Ontwikkelaar Atlus ontwikkelde met Shin Megami Tensei IV een nieuwe RPG voor de Nintendo 3DS die nu, na lang wachten, eveneens naar Europa komt. Het is echter ongetwijfeld een game die het wachten waard was.

Het Japanse bedrijf lanceert op regelmatige tijdstippen nieuwe Shin Megami Tensei spellen, er verschijnt bijna jaarlijks een nieuwe game waarbij de Nintendo 3DS één van de lievelingsplatforms voor ze is. Atlus ontwikkelde onder andere Devil Survivor en Persona Q voor het platform. Het feit dat de uitgever een nieuwe game maakt voor de Nintendo 3DS, is dan ook weinig verrassend; maar de ontwikkeling van Shin Megami Tensei IV is desondanks uitermate opmerkelijk. De overgrote meerderheid van de Shin Megami Tensei spellen behoort tot specifieke subseries waarbij de Persona subserie ongetwijfeld de bekendste betreft. Er is echter ook een originele serie waarin zeer zelden nieuwe games verschenen, waartoe nu ook Shin Megami Tensei IV behoort. Het derde deel – Shin Megami Tensei: Lucifer's Call – verscheen alweer tien jaar geleden op de PlayStation 2 en de spin-off Strange Journey is ook al vijf jaar oud. Het is dan ook verbazend dat Atlus eindelijk een nieuwe game in deze serie ontwikkelde, zodat wij ongelofelijk uitkijken naar de release ervan.

Je moet nu niet bang zijn dat je Lucifer's Call gespeeld moet hebben om de nieuwe Shin Megami Tensei te begrijpen. Het gaat om een op zichzelf staande game, waarbij het vooral de gameplay is die definieert tot welke serie een Shin Megami Tensei behoort. De Persona spellen spelen zich bijvoorbeeld af in de echte wereld, waarbij de menselijke hoofdrolspelers hun normale schooldagen combineren met een nachtelijke demonenjacht waarin ze gebruikmaken van hun Persona, een soort demonische alternatieve persoonlijkheid. De originele games kiezen echter voor een andere aanpak. Je team bestaat meestal maar uit één menselijke speler – in dit geval de protagonist Flynn – die wordt geholpen door een hele groep demonen die je moet vangen en trainen als een soort satanische Pokémon trainer. In plaats van schattige elektrische ratten en goden die een universum kunnen creëren ga je hier echter aan de slag met demonen, die eigenlijk de mensheid willen vernietigen, om die vernietiging juist te voorkomen.


Flynn is namelijk geen doodgewone jongen met een voorliefde voor demonen, hij is een achttienjarige samoerai die zijn koninkrijk Mikado moet beschermen tegen een demonenplaag. Het land, een soort middeleeuwse cultuur mét computerapparatuur, is gebouwd op een gigantisch grottencomplex dat gevuld is met demonen die de bewoners willen vermoorden. Het land heeft gelukkig een uitgebreid samoeraikorps dat ervoor zorgt dat de demonen nooit kunnen uitbreken. Mikado organiseert jaarlijks zelfs een evenement om uit te testen welke achttienjarige inwoners een goede aanvulling zouden zijn voor het korps. Flynn was dit jaar één van de gelukkigen. Het samoeraibestaan is een hard leven, maar het is een belangrijke taak zodat Flynn dit met veel plezier aanvat. Zijn harde werk zal ook nodig zijn, want een mysterieuze figuur – de Black Samoerai – is namelijk de inwoners van Mikado aan het veranderen in demonen. Flynn moet nu op avontuur vertrekken om de Black Samoerai te vinden en te stoppen.

De game speelt als een typische Dungeon Crawler RPG. Je hebt een wereldmap die je kunt verkennen, waarbij je onder andere kunt deelnemen aan side-missions of op zoek kunt gaan naar nieuwe wapens. Dit verkennen loopt in het begin puur via menu's, maar na enkele uren zul je door volwaardige straten wandelen. Het is allemaal weinig verrassend. Het spel begint dan ook pas echt wanneer je een dungeon betreedt. Deze ondergrondse grottencomplexen zijn halve doolhoven die gevuld zijn met demonen. In oude Shin Megami Tensei games werd gewerkt met random encounters, maar je kunt nu – net zoals in de Persona spellen – schaduwen zien die vijanden voorstellen. Als een schaduw je opmerkt, loopt hij onmiddellijk op jou af. Als je de schaduw kan aanvallen voor hij jou bereikt, begin je het gevecht met een licht voordeel. Anders zijn de voordelen voor de vijand, iets wat zeer pijnlijk kan blijken met het vechtsysteem van Shin Megami Tensei IV.

