Ontwikkelstudio Double Fine werkt momenteel samen met Sony Computer Entertainment en Disney aan de comeback van de oude klassieke LucasArts avonturen. Het team van Tim Schafer lanceerde na Grim Fandango Remastered nu eveneens Day of the Tentacle Remastered voor PC, PlayStation 4 en PlayStation Vita. Het spel blijkt een pareltje uit de oude doos dat de aankoop waard blijft.
Het vervolg op Maniac Mansion – een game die in zijn originele vorm speelbaar is binnen Day of the Tentacle – draait rond de drietal jongeren Bernard, Hoagie en Laverne die in de tijd moeten terugkeren om een kwaadaardige paarse tentakel af te stoppen. De tijdsreis loopt echter grandioos fout, waarbij Bernard vastzit in het heden, Laverne tweehonderd jaar in de toekomst belandt waar tentakels de mensheid als huisdieren houdt en Hoagie eenzelfde tijd terugtreedt in het verleden, waar hij in aanraking komt met George Washington en andere historische figuren. De speler kan hierbij – na een korte periode – vrij wisselen tussen de drie periodes, iets wat hij ook frequent zal moeten doen om puzzels op te lossen. Je moet op een gegeven moment bijvoorbeeld met Hoagie aan de slag gaan om het design van de Amerikaanse vlag te veranderen. Laverne kan deze hierdoor vierhonderd jaar later gebruiken als vermomming.
De drie personages kunnen zelfs voorwerpen uitwisselen, wat betekent dat als je vastzit, je best even kunt uitwijken naar een andere tijdsperiode om daar enkele puzzels op te lossen in de volgorde die jij kiest. De game geeft je dus zeker enige vrijheid, waarbij je niet bang moet zijn dat je zult vastlopen. Day of the Tentacle is zo ontwerpen dat je nooit kunt falen en nooit kunt sterven. Misschien moet je enkele keren terugkeren op je stappen om de juiste oplossing te vinden, maar je kunt bijvoorbeeld nooit voorwerpen verkwisten dat je later absoluut nodig hebt. Je moet echter niet verwachten dat de game een makkie wordt want puzzels vergen toch enig denkwerk. En dat denkwerk is niet altijd even logisch, er zijn hier en daar puzzels waarbij je eerder de oplossing zult moet opzoeken dan dat je deze door logica kunt bereiken.
De puzzels verlopen nog altijd hetzelfde als in het verleden, maar de besturing is wel gemoderniseerd. In de oude versie werd de bodem van het scherm gevuld met een set acties. Je koos een actie, je selecteerde een doel en je voerde de actie uit. Deze Remastered versie werkt daarentegen met een set contextuele acties, je selecteert een voorwerp en krijgt dan toegang tot alle relevante acties. De oude stijl is nog steeds beschikbaar voor zij die dat verkiezen, maar het is onmiskenbaar dat deze nieuwe aanpak veel vlotter en sneller werkt. Er zitten hier en daar ook wat shortcuts in. Je kunt bijvoorbeeld de menu's doorkruisen met de schouderknoppen en sneller bruikbare items vinden met de rechter stick. Het zorgt ervoor dat de game werkt zoals het hoort in de moderne context zonder dat het unieke van het verleden verloren gaat.
Een belangrijk element van deze Remastered versie is natuurlijk de grafische verbetering. Net zoals bij Grim Fandango kun je op elk moment wisselen tussen de oude pixelrijke stijl en een nieuwe cartoonstijl. Deze nieuwe stijl blaast nieuw leven in de oude personages zonder afbreuk te doen aan hun persoonlijkheid. De soundtrack kreeg een gelijkaardige update. Je laat de stereo bijvoorbeeld met plezier wat langer opstaan om het metal-nummer “Green T and the Sushi Splatters” langer te beluisteren. Enkel de voice-overs blijven hier toch een zwak element, net als in het origineel. Double Fine heeft naast deze upgrades nog wat toevoegingen gedaan om de ervaring een extra dimensie te geven. Er is bijvoorbeeld een commentaarfunctie, welke je toelaat inzicht te krijgen in de gedachten van de regisseurs Tim Schafer en Dave Grossman. Het is iets wat naar voren komt in films, maar zeer zeldzaam is binnen videogames. Het geeft nochtans een duidelijke meerwaarde, zeker in wat gekkere games als deze.
|
