In 2006 lanceerde Gust de PlayStation 2 titel Ar Tonelico: Melody of Elemia in Japan, waarbij tegelijkertijd een Original Video Animation op basis van het spel verscheen. De OVA die geanimeerd werd door Prince of Tennis studio, tracht binnen 25 minuten een introductie tot Ar Tonelico te brengen.
Ar Tonelico speelt zich af in Sol Ciel, een wereld die bestaat uit de levende toren Ar Tonelico en de landmassa Wings of Horus. In deze wereld wonen mensen en Reyvateil, een speciaal ras vrouwen dat gecreëerd werd om Ar Tonelico te beschermen. Deze vrouwen helpen ridders door te zingen. Dit maakt de ridders namelijk sterker en geneest hun wonden. In de OVA volgen we de ridder Lyner Barsett en Aurica Nestmile, een Reyvateil zonder krachten. Ze heeft namelijk geen gevoelens voor mensen waardoor ze niet kan zingen. De invloed van de ridder Lyner die uit de toren Ar Tonelico gestort is, helpt haar echter om medeleven te krijgen.
Ondanks het feit dat zijn luchtschip tweemaal is neergestort en hijzelf gewond is, blijft Lyner namelijk mensen helpen. Hij wil zelfs tegen een gigantische demon vechten om een stad vreemden te redden. Gelukkig moet hij niet alleen vechten, Krushe Elendia repareert zijn luchtschip en Aurica zingt zodat hij sterker wordt. Op deze manier kan hij de demon toch verslaan waarna de OVA eindigt. De OVA biedt dus een kort verhaal aan zonder uitleg over de Reyvateil en hun krachten. De OVA probeert een succesvolle introductie tot Ar Tonelico te vormen, maar je begrijpt hem alleen als je de game effectief hebt gespeeld waardoor deze animatie zijn doel voorbij schiet.
De animatie is tegelijkertijd compleet overbodig voor Ar Tonelico fans. Er verschijnt amper één personage uit de game, en zij maakt gewoon een snelle cameo. Ook het romantische aspect dat een belangrijke rol speelt in de games, is volledig geschrapt ondanks enkele uitspraken in die richting. Daarnaast gebeurt er sowieso maar weinig in de OVA zodat je eigenlijk geen reden hebt om de OVA te bekijken, zeker omdat de personages Aurica en Lyner absoluut geen interessante personages zijn. Die indruk wordt versterkt door de voice-acting. Stemacteur Masahide Fuse (Lyner) bijvoorbeeld klinkt ongelofelijk saai in deze rol, het is ook de eerste maal dat hij een stem inspreekt. Ook Ui Miyazaki (Aurica) en Yoshino Nanjou (Krushe) hebben weinig ervaring en ze presteren slecht. Uiteindelijk is ook de animatie weinig indrukwekkend. Deze OVA is over de volledige lijn een teleurstelling.
|
