Column: Iets leuks
Door Joris op 05-06-2008 om 04:43
|
Bron: Gamed
|
‘Vandaag,’ zei Jozas' vader: ‘vandaag gaan we iets leuks doen, jij en ik.’ Vanaf dat moment had Jozas al geen zin meer in de dag. Zijn vader en hij verschilden nogal van mening over wat leuke dingen waren en welke dingen juist absoluut niet als leuk te bestempelen waren. Jozas ging hierover echter nooit in discussie met zijn vader, zijn vader was namelijk een advocaat en hield toch altijd vol dat hij gelijk had.
Jozas zat in de auto naast zijn vader, ze gingen iets leuks doen vandaag. ‘Er komt vanavond een documentaire op TV, over hoe Beethoven nog kon componeren terwijl hij bijna doof was,’ sprak de vader van Jozas terwijl ze stil stonden voor het stoplicht. ‘Mmm,’ mompelde Jozas: ‘ik ga vanavond al bij Peter langs.’ ‘Ach, wat kan die Peter je nu schelen, van zo’n documentaire steek je tenminste nog iets op. Wat wilde je bij Peter gaan doen dan?’ ‘TV kijken,’ antwoordde Jozas. ‘TV kijken? Wat doe je dan moeilijk, nodig Peter gewoon bij ons uit, kan hij meekijken,’ zei Jozas vader. ‘Peter en ik gaan al iets anders kijken, de finale van de Gouden Kooi.’ ‘Daar moet je echt geen grapjes over maken, het is erg genoeg dat er zoveel mensen naar dit soort.., dit soort rotzooi kijken. Dat is echt het laagste van het laagste. Daar zitten mensen die de maatschappij geen enkel nut dienen alleen hun vieze vuiligheid over de kijkers uitkotsen. Ik ben niet voor de doodstraf maar die mensen mogen ze wat mij betreft meteen neerschieten. Dat meen ik.’ Jozas zei maar niet dat het geen grap was geweest en hij echt van plan was geweest de Gouden Kooi te kijken.
Jozas' vader zette de radio aan op een klassieke zender. Het nummer dat door de monotone stem werd aangekondigd als meesterwerk, deed Jozas denken aan zijn moeder. Jozas woonde alleen bij zijn vader, zijn moeder had bijna drie jaar geleden een scheiding aangevraagd. Jozas vond dat laf, relatieproblemen moet je oplossen en er niet uit wegvluchten, zo oordeelde hij. Eigenlijk haatte hij zijn moeder.
‘Zo, we zijn er.’ Jozas vader parkeerde de auto voor een fel geel gekleurde winkel. ‘Waarom gaan we naar een Game Mania?’ vroeg Jozas, hij wist dat zijn vader een grondige hekel had aan videospellen. ‘We gaan een spel kopen,’ sprak zijn vader glimlachend: ‘GTA IV en een Xbox 360. Nou, hup ga maar naar binnen en haal dat spel op, hier heb je geld, ik wacht in de auto.’ ‘Wat? En dan kan ik ‘m zometeen zeker weer gaan omruilen?’ sprak Jozas geïrriteerd, deze dag was nog erger dan hij had verwacht. ‘Nee je hoeft hem niet te ruilen, ga nu maar.’ Jozas vader droeg dag en nacht een zelfvoldane grijns mee op zijn gezicht, zelfs als hij kwaad was, maar vandaag leek de grijns dieper in zijn gezicht gegroefd dan ooit tevoren.
GTA IV was niet moeilijk te vinden, ook al was Jozas absoluut niet bekend in een gameswinkel. Met spel en spelcomputer onder zijn arm kwam hij na een paar minuten al weer naar buiten lopen.
