Total Annihilation was een geweldige strategiegame die revolutionair was voor zijn tijd. Het onofficiële vervolg, namelijk Supreme Commander, mocht deze trend voortzetten maar door de hoge instapdrempel lieten vele gamers het spel snel links liggen en werd de online community gedomineerd door de hardcore spelers. Met Supreme Commander 2 slaat Gas Powered Games een nieuwe, maar toch vertrouwde weg in.
Keuze genoeg om je eenheden aan te passen aan je strategie. Ga je de vijand lastig vallen met artillerie terwijl je een leger aan luchteenheden aanmaakt of maak je landeenheden sterker en rust je ze uit met luchtafweer? De upgrades die je kiest zullen in menig spel je winst verzekeren of je verlies betekenen. De punten willekeurig besteden zal erg nefast zijn voor het spelverloop en online zal dit genadeloos afgestraft worden. Ondanks het versimpelen van de mogelijkheden en economie zal het er online hevig aan toe kunnen gaan. Je mag er dus niet van uitgaan dat Supreme Commander 2 een strategiegame is zoals er dertien in een dozijn zijn. De game vergt erg veel aandacht en houdt je constant op je tenen, iets wat deel één ook had.
Iedereen die Supreme Commander heeft gespeeld kan zich nog wel herinneren dat de game absoluut niet vlot kon draaien op hun systeem. Gas Powered Games beloofde verbetering en die is er. Ondanks het aantal eenheden, ontploffingen en effecten op het scherm blijft de framerate constant en zal je CPU niet meer stikken als groepen van honderden eenheden bewegen. De mappen en het maximum van eenheden zijn echter wel wat beperkter. In plaats van 1000 eenheden kan er nu 'slechts' tot 500 eenheden gebouwd worden. De mappen daarentegen zijn wel een héél stuk kleiner dan in de voorganger. Gelukkig zijn ze wat gevarieerder en genieten ze van een interessanter kleurenpalet.
Grafisch is er een lichte verbetering ten opzichte van deel één. De eenheden hebben meer details en een betere afwerking en gebouwen bevatten allerlei bewegende delen die een goede sfeer naar voren brengen. Het design van deze eenheden is in ieder geval een stuk interessanter dankzij de inbreng van Square Enix. Ook ontploffingen en neerstortende eenheden zien er goed uit en helpen het hevig oorlog voeren naar voren te brengen. De mappen daarentegen zijn nog steeds vrij kaal al is dat vrijwel enkel in het begin van een spel. Na een half uurtje spelen is de map al spoedig bezaaid met wrakken en kraters. Het geluid is over de hele lijn wel in orde en ook de soundtrack zal je niet snel vervelen.
Supreme Commander 2 laat veel gemengde gevoelens na. De fans van het origineel zullen het versimpelen van het economie-systeem niet leuk vinden maar met een beetje oefening en goede keuzes zal je vrij snel een beginner overrompelen net zoals vroeger. De game is heel wat milder voor je systeem en de actie en drukte op je scherm is intensiever dan voorheen. De game is een héél stuk toegankelijker voor nieuwkomers die ook al snel kunnen genieten van de mogelijkheden die het spel biedt. Alles bij elkaar genomen is Supreme Commander 2 dan ook geslaagd in zijn opzet en de game zal dan ook garant staan voor menig uurtje online geweld. Mocht je toch schrik hebben dat je PC het spel niet zal aankunnen, download dan even de demo of wacht af tot 16 maart wanneer de game voor de Xbox 360 zal verschijnen.
|
85
