De Serious Sam games nemen het niet al te serieus. Het eerste deel gaf dat al aan door absurde vijanden, wapens en werelden. Deel 2 probeert hier een schepje bovenop te doen met meer van alles. Lukt de makers het om een goede game af te leveren?
De grafische pracht wordt ondersteund door goed gebruik van geluid. De effecten doen hun werk en komen hard over: schoten en ontploffingen komen goed naar voren. Als je de gelukkige eigenaar bent van een 5.1 setje of zelfs beter kom je helemaal aan je trekken. De grootse gevechten worden ondersteund door een aardige lading muziek uit verschillende richtingen.
Als we de gameplay eens bekijken komt overduidelijk naar voren dat de game puur recht-toe recht-aan knallen is. Dit begrip opzich kun je heel breed opvatten en dat doen de makers van Serious Sam 2 dan ook. Naast het vast arsenaal aan wapens, waaronder dubbele revolvers, een schotgun, plasma rifle en de rocket launcher, zijn er ook een paar bijzondere wapens zoals exploderende papegaaien. Tevens geeft de game je de mogelijkheid om verschillende turrets te bemannen om nog sneller van vijanden af te komen. Daarbij komt ook nog dat er enkele speelbare voertuigen zijn in de game, waaronder een UFO, een zwevend vliegtuigje dat wel wat van een Pod Racer weg heeft, een bol met spikes en zelfs een dino. De gevechten die je hiermee maakt zijn, naar mijn mening, de leukste in het spel. Het knallen geeft je een goed gevoel, soms zijn de gevechten zo immens dat je gespannen doorvecht in de hoop op een einde.
Dit klinkt natuurlijk allemaal leuk, maar er zit een keerzijde aan: de gevechten in de game kunnen op den duur nogal herhalend worden en de verveling opwekken. Zeker als je in langere periodes de game speelt. Ik denk niet dat de makers de game bedoeld hebben als een game voor kleine spelsessies, maar dat is wel de manier waarop hij bij mij het meest boeiend bleef. Langere speelsessies eindigden bij mij in een vroeg einde en een minder gevoel na het spelen. Het leveldesign helpt ook niet echt, dit kan soms vrij herhalend zijn. Er volgen steeds wat grotere ruimtes elkaar op waarin gevochten wordt en daar tussenin loop je op een wat smaller pad naar de volgende open ruimte. De gevechten zelf kunnen moeilijk zijn, door de gigantische hoeveelheid vijanden die je op je af krijgt bestaat het dat je een bepaald gevecht enkele keren over moet doen. Dit kun je als een uitdaging zien, of als zwaar herhalend omdat er niet echt een tactiek te ontwikkelen valt.
|