De game maakt opnieuw gebruik van het zogenaamde 'Press Turn' vechtsysteem, een turn-based vechtsysteem dat draait rond het domineren van de tegenstander. Je krijgt elke beurt vier actie-icoontjes welke je toelaten viermaal aan te vallen. Als je een type aanval gebruikt waartegen de vijand zwak is, dan krijg je een extra beurt. Je kunt dan bijvoorbeeld achtmaal aanvallen op één beurt. Het gebruiken van de verkeerde aanval gebruikt meer actie-iconen, zodat je plots je beurt kunt verliezen, waarna de vijandelijke demonen jou kunnen domineren. Het 'Press Turn' systeem is verder aangevuld met het 'Smirk' systeem. Als een karakter een uitermate effectieve aanval uitvoert, bestaat de kans dat hij gaat glimlachen. Als dit gebeurt, zullen zijn komende aanvallen nog meer schade aanrichten. Beide systemen samen zorgen ervoor dat je zwaar kunt uithalen in een korte tijd, maar het is eveneens weinig vergevingsgezind zodat het vechten steeds eerlijk is en het samenstellen van een goed gebalanceerd team vitaal wordt.


Er zijn meer dan vierhonderd demonen aanwezig waarbij je moet onderhandelen om hun diensten te veroveren. De onderhandeling verloopt steeds anders. De ene demon wil bijvoorbeeld geld terwijl de andere misschien eist dat je correct antwoordt op een vraag. Het is eveneens mogelijk om demonen te fuseren, wat vaak de weg is naar de allerkrachtigste varianten. Het combineren van twee of drie demonen leidt naar een nieuwe demon die bepaalde vaardigheden en statistieken van zijn voorgangers overerft. Het fusioneren is een zeer belangrijk element, maar het was vroeger heel risicovol. Je moest vaak gokken op de beste combinaties terwijl de game nu hints geeft over de beste combinatie, en je was je demonen definitief kwijt, iets wat nu veranderd is. Je kunt de demonen die je voor een fusie hebt gebruikt, nu opnieuw 'kopen' als je ze geregistreerd hebt. Er is zelfs een StreetPass feature onder de naam Digital Devil Service die je demonen eventueel laat evolueren.

Het gebruik van bovenstaande mogelijkheden is zeer belangrijk, want het regelmatig wisselen van demonen en het verzamelen van krachtigere demonen loont zeker. Het is bijvoorbeeld nodig om Flynn nieuwe vaardigheden aan te leren. Flynn kan via het "Demon Whisper" systeem nieuwe vaardigheden leren van demonen. Als je demon een leuke vaardigheid heeft, kun je deze dus overdragen naar Flynn. Hij kan maar een bepaald aantal vaardigheden leren, maar je kunt hier strategisch werken. Je kunt hem bijvoorbeeld meerdere keren dezelfde spreuk leren zodat deze krachtiger wordt. Dit is trouwens niet de enige manier waarop je Flynn kunt aanpassen. Je kunt steeds nieuwe wapens en uitrusting voor hem kopen; of je kunt hem trainen zodat zijn level stijgt waarna je vijf punten kunt toekennen als statistieken als zijn snelheid en zijn kracht. De digitale smartphone die Flynn bij zich draagt kan hem ook sterker maken. Je kunt namelijk upgrades kopen voor die mobiel die bijvoorbeeld toelaten meer vaardigheden te leren.

Shin Megami Tensei IV lijkt dus opnieuw een diepgaande ervaring te worden, iets wat fans van de serie absoluut niet zal verbazen. De game zal grafisch opnieuw weinig hoge ogen gooien aangezien er grotendeels gewerkt wordt met statische plaatjes, maar zal een stevige indruk nalaten door de strategische diepgang en de uitgebreide inhoud die moet zorgen voor meer dan vijftig uur spelplezier. Het spel lijkt dus een interessante RPG te worden die de nodige aandacht kan trekken. Of het spel ook effectief een succes wordt, ontdekken we dit najaar wanneer de game in de Europese eShop staat.