Ik geef eerlijk toe, mijn Nintendo Wii staat niet heel vaak aan. De multiplatform titels koop ik meestal voor mijn Xbox 360 of PlayStation 3 en de verschenen exclusives waren niet altijd mijn ding. De laatste week heeft de Wii echter een inhaalslag gemaakt, en daar is slechts één game voor verantwoordelijk.

Nog steeds geloof ik dat de Nintendo Wii een perfecte console kan zijn voor games, mits de ontwikkelaar er maar moeite voor doet. Meer dan eens zijn de pogingen om er koste wat kost een vorm van motion control in te stoppen een totale mislukking, simpelweg omdat eerst de game wordt bedacht, en dan pas wordt gekeken op welke manier je deze moet besturen. Nu is er echter de Blob, een concept dat bedacht werd door Nederlanders, maar wat onder ontwikkelaar Blue Tongue uitgroeide tot volwaardige game.

De Blob draait om de stad Chroma, gelegen in Raydia. De stad lijkt in zekere zin op Las Vegas, zo kleurrijk doet het aan, maar daar komt verandering in wanneer kameraad Zart en diens bedrijf INKT langskomen. Het bedrijf moet niets hebben van al deze vrolijkheid en met diens zuigbots heeft hij alle kleur uit de stad ontnomen, hierbij de Raydianen gevangen nemend en omgetoverd tot Graydianen. Gelukkig weten enkelen te ontkomen en zij creëren een kleurenondergrondse. Aangezien jij, zijnde de Blob, ondeugend en uitdagend genoeg bent om terug te slaan wordt je ingezet om de stad weer kleur te geven. Het verhaal klinkt misschien wat kinderachtig, maar de manier waarop het verteld wordt, in combinatie met schitterende filmpjes en interactieve laadschermen, zuigt je helemaal op.



Chroma is opgedeeld in verschillende gebieden, denk aan een buitengebied, een zakengedeelte en een centrum. Om een gebied uit te spelen krijg je een bepaalde tijd mee en ieder gebied is verder weer opgedeeld in kleinere delen, voordat je door mag naar een volgend deel dien je eerst punten (en daarmee extra tijd) te verzamelen die je ertoe toegang geven. Punten halen doe je door de wereld van kleur te voorzien, van zichzelf is de Blob namelijk vrijwel kleurloos. In de wereld lopen vijanden met een bepaalde kleur, door hierop te springen krijg jij hun kleur en een aantal kleurpunten, met deze punten kun je gebouwen van een verftintje voorzien. Stel bijvoorbeeld dat je tien rode kleurpunten hebt, dan kun je tien objecten rood schilderen door er simpelweg tegenaan te lopen of te springen. Wanneer je een geheel blok weet te schilderen, wat overigens niet in dezelfde kleur hoeft, dan bevrijd je Graydianen waar je eveneens punten voor krijgt. Andere manieren om punten te behalen zijn het herschilderen van een gebouw met een andere kleur, of met de uitdaging verven (kleur binnen een bepaalde tijd een aantal gebouwen in een opgegeven kleur), race (volg een vooraf opgestelde route), gevecht (versla een aantal vijanden) en mijlpalen (schakel ingenomen INKT gebouwen uit door er verf in te spuiten van een opgegeven kleur).



De tien gebieden nemen langzaam op in moeilijkheidsgraad, in het begin zul je dan ook weinig moeite hebben om de puzzels op te lossen. Simpelweg een gebouwenblok een kleurtje meegeven is niet lastig, later kom je echter voor puzzels die heel wat meer denkwerk verrichten. Wat bijvoorbeeld als je een serie oplopende blokken van kleur moet voorzien, maar de hogere blokken een andere kleur moeten hebben dan de onderste? Het zijn dit soort puzzels die de uitdaging erin houden en je constant na laten denken, alleen kun je je afvragen of deze puzzels niet wat laat komen. De geoefende gamer zal immers redelijk makkelijk de beginlevels doorkruisen en pas later de uitdaging vinden. Persoonlijk heb ik hier geen problemen mee, de uitdaging wordt namelijk goed opgebouwd en het hoeft voor mij ook niet op dit niveau te beginnen, maar ik kan me voorstellen dat sommige mensen hier meer moeite mee hebben.