Anderhalf jaar geleden mocht ik met Saints Row IV aan de slag. De absurditeit van de game beviel me prima, tegelijkertijd was er een groep die de pies- en poephumor niet kon waarderen. Zij zijn echter nog niet van de game af.
Saints Row IV: Re-Elected is namelijk een heruitgave van het origineel, maar dan met de toevoeging van de in de tussentijd uitgebrachte DLC én Gat Out of Hell. Deze nieuwe DLC bespreken we op een later moment, in deze review richten we ons puur op Re-Elected, welke is uitgebracht op de Xbox One en de PlayStation 4. Om het geheugen nog even op te frissen: in Saints Row IV heb je de ultieme macht bereikt, je bent namelijk de nieuwe President van Amerika. Lang genieten van deze positie is er niet bij, een groep aliens opent de aanval en je dient de wereld te beschermen door een simulatie in te stappen.

Deze setting zorgt ervoor dat de absurditeit naar een nog hoger niveau getild kon worden. Hoog springen, snel rennen of gooien met vuurballen? In deze game zijn het de normaalste zaken ter wereld, waarbij je de speciale krachten ook nog eens kunt upgraden, hetgeen je bijvoorbeeld in staat stelt om over water te rennen. Het verhaal is, net als de vele side-missions die het spel rijk is, ook nog eens coöperatief te doorlopen, waardoor er aan content geen gebrek is. Dit was bij het origineel al zo, maar door de toevoeging van de downloadable content is er nu nog meer gameplay aanwezig.
Enter the Dominatrix vertelt een alternatief verhaal van Saints Row IV, waarbij de simulatie van Steelport is overgenomen door een entiteit die zich The Dominatrix noemt. Het verhaal wordt gebracht alsof het verwijderde scènes zijn en brengt enkele nieuwe wapens in een vijftal nieuwe missies. De tweede toevoeging is How the Saints Saved Christmas, waarbij het thema al uit de naam af te leiden is. Ook hier zijn er enkele nieuwe missies aan het spel toegevoegd, maar het zijn met name de voertuigen (de Flying Reindeer en Santa’s Sleigh) en de wapens (de Red Rider BB Gun, de North Pole en de Christmas Dubstep Gun) die de show stelen. Zoals eerder gezegd vormt ook Gat Out of Hell onderdeel van het pakket, deze bespreken we in een aparte review.

Inhoudelijk is er dan ook niet veel veranderd aan Saints Row IV, zo betreft het nog altijd de absurde game die reeds in 2013 verscheen. De audio is sterk te noemen, zo zijn er veel bekende stemacteurs die de karakters tot leven laten komen, en de soundtrack is leuk om naar te luisteren. Het enige wat wederom opvalt is dat de karakters nogal wat one-liners hebben die te vaak worden uitgesproken. Grafisch betreft Re-Elected een upgrade van het origineel, toch moet je hier niet teveel van verwachten. Te zien is dat de game een nieuw likje verf heeft gehad, maar veel indruk maakt het allemaal niet. Deze Re-Elected uitgave is dan ook vooral aan te raden aan degenen die het origineel niet hebben gespeeld. Zij gaan een leuke tijd tegemoet, mits je de flauwe humor natuurlijk kunt verdragen. Wat dat betreft zal Saints Row IV altijd twee groepen gamers tegenover elkaar blijven zetten.
|