Na Spartan: Total Warrior en Viking: Battle for Asgard ontwikkelde Creative Assembly opnieuw een consoletitel met Stormrise, maar ditmaal ontwikkelde men een RTS in plaats van een actietitel. Is deze RTS nu de moeite of blijft men beter actiegames ontwikkelen voor de consoles?

Op de PC is Creative Assembly één van de leiders in het genre met de Total War serie, maar met Stormrise gooide men het over een compleet andere boeg. In plaats van een historische simulatie is Stormrise een toekomstvisie. In een korte, maar krachtige openingsfilm toont de game hoe de mensheid het weer leerde beheersen. Spijtig genoeg had de machine een kleine bijwerking, de wereld wordt praktisch verwoest door stormen die door het veranderde weer worden veroorzaakt. Een fractie van de mensheid trekt zich terug met de militaire technologie en weet zo te overleven als de Echelon. Ondertussen sterft een groot deel van de mensheid uit. De rest evolueert tot de Sai, het meeste doorsnee ras van monsters dat je je kunt bedenken. Na een krachtig begin krijgen we een saai verhaal met inhoudsloze dialogen zodat de game snel slaapverwekkend wordt.


Een traditionele RTS werkt met muis en toetsenbord, en met de controller is het moeilijk deze besturing na te bootsen. Creative Assembly koos een andere tactiek en ontwikkelde het Whip systeem. Met behulp van de rechter analoge stick kun je overschakelen naar een andere eenheid op het veld. Je draait simpelweg de stick in zijn richting tot zijn symbool oplicht. Je laat los en je komt uit op de juiste plek. Tenminste, als je troepen ver genoeg uit elkaar staan en je niet te veel eenheden op het veld hebt staan. Gelukkig zorgt een gebrekkige framerate ervoor dat je liefst zo weinig mogelijk troepen bij elkaar zet want de framerate leidt hieronder. Na het selecteren van een eenheid schakel je over naar zijn perspectief en moet je hem bewegen. Hiervoor beweeg je de linker stick naar de gewenste plek en je houdt een toets ingedrukt.

Tijdens de game ga je je snel ergeren aan de gameplay, zo erg zelfs dat de kans klein is dat je de game uitspeelt. In de tutorial lijkt het Whip systeem een goede keuze, maar vanaf de eerste missie merk je snel de gebreken. Je bekijkt het slagveld uit de oogpunten van jouw troepen, wat betekent dat je onmogelijk om de hoek kunt kijken en dat je moeilijk rond de hoek kunt bewegen. Je moet die beweging in drie stappen voltooien en dat voor elke eenheid. Je kunt natuurlijk drie eenheden samen groeperen, welke dan als eenheid wordt beschouwd door het Whip systeem. Het groeperen werkt echter niet vlot. In latere missies verlies je ook nog altijd het overzicht, zelfs als je iedereen groepeert. Hierdoor is het ook praktisch onmogelijk om een oorlogsstrategie op te stellen, wat toch de bedoeling is binnen een RTS.


De overzichtelijkheid wordt tevens tegengewerkt door de map die je kunt bekijken tijdens elke missie. Het is een 3D virtuele map die je moeilijk kunt draaien, je kunt dus niet zien of een bepaalde weg doodloopt of niet. Het betekent ook dat je vaak de verkeerde weg inslaat. Gelukkig bestaan er andere manieren om een beter overzicht te krijgen. In de meeste strategiespellen ben je beperkt tot de grond, maar in Stormrise kunnen je eenheden ook op gebouwen klimmen wat een extra dimensie aan het spel moet geven. Het is leuk, maar hierdoor merk je snel dat er iets fout zit in de game. In de tutorial kunnen bepaalde infanterietroepen op hoge containers klimmen, maar vraag niet aan je mecha's om een klein opstapje te nemen want daarvoor hebben ze de trap nodig. Door enkele eenheden op hoge daken te positioneren kun je wel beter de omgeving bekijken.