Review: Mega Man 9
Door Gideon op 05-10-2008 om 09:11
|
Bron: Gamed
|
In 1989 konden wij in Europa aan de slag met Mega Man op de NES, nadat we twee jaar gewacht hadden op het blauwe mannetje. In Japan debuteerde de game namelijk al in 1987. Twee jaar lijkt bar weinig in vergelijking met de wachttijd tussen het achtste deel, wat op de PlayStation en Sega Saturn verscheen en het negende deel, wat de Nintendo Wii, Xbox 360 en PlayStation 3 aandoet. Een slordige 11 jaar duurde het voordat de ‘originele’ serie werd voortgezet: is Mega Man 9 het wachten waard?
Mega Man is vooral beroemd geworden door zijn avonturen op de NES. Het hoofdfiguurtje, in Japan bekend als Rockman, werd bedacht door Keiji Inafune en hoewel het eerste deel helemaal niet zo’n groot succes was, gaf men niet op en brak Mega Man door met het vervolg, wat door velen wordt gezien als het beste deel in de serie. Een derde deel volgde, alsmede een vierde, vijfde en zesde. Een gigantisch aantal en de kwaliteit begon na het derde deel dan ook langzaam af te nemen. Een zevende deel kwam nog uit op de Super Nintendo en deeltje acht deed de PlayStation en Sega Saturn aan. De serie was dood, Mega Man echter niet, aangezien men onder andere namen nieuwe series startte. Nog niet zo lang geleden kwam echter het nieuws dat de serie die de blauwe held heeft groot gemaakt terug komt op de huidige consoles.
Mega Man 9 is duidelijk een game die gemaakt is voor de fans van de NES-delen (en dat zijn er heel wat). Geen mooie 2D graphics, maar een 8-bit stijltje. Alles wat Mega Man 9 doet, had ook op de NES gekund. Hoewel, de Mega Man games op de NES hadden grafische glitches en het is zelfs mogelijk om deze ook op krachtpatsers als de PlayStation 3 en Xbox 360 te krijgen. Mogelijk, want via het menu kun je ze ook gewoon uitzetten. De levels bestaan uit een beperkt aantal kleuren, en karakters kennen enkele animaties. Het is leuk om oude vijanden enigszins aangepast terug te zien en hoewel de game eigenlijk gruwelijk lelijk is, heb ik mij er geen moment aan gestoord. Natuurlijk, Capcom maakt zich er wat simpel af, maar dit is een game voor de fans en men heeft bewust gekozen voor deze aanpak. En het heeft zo zijn charme…
De game biedt je in het begin aan om één van de acht robotmasters te kiezen, zoals Splash Woman, Concrete Man , Plug Man of Hornet Man. Jazeker, een unicum, want voor het eerst in de geschiedenis van de serie is één van de robotmasters vrouwelijk. Voordat je het opneemt tegen de slechte robots dien je een 2D platform level te voltooien. Nu staat de Mega Man serie er om bekend uitdagend te zijn en deeltje negen doet absoluut niet onder voor de rest van de serie. Reken er maar op om regelmatig het onderspit te delven tegen een robotmaster en minstens zo vaak in een put te vallen, afgeschoten te worden of gespietst raken aan een bol met punten. Mega Man 9 is moeilijk, extreem moeilijk en niet voor de gamers die snel gefrustreerd raken. Toch is de game niet oneerlijk, je moet alleen precies weten wanneer wat gaat gebeuren. Trial en error dus.
Hoewel we in Mega Man 3 werd geïntroduceerd met de ‘slide’ en in vier met het ‘chargeshot’ zijn beide vaardigheden afwezig in dit nieuwe deel. Rennen, springen en schieten is het enige wat je tot je beschikking hebt, waardoor de game het meest doet denken aan het tweede deel in de serie. Nadat je een robotmaster hebt verslagen neem je traditie getrouw zijn kracht over, waardoor je steeds meer wapens krijgt. Elke robotmaster heeft een zwakte tegen het wapen van een ander, waardoor je de ultieme route moet zien te vinden. Tevens zitten in levels geheimen die alleen te verkrijgen zijn met bepaalde wapens, waardoor het loont om levels vaker te spelen. Na de acht levels te hebben voltooid openen nog meer levels richting de welbekende eindbaas.
