Wanneer een ontwikkelaar zich waagt aan een filmlicentie, dan is dat eigenlijk altijd voor een aankomende film. Rockstar Games durft wel een risico te wagen en pakt een film uit 1979 om een game aan te koppelen. Of dat verstandig is, lees je in deze review.
Alsof er nog niet genoeg manieren waren om je tegenstander aan te leren dat er niet met The Warriors te spotten valt is er ook nog een andere manier om flinke schade aan te richten. Deze manier zijn de zogeheten Tandem Moves. Zoals de naam al een beetje aangeeft zijn er twee mensen voor nodig; de één houdt een tegenstander vast waarna de ander een actie op hem kan maken. Hierbij kan gedacht worden aan een kopstoot of een andere vorm van een harde actie. De AI binnen het team is gelukkig goed genoeg om hier regelmatig gebruik van te maken, maar ook kun je uiteraard zelf een tegenstander beet houden waarna een computer gestuurde medestander de actie uitvoert.
In het begin maakte ik al even de vergelijking met Double Dragon en mensen die deze game kennen (schaam je als het niet zo is) dan weet je dat er niets leuker is dan met zijn tweeën spelen. Ook in The Warriors is dit gelukkig mogelijk. Een simpele druk op de startknop is voldoende om een tweede speler het spel mee te kunnen laten spelen. Er is niets leuker dan samen met een vriend de Tandem Moves uit te voeren. Door over te schakelen naar een splitscreen wanneer de twee spelers zich te ver uit elkaar bevinden hoef je nooit bang te zijn dat een speler uit beeld verdwijnt.

Iedere keer wanneer je een missie uit het hoofdverhaal voltooid hebt kom je uit in het honk van The Warriors. Hier ben je niet verplicht om meteen verder te gaan met het hoofdverhaal, er zijn namelijk genoeg andere dingen te beleven. De meest interessante vond ik nog de Flashback missies. Hoe verder je in het hoofdverhaal komt, hoe meer van deze Flashback missies er vrij kwamen. Je hebt deze niet nodig om het hoofdverhaal succesvol te voltooien, maar ze laten je wel kennis maken met dingen die verder in het verleden liggen. Hierbij kan gedacht worden aan het ontstaan van The Warriors en hoe de verschillende bendeleden zich erbij voegden. Daarnaast kun je ook de straat op om eens lekker te rellen, je kunt missies herspelen of je gaat lekker tegen een vriend een één tegen één potje aan.
Toch enkele minpuntjes
Tot nu toe zou je kunnen stellen dat de game niets dan lof verdient. Toch zijn er enkele puntjes welke ik nog even apart eruit wil lichten. Zo wordt de game naar het einde toe (ongeveer wanneer de film daadwerkelijk als leidraad dient) wat eentonig. De variatie is hier verdwenen en je bent voor het grootste deel alleen nog maar aan het knokken. Juist door de variaties in de missies ervoor bleef de game leuk om door te blijven spelen, in deze latere missies had ik het iets sneller gezien.
Ten tweede vergt de game grafisch niet het uiterste van de Xbox. Begrijp me niet verkeerd; de sfeer wordt prima neergezet, maar het ziet er soms wat onafgewerkt uit. Het is allemaal wat korrelig en grof en ik had het idee dat dit toch wel wat beter uitgewerkt had mogen worden.
Als laatste puntje worden ons drie verschillende vechtstijlen beloofd, namelijk Street Fighting, Brawler en Kung Fu. Hoewel sommige elementen uit deze vechtsporten wel waarneembaar zijn is het niet zo dat je een duidelijke kant op kunt en jezelf in een bepaalde tak kunt ontwikkelen. Wel is het zo dat de verschillende Warriors ook verschillende technieken beheren, dit komt echter niet heel goed uit de verf.

Toch zijn dit geen puntjes die het plezier van het spel bederven, zeker niet zelfs. De game is verzorgd, wat aan alles te merken is. De sfeer wordt goed neergezet, de geluiden kloppen (mede door het inzetten van enkele acteurs uit de film) en de game speelt heerlijk weg.
Concluderend
Rockstar Toronto heeft een groot risico genomen. Een film uit 1979 gebruiken om een game op te baseren kan ervoor zorgen dat veel mensen zich er niet toe aangetrokken voelen. Voor al deze mensen zou ik willen zeggen; probeer het toch eens uit.
De game weet op alle gebieden de typische sfeer neer te zetten uit 1979 en je hebt echt het gevoel onderdeel te zijn van het Warriors team. Ook voor de fans van de oorspronkelijke film is er nog genoeg te beleven, wat nogmaals aangeeft dat Rockstar zich er niet makkelijk vanaf heeft gemaakt. Ze hebben de moeite genomen om missies toe te voegen die zelfs in een film niet zouden misstaan. We leren meer van The Warriors, de situaties waarin ze verzeild raken en de manieren waarop ze dit oplossen.
Als ik je nog een laatste tip mee mag geven; speel eerst de game en kijk daarna de film. Wanneer je het in omgekeerde volgorde doet weet je al iets teveel van het einde, terwijl de game je tien uur lang achter je console gekluisterd laat om dit allemaal zelf te beleven. Tel daarbij op dat je nog eens vier tot vijf uur aan extra's kunt besteden en we kunnen oprecht spreken van een topgame. The Warriors is ook verkrijgbaar voor de PlayStation 2.
|