Terwijl Jozas terug in de auto stapte vroeg zijn vader hem: ‘Kijk eens wat hier op het hoesje staat.’ Jozas vader wees naar een icoontje dat aangaf dat het spel voor 18 jaar en ouder was. ‘En hoe oud ben jij?’ ‘Jij weet niet hoe oud ik ben?’ Jozas wist allang wat de bedoeling was van zijn vader, maar had geen zin om het spelletje mee te spelen. ‘Zeventien! Hahahahaha, zeventien, en hierop staat achttien hahaha.’ Zijn vader lachte hysterisch. ‘Dat wordt een rechtzaak om U tegen te zeggen. Dit spel hadden ze jou nooit mogen verkopen! Hier krijgen ze spijt van! En nu gaan we naar huis en gaan we bewijzen hoe verderfelijk de invloed van dit soort spellen is.’ Jozas vader was roodaangelopen van enthousiasme.
‘Schiet nu eens die voetganger neer,’ zei Jozas' vader op gebiedende toon. Zittend op de sofa gaf hij Jozas, die de controller in zijn handen hield, de nodige instructies. ‘Dat is nu niet de bedoeling, ik moet nu die Roman weer vinden.’ ‘Nee, schiet nu eens een voetganger neer, doe ’t eens.’ Om van het gezeur van zijn vader af te zijn schoot Jozas met een zucht een voetganger dood. Nadat het schot was gelost merkte hij dat zijn vader zich naar hem toedraaide en hem prangend aankeek: ‘Geeft je wel een goed gevoel hè? Dat smaakt naar meer hè. En als je de voldoening straks niet meer uit het spel kan halen, doe je ’t misschien een keertje in het echt. Gewoon op straat iemand neerschieten. Dan wil jij zoals Niko zijn, zo’n moorddadige Rus die voor niemand respect heeft, die kelders bouwt in Oostenrijk. Dit geeft je een goed gevoel hè? Geef ’t maar toe..’ ‘Nee, godverdomme,’ Jozas hield het niet meer uit: ‘Dat geeft geen goed gevoel, speel jij maar alleen verder.’ Jozas gooide de controller met een harde klap op de grond en wilde de kamer uitlopen. ‘Zó, wat een agressie zo’n spel in je los maakt, ongelofelijk. Zie je wel dat ik gelijk had, zie je wel, die games zijn de bron van al het kwaad. Het is nog erger dan ik dacht.’
Het was avond. Jozas vader keek een documentaire over een dove Beethoven. Jozas zat op zijn kamer, hij belde met zijn moeder. Sinds vandaag begreep hij haar ineens een stuk beter.
|
|
|
|
|
|
 07:14 Nieuwe beelden Ship Simulator 2008
 00:02 Vergelijking Madden NFL 09 en 08
|
| Reacties (28) |
|
|
Pagina:
1
|
2
|
|
Goof
op 05-06-2008 om 18:53
[Niv: 96 / Exp: 4793]
|
Een mooi stuk. Zeer oriningeel en uniek geschreven. Op een duidelijke manier wordt de naïviteit van ouders beschreven op een komische wijze en dat het stuk overdreven is (ook al heb ik het vermoeden dat ouders als deze cht bestaan }> ), zorgt er alleen maar voor een beter effect en ik heb van het lezen genoten. 
|
|
|
Gast (84.198.99.xxx)
op 05-06-2008 om 21:28
|
|
ty god dat ik niet zo'n pa heb _O_
|
|
sasukevsbyakugan
op 08-06-2008 om 15:07
[Niv: 41 / Exp: 2052]
|
oh ehhh hahaha (effe mee lachen) nee grapje lollig verhaal  maare wat gebeurt nou eigelijk met die xbox en waarom heefty hij geen ps3 gevat je ziet het de volgende keer
|
|
|
Pagina:
1
|
2
|
|
|
 |
 |
|
| Titel: |
| Column |
|
| Type: |
| Feature |
|
| Releasedatum: |
| Niet |
|
| Ontwikkelaar: |
| Gamed |
|
| Uitgever: |
| Gamed |
|
| Media: |
|
Geen media gevonden
|
|
|
