Toen Fight Club werd aangekondigd waren veel mensen sceptisch. Anderen, waaronder ikzelf, waren vooral nieuwsgierig.
Gebasseerd op de film en geïnspireerd door fightinggames als 'Soul Calibur' en 'Tekken'. We zullen zien of de game zijn beloftes heeft ingelost.
6 jaar geleden schitterden Brad Pitt en Edward Norton in de film 'Fight Club'. Een low budget film van regisseur David Fincher die furore maakte met de film 'Se7en'. In de film speelt Edward Norton een verzekeringsinspecteur die aan chronische slapeloosheid lijdt. Hij probeert wanhopig uit zijn saaie bestaan te ontsnappen, waardoor hij bij toeval Brad Pitt ontmoet. Deze gelooft dat 'zelfverbetering' enkel voor de zwakken is. Het is 'zelfvernieling' dat het leven meer waarde geeft. Samen organiseren zij de ultieme vorm van ontspanning: 'Fight Clubs'. Hier kunnen gewone jonge mannen het beest in zichzelf loslaten in blote vuist-gevechten. Het bevrijdend effect op de deelnemende mannen doet een vreemd soort kameraadschap ontstaan. Het moraal van het verhaal is uiteindelijk dat je het geluk in jezelf moet zoeken, en niet in het hersenloos consumeren van allerlei zaken die je eigenlijk niet nodig hebt en die je niet werkelijk gelukkig
maken.
Het is een mooie boodschap in een schitterende film. Niet eens zo gek dat developer Genuine Games besloot er een game van te maken. Ze wilden het zich echter niet al te moeilijk maken en besloten al snel dat het grootste gedeelte van het verhaal geschrapt werd voor het spel. Hierdoor verliest het spel al veel van zijn glans, en wat er over blijft is niets meer dan een middelmatige fightinggame zonder enige diepgang.
Fight Club is qua opzet best een aardige game geworden. Ware het niet dat de ongelukkige besturing en de slecht uitgewerkte 'Collision Detection' het geheel bijna onspeelbaar maken. Dit houdt in dat je meestal dwars door je tegenstander heen slaat in plaats van hem te raken.
Het uitspelen van de Story Mode is een gemakkelijke opgave. Het is niets anders dan een aantal repetitieve gevechten achter elkaar winnen, hierna ben je klaar. Heb je dit gedaan dan unlock je Limp Bizkit frontman Fred Durst. Waarom ze deze beste man uitgekozen hebben om in dit spel te verschijnen is het eerste wat je je afvraagt. Het blijft hier niet bij, want zijn harde rap-rock zal meerdere keren te horen zijn in het spel. Zijn muziek past totaal niet bij de muziek uit de film en uit grote delen van het spel.
Spelers kunnen drie verschillende stijlen hanteren bij het vechten: 'worstelen', 'kung-fu' en de 'ogen dicht en heel hard op de buttons slaan' stijl. Het is een leuk idee, maar in de praktijk blijkt dat deze stijlen maar weinig van elkaar verschillen. Wat wel opvalt is het aantal moves dat ieder character tot zijn beschikking heeft. Dit zijn er veel te weinig en komt dus niet erg ten goede van de diepte van het spel.
|