Review: Super Mario Galaxy
Door Joni Philips op 21-11-2007 om 00:22
|
Bron: Gamed
|
In 1997 verscheen Super Mario 64, een game die tien jaar lang ongeëvenaard bleef als Mario game. Dit jaar is er een game verschenen die Super Mario 64 van de troon kan stoten: Super Mario Galaxy. Is Super Mario Galaxy echt zo goed of schiet het spel tekort?
Het in 2002 verschenen Super Mario Sunshine was een goede game, maar in vergelijking met zijn voorgangers schoot het spel tekort. Nintendo had gelukkig niet veel moeite om in te zien waarom dit zo was, de game brak bijna compleet met de oude stijl en gaf Mario een nieuw en tevens onpopulair wapen. Nintendo keerde daarom terug naar de oude stijl van Mario, een Mario met (nieuwe) power-ups en de oude stijl gameplay en muziek. Verschillende deuntjes uit de oude Mario platformgames zijn zelfs integraal aanwezig waardoor je echt het gevoel krijgt een Mario van de oude school te spelen. De voice-acting is ook van hoog niveau, hoewel Charles Martinet (Mario & Luigi) en de andere stemacteurs niet zoveel werk hadden met Super Mario Galaxy. Het merendeel van de tekst wordt gelukkig nog steeds met tekstballonnetjes weergegeven.
Het doel van de game is opnieuw simpel: verzamel 120 sterren door het vervullen van allerlei opdrachten en versla ondertussen nog eens Bowser. Het verzamelen van sterren verloopt nu wel duidelijk anders dan in vorige games. In Super Mario Sunshine had je zo'n acht sterren per omgeving, een gemiddelde dat in Super Mario Galaxy een stuk lager ligt. De helft van de levels heeft één of twee sterren, de andere helft een zestal. De game telt hierdoor een ruim aantal verschillende omgevingen, waardoor je nooit echt vast komt te zitten. Je kunt gewoon naar een ander planetenstelsel trekken om sterren te vinden. Deze vind je door rond te lopen in de Comet Observatory, dat als beginomgeving voor de game dient. Vanuit dit eenvoudige 'ruimteschip' kun je dus alle andere omgevingen bereiken.
De meeste planetenstelsels bestaan uit meerdere planeten waarbij je deze één voor één doorkruist. De planeten zelf zijn redelijk klein en bevatten een puzzel en enkele vijanden. Op deze manier blijft het overzicht continu bewaard en kun je je gemakkelijk concentreren op de aanwezige vijanden en puzzels. Deze puzzels zijn geen grote hersenkrakers, maar simpele opgaven die je gemakkelijk kunt oplossen door gebruik te maken van de omgeving. Zo moet je bijvoorbeeld een kokosnoot tegen een bloem trappen om deze te doden waarna je verder kunt. Zo af en toe zul je ook een power-up moeten gebruiken. De meeste power-ups uit de vorige games zijn geschrapt, op de vuurbloem na. Nieuwe power-ups zoals een bijenpak, een springveer en een ijsversie van Mario hebben echter hun intrede gemaakt. Allen werken goed, het is enkel spijtig dat je ze zo weinig mag gebruiken, ze zorgen namelijk voor veel plezier.
Na het doorlopen van enkele planeten wordt het tijd om de ster te verdienen, hiervoor moet je meestal een iets moeilijkere puzzel oplossen of een baas verslaan. Naar aloude traditie moet je deze veelal twee of driemaal verslaan. In vroegere games kwam dit meestal neer op hetzelfde trucje meerdere malen toepassen, maar nu verschillen de fasen in het gevecht sterk van elkaar. Vaak moet je de oude strategie aanpassen om in dit deel van het gevecht nog te overleven. Een voorbeeld is Bouldergeist. In de eerste fase van het gevecht gooit hij rotsen op je en tovert hij één reeks rotsen uit de grond tevoorschijn. Dit is gemakkelijk te doorgronden. In de tweede ronde van het gevecht krijgt hij er echter plotseling twee handen waarmee hij veel sterkere aanvallen kan uitvoeren, waardoor je moet kiezen tussen frontale aanvallen, de armen uitschakelen of hem langs achteren benaderen. Elk van de baasgevechten laat je zo strategieën aanpassen, enkel de gevechten tegen Bowser verlopen telkens volgens hetzelfde stramien.
De game is de eerste echte bekende platformer die op de Wii verschijnt en het was dan ook afwachten hoe de besturing in elkaar steekt. Nintendo heeft ervoor gekozen om basisfuncties als rondlopen en springen te laten uitvoeren via de gewone knoppen van de controllers. Met de analoge stick loop je rond, met A spring je, druk je dan op Z maak je een sprong op je achterwerk. Met de D-Pad krijg je dan beperkte besturing over de camera, volledig manueel draaien tijdens de gameplay is niet mogelijk. Door het ontbreken van een gemakkelijk controleerbare camera is het bij de zwemstukken vaak onduidelijk hoe je moet zwemmen, maar dit komt relatief weinig voor. Buiten de zwemstukken werkt de camera perfect. Het is dus geen groot minpunt.
