Laat ik deze recensie maar meteen met een bekentenis beginnen: ik ben een groot Mighty Morphin Power Rangers fan. Sterker nog, ik bezit de seizoenen op DVD door ze te importeren uit Duitsland. Alle Power Rangers series die hierop volgden heb ik overgeslagen, maar met het ontvangen van Power Rangers: Super Samurai voor Kinect konden oude tijden mogelijk herleefd worden.

Super Samurai zal Nederlandse kijkers niet vreemd zijn, dit tweede seizoen van Power Rangers Samurai is ook hier te bekijken en draait om de het gevecht tussen vijf jongeren en de Nighloks onder leiding van Master Xandred. Ondanks dat ik de nieuwere series dan ook al enkele jaren links heb laten liggen zijn er maar weinig veranderingen aan het concept doorgevoerd, toch is het natuurlijk nooit onverstandig om eerst de Training optie binnen te stappen. Gekozen is hier om een combinatie van dansen en vechten op de gamer los te laten in drie mini-games, namelijk Breaking Challenge, Ranger Training en Nighlok Training. In de eerste maken we vechtbewegingen als slaan, springen en schoppen om blokken weg te werken, terwijl we dit in Ranger Training zonder blokken doen. Ook de Nighlok Training vormt geen grootse variatie, alhier dansen we namelijk met de vijand. Het zijn trainingen waar we weliswaar intensief bezig zijn, maar nog niet echt het Power Rangers gevoel van krijgen, ondanks dat er wel nieuwe Power Rangers in vrij te spelen zijn als instructeur.


De Ranger Mode is waar we terecht kunnen om een heuse verhaallijn te volgen waarin we na acht levels af moeten rekenen met de ultieme vijand, Master Xandred. Kinderen worden goed in de game betrokken doordat ze eerst zichzelf voor de camera zien staan en daarna veranderen in hun favoriete Ranger. De keuze voor een Ranger heeft invloed aangezien je zijn of haar unieke wapens mag gebruiken om de vijanden te verslaan die in het desbetreffende level centraal staan.

De gameplay bestaat uit een combinatie van aanvallen en verdedigen, waarbij we ons gehele lichaam moeten gebruiken, inclusief bewegingen om speciale wapens te activeren. Getracht is deze gameplay divers te houden door je aanvallen te laten ontwijken, met je handen een zwaard te laten hanteren, schoppen uit te delen of acties op het scherm over te nemen. Nadat je ver genoeg gevorderd bent in een level zul je overgaan naar je Megazord status om alhier verder te vechten, echter verandert de gameplay niet veel, ondanks dat het iets langzamer verloopt.


De omgevingen waarin je vecht zien er helaas nogal inspiratieloos uit, denk aan lange straten met steeds weer dezelfde gebouwen, en ook de laadtijden zijn met momenten erg lang. Verwacht ook niet dat je erg lang bezig zult zijn met de acht levels, met zo’n anderhalf uur is de game doorlopen en kun je deze nog eens in een hogere moeilijkheidsgraad proberen. De jongere gamers zullen het spel zeker twee of drie keer uitspelen, al was het maar om meer badges voor hun Samurai ID te verzamelen, maar de meer geoefende gamers zullen weinig reden zien om de game meermaals te doorlopen. Ondanks dat bekende geluiden ook in de game verwerkt zijn valt moeilijk te ontkennen dat er qua content weinig moeite is gedaan om een volwaardige spelervaring neer te zetten, zo zijn de rest van de in-game geluiden minder indrukwekkend. Power Rangers Super Samurai is dan ook enkel aan te raden voor de allerjongsten die ook de afleveringen meermaals terugkijken.