Bij de PlayStation Vita launch lanceerde Sony Computer Entertainment een mix van bekende franchises en frisse gezichten. Eén van die frisse gezichten was Little Deviants, een minigame-compilatie van BigBig Studios.

Typisch concentreerde BigBig zich op racegames in de stijl van Pursuit Force en MotorStorm Arctic Edge, maar grote broer Evolution Studios was reeds bezig met een MotorStorm game, dus ging BigBig een andere kant uit met als resultaat een eerste mascotte voor de PlayStation Vita. Die mascottes zijn de Deviants, een gezellig ras slijmerige wezens die worden aangevallen door robots. Via minigames slaan ze nu terug om zichzelf en de planeet te bevrijden. Het verhaal, dat wel eens doet denken aan Rayman Raving Rabbids gezien dit achterliggende idee en de grappige wezentjes in de hoofdrol, komt verder niet uitgebreid aan bod. De verhaal-ervaring is dan ook niet relevant aan het spel, het zijn de minigames die het verhaal vooruit helpen, wat enigszins spijtig is gezien het potentieel van de gekke Deviants.


Door de kwaliteit van de Little Deviants minigames is dat echter geen groot gemis. Je zorgen maken om een verhaal als de gameplay tegenvalt, is namelijk wat idioot. De opbouw van het spel is nochtans interessant, bij het begin heb je een klein aantal minigames vrijgespeeld en door punten te verdienen in deze minigames speel je weer meer minigames vrij. De manier van vrijspelen zorgt ervoor dat je in bepaalde minigames minder sterk moet scoren als je er minder goed mee overweg kunt. De minigames zijn telkens vrij eenvoudig van opzet, zo zijn er enkele waarin je een Deviant door een level moet rollen. Elk van deze minigames is hierbij redelijk diepgaand - met name de mogelijkheid om medailles te verdienen waarvoor je je uiterste best moet doen - en onderling is er de nodige variatie.

Op zich zijn de minigames hierbij leuk bedacht, maar vaak krijg je het gevoel dat de besturing te lastig is of niet nauwkeurig werkt, terwijl dat in andere Vita games wel goed gaat. Frequent krijg je ook het gevoel dat een bepaalde besturing gekozen is om de Vita te tonen in plaats van de minigame zelf te complementeren. BigBig ging los met onder andere touchscreen, touchpad, SixAxis, camera en microfoon terwijl de normale besturingsmethoden werden genegeerd. De besturing werkt hierbij vaak tegendraads en leidt snel tot je dood. Zelfs in de eerste minigame - waarin je de grond manipuleert met het achterste touchpad - voelt de besturing onnatuurlijk aan. En dat is een probleem dat te vaak voorkomt, BigBig slaagt er niet in om de besturing correct te krijgen in Little Deviants.


Omwille van de problemen in de besturing is het verder komen, geen gemakkelijke klus. Je zult vaker vechten met de besturing dan dat je zult pogen om de game uitgespeeld te krijgen. De zeer kleurrijke, maar weinig gedetailleerde graphics en de leuke muziekjes zullen hierbij weinig helpen om het spelplezier te verbeteren. Met deze kwaliteit zijn we eigenlijk niet verbaasd dat Sony de studio al sloot voor de game effectief verschenen was, ze hadden beter bij hun leest gebleven. Deze mag je zelfs ondanks de budgetprijs meteen vergeten.