De reden dat Mega Man voor de negende keer aan de slag moet is simpel, cliché, maar vooral erg nostalgisch. Robots slaan op hol, blazen gebouwen op en de kwade Dr. Wily geeft de goede Dr. Light de schuld. Om zijn naam te zuiveren trekt Mega Man ten strijde om uiteindelijk uit te vinden wie er achter het geweld zit. Lekker dom, lekker overdreven en hilarisch weergegeven in 8-bit cutscenes. Tel daarbij op ook het geluid is zoals we dat kennen uit de NES avonturen (en dan heb ik het over het medium alsmede de kwaliteit!) en je weet dat je met beperkte middelen een hoogstaand product in handen hebt.
Mega Man 9 is namelijk een ontzettend leuke game geworden. De levels zijn super uitdagend, goed opgebouwd, maar niet onmogelijk. Hoewel de game wel vrij kort is, is het mogelijk om via time trials het op te nemen tegen andere gamers wereldwijd. Elke versie heeft een lijst met achievements die gehaald kunnen worden, wat de speeltijd weer iets oprekt. Toch is het ietwat teleurstellend dat Capcom niet wat meer content biedt, want hoe leuk het ook is, tegenwoordig verwacht je toch net even iets meer en langere levels. Dat men enkele dagen naderhand komt met downloadable content in de vorm van extra karakters en moeilijkheidsgraden is leuk, maar niet erg stijlvol als blijkt dat je hier voor moet betalen. Foei, dit houdt standaard in de game moeten zitten!
Men heeft besloten om terug te gaan naar de roots van Mega Man en vanuit dat uitgangspunt is de game prima geslaagd. Het is moeilijk, de muziek is 8-bit goddelijkheid en de platformactie werkt lekker. De graphics zijn lelijk, maar dat hoort bij een NES-game en de functionaliteit is daardoor wel erg hoog. Mega Man 9 is een ‘weet wat je download’ game. Draag je retro titels als Mega Man 2 een warm hart toe, staat gameplay voorop en vind je het niet erg om regelmatig af te gaan, dan kun je bij het eindcijfer anderhalve punt optellen en de game blindelings downloaden. Zie je liever toch wat meer pracht en praal, bedenk dan wel dat je het hier niet zult vinden.
|
|
|
Beoordeling
| Gameplay |
 90 |
| Sound |
80 |
| Graphics |
20 |
| Replay |
65 |
Een van de beste NES-delen, alleen niet op de NES
|
81 |
|
|
|
|
 09:11 Eyes-On: Operation Flashpoint: Dragon Rising
 22:34 Take Two schikt GTAIV-ad zaak
|
| Reacties (28) |
|
|
Pagina:
1
|
2
|
|
sidar
op 12-10-2008 om 01:40
[Niv: 49 / Exp: 2463]
|
|
" @83.86.151: Dus ik moet een Xbox 360 game op de Xbox 360 grafisch vergelijken met 8-Bit games? Wat een onzin. "
Onzin Gideon, Dit spel is niet gemaakt voor de 360 als Arcade spel " in mind" dit spel is gemaakt voor de fans met de nostalgi " in mind ".
Dit is daarnaast geen 360 exclusive.
Je had het moeten vergelijken als een 8-bit game niet als een 360 arcade spel.
Niet dat het me boeid maar het is overduidelijk flawed wat je zegt.
Daarnaast een 2? als je het zou vergelijken met een Arcade game dan zou ie iedergeval een 1 krijgen niet waar?
|
|
|
Gast (84.87.69.xxx)
op 23-10-2008 om 19:45
|
|
Sidar beetje bijdehand ?
|
|
|
Gast (84.87.69.xxx)
op 23-10-2008 om 19:48
|
|
Je pakt toch het algemene gedeelte nietwaar ? of het nu een xbox (arcade),nes of snes spel is. Het gaat om jouw mening en naar mijn mening heb ik slechtere retro games gezien in grafische stijl. Misschien niet op de xbox maar wel in het algemeen tot heden toe en daar draait het om.
|
|
|
Pagina:
1
|
2
|
|
|
|
