gastcommentatoren die de diversiteit alleen maar ten goede komt.
Ook de spelers zelf lijken op hun evenbeeld, zowel in hun visuele voorkomen als hun speelstijl. Alle tatoeages kloppen en als iemand in het echt slecht verdedigt is dit ook te bemerken in het spel. Het enige kritiekpunt zijn de ogen, die met name in cutscenes de indruk doen wekken dat ze aan verdovende middelen hebben gezeten. Verder zijn de animaties weer net wat beter en worden veranderde tactieken perfect opgevolgd. Het zijn allemaal logische evoluties binnen de franchise en een grotere verandering zien we in MyCareer. Maar dan niet in het verhaal zelf. Een jongen onder de naam DJ die eerst een muzikale carrière nastreeft en toch in het basketbal terecht komt is nauwelijks interessant te noemen. Het verhaal is met clichés gevuld en de dialogen zijn naar mijn mening soms net iets te hip om van enige realiteit te kunnen spreken. Het is alsof je op momenten naar een gemiddelde aflevering van GTST zit te kijken, wetend dat je gemaakte keuzes lang niet altijd de invloed hebben omdat de scriptschrijvers toch naar één punt toewerken.
Wat MyCareer wel interessant maakt is The Neighborhood, waarin we een integratie zien van de voorheen losstaande modi MyPark en Pro-AM. Om de meer statische menu's tot leven te laten komen is er een wijk waarin je vrij rond kunt lopen. Je kunt een potje basketballen, trainen in de sportschool en kleding kopen. Dit alles met het idee dat het spel meer tot leven komt - hoewel de lege straten wat anders doen vermoeden - en je nu daadwerkelijk naar winkels toe moet lopen om iets te kopen, daar waar dit voorheen simpelweg vanuit een menu mogelijk was. Een klein kritiekpunt dat echter in het niet staat bij een veel grovere fout; de nadruk op microtransacties. Het doel van je karakter is om level 99 te worden en dat de weg hier naartoe lang is vind ik geen probleem. Ik speel NBA 2K altijd een geruime tijd en niets is zo onrealistisch als binnen een week een karakter te hebben uitgebouwd bij wie spelers als Russel Westbrook of James Harden het zweet in de broek loopt. Je kunt echter ook doorslaan in een trage opbouw met het duidelijke doel om spelers hiervoor de portemonnee te laten trekken.
De Virtual Currency punten, de in-game valuta die benodigd is om de statistieken te verbeteren, kleding aan te schaffen of een tatoeage te laten zetten, worden namelijk zeer traag aan de speler aangereikt. Het kopen van zo'n kledingstuk kost je bijvoorbeeld enkele duizenden VC terwijl je in het begin nog geen duizend VC verdient met een wedstrijd. Om dit proces te bespoedigen kun je de portemonnee trekken en er Euro's tegenaan gooien. Nu kun je stellen dat dit een keuze is die je zelf maakt, echter bemerkte ik al direct een achterstand omdat ik het weiger. Spelers om mij heen hadden de portemonnee duidelijk wel getrokken en dus liepen er al redelijk snel tegenstanders met een 85+ rating rond waar ik online nauwelijks iets tegen kon beginnen. Dit resulteerde in verliespartijen, daarmee minder VC en dus een nóg langere weg om een betere speler te worden. Het is zelfs zo dat je bij fouten in het spel VC kunt verliezen. Weliswaar geen grote aantallen, maar genoeg om de frustratie groter te maken. En om het dan nog irritanter te maken zijn de punten ook nog eens gelinkt aan andere modi. Neem bijvoorbeeld MyTeam (een tegenhanger van FIFA's Ultimate Team) waar je eveneens VC nodig hebt om pakjes te kunnen openen. Anders gezegd; punten uitgeven in de ene mode maakt ze ontoegankelijk voor de ander. Het is een schande dat 2K op deze manier spelers met een onzichtbare hand richting microtransacties duwt.
