Ik heb er een zwak voor, die stealth games. Metal Gear Solid, Splinter Cell en persoonlijke favoriet Thief, ik kan ze allemaal dromen. Ook de Tenchu games passen in de rijtje, maar dan vooral door de eerste twee PlayStation delen. Daarna ging het bergafwaarts met de serie, met als dieptepunt de twee Xbox 360 spellen en het Nintendo DS broertje. Op de Wii (en PlayStation Portable) krijgen we nu Tenchu: Shadow Assassins welke de serie weer op het goede pad moet brengen.

Tenchu: Shadow Assassins start wanneer Lord Gohda in een politiek steekspel verstrikt raakt waarbij tot overmaat van ramp ook nog zijn dochter wordt ontvoerd. Ayame, een vrouwelijke ninja, zet meteen de achtervolging in, terwijl Rikimaru, minstens zo stoer, voor Lord Gohda op onderzoek gaat naar de kwade krachten achter de ontvoering en de komende oorlog. Via stijlvolle cutscenes tussen de speelbare missies door wordt het verhaal uit de doeken gedaan. Hierbij valt ook de goede voice-acting op, welke een serieuze toon zet waardoor de ninja's geloofwaardiger overkomen. Helaas voor de liefhebbers van Japanse voice-acting met Engelse ondertitels: dit is niet mogelijk.

De game is grofweg opgedeeld in twee modi: Story Mode en Assignments. In de tweede moet je een vijftigtal korte opgaven halen, zoals het vermoorden van een karakter op een bepaalde manier. In de eerste volg je missie na missie het verhaal, waarbij je de ene keer speelt met Ayame en de volgende met Rikimaru. Missies komen vrijwel altijd neer op het opzoeken en vermoorden van een personage, maar de weg naar het doel varieert. Zo zul je constant de schaduwen moeten opzoeken, terwijl je de bewegingspatronen van de bewakers in de gaten houdt. Word je gesnapt, dan betekent dit dat je naar de laatste checkpoint wordt teruggeplaatst, hoewel in sommige gevallen een first-person zwaard gevecht wordt gestart. Dit werkt best aardig, al blijft het 'minigame' gevoel hangen. Tijdens het verdedigen komt in beeld een WiiMote te staan. Door je eigen WiiMote in dezelfde stand te houden pareer je de aanval, snelle reflexen zijn hierbij vereist. Aanvallen kan alleen wanneer de game je toestaat om aan te vallen, en dit doe je door als een bezetene met de WiiMote op en neer te rammen. Als je echter de pijlen in het beeld volgt, kun je meer schade aanrichten.


Zwaard vechten is een aardige toevoeging, maar het hoogtepunt in Tenchu blijft sluipen en geruisloos uitschakelen van de tegenstanders. Dit kan op verschillende manieren, maar ongezien dichterbij komen is een must. Wanneer je dichtbij genoeg bent, is een druk op de A-knop voldoende om de 'uitschakeling' in gang te zetten. De game telt tientallen verschillende manieren waarop een tegenstander afgemaakt kan worden, van verwurgingen, tot dodelijke zwaard aanvallen of interactie met de omgeving. De WiiMote wordt hierbij gebruikt, aangezien je tijdens elke moord bewegingen met de controller moet nabootsen. Deze werken vrijwel altijd goed, maar wanneer de beweging niet goed wordt geregistreerd is het extra zuur aangezien je genadeloos meteen weer terug wordt gezet. Het blijft elke keer een genot om je tegenstander te besluipen, om daarna de aanval in te zetten en de besturing met de WiiMote maakt het nog even een stukje aantrekkelijker.

Acquire heeft een behoorlijke traditionele stealth game op de markt gebracht, en helaas uit zich dit ook in de ietwat gedateerde besturing. Het is mij een raadsel waarom de 'tank-besturing' (a la Resident Evil) in een game met ninja's wordt gebruikt; horen die niet lenig en atletisch te zijn? Het rennen gaat dan ook volledig analoog, wat inhoudt dat je kunt lopen, of rennen, maar niets daar tussenin. Een nog veel vreemdere keuze is het feit dat het richten (bijv. tijdens het werpen van een werpster) met de analoge stick moet, en niet met de pointer van de WiiMote kan. Een gemiste kans, maar ondanks deze gebreken blijft de game aanstekelijk en uitnodigend om verder te spelen. Een nieuwigheid welke goed uitpakt is de 'mind's eye'. Hiermee lichten objecten en vijanden op en kun je via een rode straal precies zien wat een tegenstander ziet. Wanneer je mind's eye gebruikt kun je tevens vrij met de camera om je karakter heendraaien, wat het overzicht ten goede komt.


Tenchu: Shadows Assassins is grafische een mixed bag. De karakters zijn mooi ontworpen en de omgevingen ogen stijlvol. De animaties tijdens het uitschakelen van de tegenstander zijn soepel en alles wordt mooi in beeld gebracht. Helaas is de game niet overal netjes afgewerkt, waardoor lijken af en toe trillend over de vloer schuiven en vijanden door de lucht zweven alsof de zwaartekracht ontbreekt. Hoogtepunten (een Japanse tuin in de regen) volgen dieptepunten (een in de brand staande vijand welke oogt als een debiel welke vecht met een kudde oranje suikerspinnen) op. Ik wijt het aan afronding en gelukkig zijn er meer hoogte- dan dieptepunten. Zoals eerder al gesteld is de voice-acting uitstekend en ook met de achtergrondmuziek en de geluidseffecten is niets mis, al wordt de eerste wel ietwat vaak herhaald. Irritant is wel dat de tegenstanders hun zinnen veel te vaak herhalen wanneer ze naar je op zoek zijn.

Tenchu: Shadow Assassins is een behoorlijk traditionele en lineaire stealth titel. Het doet niets nieuws, maar wat het doet, doet het redelijk tot goed. Door een scoresysteem nodigt de game uit om missies opnieuw te spelen om net even een beter score te halen. De ietwat ouderwetse gameplay staat en de graphics zijn redelijk tot goed. Fans van games waarin sluipen voorop staat moeten de game zeker eens proberen, maar is dit niet jouw genre, dan is Tenchu ook zeker niet iets voor jou.