In het Smith & Jones Centrum in Amsterdam worden jaarlijks honderden verslaafde gamers geholpen, maar oprichter Keith Bakker bekende op de BBC dat de meeste verslaafde gamers niet echt verslaafd zijn.
Deze kinderen vertonen tekenen van verslaving, maar bij het begeleiden van de gamers valt op dat je het geen verslaving mag noemen. De meeste van deze kinderen hebben hun ouders en hun leerkrachten nodig, het gaat vooral om sociale problemen. De behandelingen van de kliniek zijn dan ook aangepast aan deze sociale problemen in plaats van aan traditionele anti-verslavingsmethoden. De meeste 'verslaafden' vluchten simpelweg in hun games om weg te raken van hun problemen in het echte leven zoals pesterijen. De games zijn dus het probleem niet. Ongeveer 10% van de gamepatiënten is echt verslaafd. Dat aantal lijkt dus mee te vallen.
|