Het bovenstaande hangt als een donkere wolk boven een game die verder fantastisch is, waardoor het des te zuurder is dat ze deze keuze hebben gemaakt. Wanneer we bijvoorbeeld kijken naar de aanwezige teams dan zien we dat er niet alleen veel liefde en zorg in het heden gestoken is, maar minstens zoveel in het verleden. Naast alle hedendaagse namen is er ook een flinke lijst met klassieke teams, teruglopend tot de beginjaren van de National Basketball Assocation. Verder is er getracht meer binding te brengen in de MyGM Mode door hier een verhaallijn aan toe te voegen van een oud-speler die wegens een blessure moest stoppen. Hoewel de inhoud nog niet eens zoveel anders is ten opzichte van vorig jaar zorgt het wel voor een stukje betrokkenheid.
Eén van de leukste modi vind ik echter Pack and Playoffs, een variant op FUT Draft uit FIFA. Het doel is om een team te maken door een coach en vijf spelers te kiezen. Dit doe je door twee kaarten om te draaien uit een selectie van vijf en daar een definitieve keuze uit te maken. Je krijgt dus geheel random een team en het is lastig om hier een strategie op toe te passen en het is juist het verrassingseffect wat me zo aanstond. Andere modi waar je mee aan de slag kunt zijn onder andere Super Max (door het inbouwen van een salarisplafond moet je steeds weer keuzes maken en van tevoren zal je kwaliteitsniveau bepaald worden om tegen gelijkgestemden te spelen) en Domination (versla ieder legendarisch team). Het zorgt ervoor dat NBA 2K18 schittert in termen van gameplay en modi en er tegelijkertijd een zure nasmaak is door spelers richting microstransacties te duwen. Dit laatste resulteert er dan ook in dat de game flink lager scoort dan vorig jaar, hoewel ze zonder dit soort rare fratsen een soortgelijk cijfer hadden gekregen. 2K moet zich op dit vlak dan ook flink schamen!
|
|
|
Beoordeling
80
NBA 2K18 is grotendeels een logische voortzetting van de franchise. Het is allemaal weer net wat soepeler, mooier aangekleed en beter te beluisteren dan vorig jaar en het is een moedige keuze om MyCareer te verpakken in The Neighborhood, ondanks dat het verhaal zelf het GTST-niveau nauwelijks weet te ontstijgen. Tegelijkertijd schiet 2K zich in de voet door dermate weinig VC toe te kennen, de in-game valuta die je nodig zult hebben in meerdere modi, en je daarmee richting microtransacties te willen duwen. Een opvallende, zeer kwalijk te nemen ontwikkeling waar ze hopelijk snel op terug zullen komen.
|
|
|
|
 05:33 Story Trailer Sonic Forces
 16:08 Eerste trailer Maze Runner: The Death Cure
|
| Reacties (4) |
|
|
Pagina:
1
|
|
Xavior
op 26-09-2017 om 02:50
[Niv: 121 / Exp: 6068]
|
|
Het blijft jammer dat het resulteert in een pay 2 win game (of duizenden uren kwijt zijn voor vc). Het is ook jammer dat veel mensen het ook maar kopen, als niemand dit zou kopen is het een goed signaal dat gamers dit zat zijn.
|
|
|
Gast (213.93.134.xxx)
op 26-09-2017 om 10:41
|
|
De reviews zijn vernietigend, zo'n beetje de eerste positieve review die ik lees...Ofschoon ik ze natuurlijk niet allemaal gelezen heb..
|
|
Rene Groen
(Eindredacteur)
op 26-09-2017 om 16:31
[Niv: 751 / Exp: 37552]
|
|
Kijkend naar MetaCritic scoort de game juist beter. De Switch versie daargelaten (73 rating) scoren de PlayStation 4 versie (83) en Xbox One versie (86) juist erg goed. Ik snap de negatieve reviews overigens wel, het is maar net aan het waardeoordeel dat je aan de microtransacties hangt.
|
|
|
Gast (95.213.136.xxx)
op 26-09-2017 om 18:00
|
|
0 op 10 voor de game
|
|
|
Pagina:
1
|
|
|
|
