Na honderd episodes begon de Naruto animatieserie sterk in te lopen op de bijhorende manga. Studio Pierrot besluit daarom een korte fillerverhaallijn in te voeren. Op deze manier kon de manga terug uitlopen op de serie. Is deze filler de moeite waard of niet?

De Arc begint met episode 101, wat een grappige episode op basis van een Omake – een korte mangagrap van één of twee pagina's – moet voorstellen. In de Omake probeert Team 7 om Kakashi te ontmaskeren, wat natuurlijk steeds mislukt. Dit wordt uitgerekt tot een episode van 20 minuten wat leidt tot een pak domme momenten en weinig goede grappen. Men sleurt er zelfs andere ninja bij om Kakashi aan te vallen, Kakashi heeft in het verleden namelijk een romantisch uitje van hun verstuurd. Het slaagt nergens op en de episode is eigenlijk een complete ramp. De episode is gevuld met domme animaties en een kraai die regelmatig vertelt dat de episode compleet idioot is. Wij gaven de kraai gelijk, het is idioot. Ook de rest van de verhaallijn van deze Arc kan eigenlijk op deze manier beschreven worden. De volledige Land of Tea Arc die loopt tot en met episode 106 bestaat uit materiaal dat niet behoort tot de manga en dus eigenlijk met een gerust hart mag overgeslagen worden, zeker omdat het nieuwe materiaal van laag niveau is.


In deze Arc krijgt Team 7 de opdracht om een deelnemer aan een race te beschermen. Deze race wordt elke vier jaar georganiseerd en de clan van de winnaar mag vier jaar lang de baas spelen over de andere clan. De ene clan won de vorige keer en terroriseert de bevolking, de andere roept nu de hulp van Konoha in om het land van de thee te beschermen. Naruto, Sasuke en Sakura moeten Morino Idate, de deelnemer van deze clan, dus continu volgen en beschermen. Het probleem is echter dat Idate een complete eikel is die geen ninja kan uitstaan en steeds ruzie heeft met Naruto. Het is een recept dat Studio Pierrot veel gebruikt, maar nu al zeer vervelend blijkt. Men probeert Idate te redden door hem een tragisch verleden te geven, waarbij hij een opmerkelijk verleden heeft met Konoha's Morino Ibiki. Dat tragische verleden is echter eerder lachwekkend waarbij je absoluut niet gaat supporteren voor Idate. Supporteren voor de vijand is evenmin mogelijk, de vijandelijke Rain ninja zijn al even vervelend wat grotendeels komt omdat hun gevechtsstijl niet interessant is.

Hun leider Aoi heeft zijn techniek gestolen van een andere Rain ninja die moeiteloos werd gedood door Gaara. Hij wordt ondertussen bijgestaan door het drietal Rain ninja dat tijdens het Chuunin examen werd verslagen door een zwaar vermoeide Naruto. Die Naruto kreeg ondertussen enkele serieuze upgrades, maar zij blijven op een zwak niveau staan waardoor ze absoluut niet de moeite zijn. De Land of Tea Arc is dus duidelijk de eerste compleet overbodige, zeer zwakke Arc waarbij het verhaal nooit het gebruikelijke Naruto niveau bereikt. Het geluid staat evenmin op niveau. De nieuwe vijanden en vrienden klinken stom en lijken ontworpen te zijn in vijf seconden. Ook de muziek bereikt niet het gebruikelijke niveau. Studio Pierrot experimenteert met nieuwe muziekjes, waarbij deze experimenten vreselijk zijn. De nieuwe afsluiter "Maunten-a-gogo-tsu" van Captain Stridul bijvoorbeeld klinkt niet goed en diens tekst slaagt op niets. De nieuwe opener "Seishun Kyosokyoku" van Sambomaster is de enige uitzondering op de slechte soundtrack. De Arc kent een stom einde, ongeloofwaardige verhalen, een slechte soundtrack, waardeloze gevechten en is dus compleet overbodig. De Land of Tea Arc mag dus meteen vergeten worden.