The Conduit werd met veel bombarie aangekondigd door de toen nog vrij onbekende ontwikkelaar High Voltage Software. Helaas bleek de titel niet de gedroomde klassieker te zijn en scoorde het erg wisselvallig. De verkopen bleken net goed genoeg om een vervolg te rechtvaardigen, een game waar we in de volgende preview op vooruitblikken.

The Conduit was geen slechte titel, verre van dat, maar vooral op het gebied van art en verhaal liet men flinke steken vallen. Op technisch vlak kon de game zich meten met de mooiste titels op de Wii, maar als de levels en karakters er zo ongeïnspireerd uitzien en het verhaal absoluut niet boeit, dan kost het ineens moeite om door de singleplayer heen te komen, iets wat natuurlijk nooit de bedoeling kan zijn van een game. High Voltage Software heeft naar de klachten geluisterd en beloofd meer afwisseling in de vijanden en omgevingen te brengen. Geen lange, grijze en doodsaaie gangen meer, maar inspirerende omgevingen in de Verenigde Staten, maar ook o.a. China, Engeland en Siberië.

Het verhaal gaat verder waar het eerste deel ons achterliet. Ook ditmaal nemen we Michael Ford onder de knoppen, net wanneer hij aanspoelt op een raffinaderij, nadat hij ternauwernood weet te ontsnappen uit de Trust basis. Na een lange tocht door de gangen van de raffinaderij tref je het eeuwenoude zeemonster Leviathan. Net als in het eerste deel zullen er ook in Conduit 2 weer genoeg gigantische creaturen zitten tegen welke je het op gaat nemen. Ook de ‘gewone’ vijanden zijn weer van de partij, maar ditmaal beter bepakt dan in de voorganger. Zo zal de AI aanzienlijk verbeterd zijn; vijanden zullen bijvoorbeeld tafels omgooien voor dekking en afhankelijk van hun wapen actie ondernemen. Een sniper zal op afstand blijven, terwijl een vijand met een shotgun voor de ‘close-combat gaat’. Ziet een tegenstander in dat het een verloren strijd is, dan heb je kans dat hij als een zelfmoordterrorist op je afgaat in de hoop ook jou in zijn ondergang mee te nemen.


Naast nieuwe levels, bazen en andere vijanden heeft High Voltage veel tijd gestoken in de graphics. Deze zagen er al goed uit, maar door het verbeteren van het bronmateriaal (het artwork) probeert men ditmaal de krachtige engine ook te gebruiken om ze meer aansprekend te maken. Ook de wapens hebben een make-over gekregen en er zijn enkele nieuwe toegevoegd. Zo is er een gun waarmee we door muren kunnen schieten en een machinegeweer wat je kunt neerzetten, waardoor het zelf vijanden onder vuur neemt. De meest interessante is echter de ‘Aegis Device’. Dit wapen creëert namelijk een vortex waarin de afgevuurde kogels van je tegenstanders worden verzameld. Eenmaal vol richt dit zwevende ammunitiemagazijn zich tegen diegenen die geschoten hebben met een gegarandeerd bloedbad tot gevolg. Ook de ASE, beter bekend als de ‘All Seeing Eye’, is weer terug en zal meer gebruikt worden in puzzels. Een van de grootste pluspunten in The Conduit was de mogelijkheid tot het volledig instellen van de besturing naar jouw wensen. Je kunt het zo gek niet bedenken of je kon het aanpassen, van richt-accuratie tot draaisnelheid. Conduit 2 zal hier verder op uitbouwen, waardoor het qua besturing eigenlijk al niet mis kan gaan. Naast de WiiMote – Nunchuck besturing kun je ook kiezen om met de Classic Controller en Classic Controller Pro te spelen.

Naast een uitgebreide singleplayer heeft men, net als in het eerste deel, een minstens zo uitgebreide multiplayer ingebouwd. High Voltage wil duidelijk de ultieme Wii FPS op de markt brengen en ze hebben dan ook alles uit de kast gehaald. Weg is het slecht werkende WiiSpeak systeem; welkom headset ondersteuning. Friendcodes zijn ons allemaal een doorn in het oog, maar via een handig ‘uitnodigingssysteem’ kun je vreemden direct aan je friendlist toevoegen. Alsof dat allemaal nog niet genoeg is, is het ditmaal ook mogelijk om split-screen, met je vrienden gezellig op de bank, aan de slag te gaan. Mocht je toch liever online spelen, dan hoef je niet bang te zijn voor valsspelers, een kwaal die het origineel de das omdeed. Niet alleen zal dit deel beter beveiligd zijn, men gaat ook verplichte patches uitbrengen om cheaters tegen te gaan. Een bij voorbaad goede zet, welke het spelplezier in de tientallen modi zeker ten goede gaat komen. De multiplayer is namelijk ontzettend uitgebreid qua mogelijkheden, waarbij het grofweg in drie delen is op te delen: free-for-all, team deathmatch en team objective. Hieronder hangen weer modi als capture the flag, VIP, bounty hunter, balloon battle, power surge en nog veel meer. Vrijwel elk denkbare multiplayer variant in de hedendaagse FPS zal aanwezig zijn en online gespeeld kunnen worden. Tel hierbij op dat je zelf je karakter kunt ontwerpen, meerdere wapen set-ups kunt opslaan en avatars kunt creëren en het moet heel gek lopen wil Conduit 2 niet dé multiplayer hit op de Wii worden in 2011.


Het lijkt er op dat High Voltage Software goed heeft geluisterd naar de kritiek op het eerste deel. Men is bezig gegaan met het verhaal en de settings, zonder in te boeten op de uitgebreide multiplayer. De graphics lijken zelfs nog een stapje omhoog te zijn gegaan en de game bevat nog meer mogelijkheden tot het aanpassen van de besturing naar jouw zin. Met ondersteuning van zowel WiiSpeak als een headset en het praktisch uitschakelen van friendcodes lijken de heren en dames bij High Voltage er alles aan te doen om de speler een zo vlekkeloos mogelijke speelervaring te bieden. Over dik een maand gaan we bekijken of ze dat is gelukt!