Super Mario Galaxy is ook één van de weinige Wii games die goed gebruik maakt van de bewegingssensoren van de controllers. Dit komt meestal neer op het schudden van de WiiMote of de Nunchuk, of het wijzen op het scherm met de Pointer in de WiiMote. Het schudden van de controller wordt gebruikt voor verscheidene taken zoals een spinaanval en het activeren van verschillende puzzels. Bijster origineel is het niet, maar het stoort niet en werkt goed. Tijdens het gamen moet je ook continu met de WiiMote op het scherm wijzen om Star Bits te verzamelen. Veel tijd om stil te staan heb je meestal niet, dus je moet tijdens het rondlopen op het scherm mikken. Het werkt in het begin nogal verwarrend, maar na een uurtje ben je er perfect mee weg. De multiplayer van de game draait ook rond het verzamelen van deze Star Bits, de tweede speler gebruikt zijn WiiMote om Star Bits te verzamelen en vijanden te manipuleren. Ideaal om een jonger kind of onervaren gamer in de game te betrekken terwijl jij speelt.
Voor zeer jonge kinderen zal de game namelijk toch net iets te moeilijk zijn. De moeilijkheidsgraad ligt niet zo hoog als bij Super Mario Sunshine, maar ook niet zo laag als bij New Super Mario Bros. Een zwakke gamer zal het spel zeker kunnen uitspelen, maar de echte uitdaging ligt in het verzamelen van alle sterren, wat je tweemaal moet doen om de game echt uit te spelen. Vooral de missies die je krijgt omdat er een komeet (met verschillend effect) een planeet passeert zijn uitdagend. Zo kan het zijn dat je op een planeet een bepaalde ster moet veroveren binnen een bepaalde tijd of een baas moet verslaan met maar één leven. Ook de verborgen sterren en de Green Trial Galaxies zijn niet mals. Doorwinterde gamers hoeven dus niet bang zijn dat dit spel te makkelijk is voor hen en dat ze gaan eindigen met honderden levens en zonder één keer af te gaan. Dat is ook al onmogelijk gemaakt door het feit dat je elke beurt opnieuw met vier levens begint.
De game ziet er absoluut prachtig uit voor de Wii, er is veel detail, de levels zitten nokvol en alles is mooi gekleurd. De game haalt het maximale uit de console van Nintendo en dit alles zonder enig neveneffect. De briljantheid van deze grafische pracht laat zich in een Miyamoto game echter zelden uit de technische kant van de zaak. Meestal ben je verbaasd door het leveldesign en dat is hier zeker niet anders. Het ene na het andere planetenstelsel weet te verbazen met een uniek thema dat tot in de puntjes is uitgewerkt. Enkel de planetenstelsels waarin je tegen eindbazen vecht, vallen op dat gebied tegen. Qua inhoud zijn dit herhalingen op de andere levels, maar gelukkig breng je hier zeer weinig tijd door, terwijl je van de echte unieke levels lang kunt genieten.
Super Mario Galaxy is zo'n game die eens in de tien jaar verschijnt, een game die een ongelofelijke hype kent en nog beter blijkt te zijn dan beloofd. De game is niet de meest revolutionaire game en tevens niet perfect, dankzij de zwemstukken, maar de gameplay is ijzersterk en het spelplezier enorm. Ook het sublieme leveldesign wat voor een perfecte grafische score zorgt, de lange levensduur en het goede geluid moeten geroemd worden. Super Mario Galaxy is dan ook een perfecte Wii titel die iedereen blij zal maken, zelfs mensen die traditioneel niet gaan voor titels als Mario. We kunnen wel stellen dat een nieuwe klassieker geboren is.
|
|
|
Beoordeling
| Gameplay |
 95 |
| Sound |
95 |
| Graphics |
100 |
| Replay |
100 |
Mario toont dat hij nog steeds heer en meester is.
|
98 |
|
|
|
|
 00:22 The Orange Box
 00:21 Vier video's voor Mass Effect
|
| Reacties (31) |
|
|
Pagina:
1
|
2
|
|
|
Gast (81.244.110.xxx)
op 21-11-2007 om 19:10
|
|
@ lik_mik3: Ge zit nog nie in de helft :D
|
|
|
Gast (80.201.240.xxx)
op 22-11-2007 om 11:28
|
|
:( :D *D }> :'( :P :9 8) _O_ :? :X |( :r :)
|
|
MaartenL
(Redacteur)
op 22-11-2007 om 11:39
[Niv: 472 / Exp: 23598]
|
|
Mii wants Wii!
Net zoals Mario 64 zal het moeilijk worden om me in te houden om speciaal voor 1 game een console te kopen...
*Ziet Metroid 3*
Ok 2 games dan...
*Ziet No More Heroes*
Ok ok! 3 games and counting dus...
|
|
pizzarulez
op 22-11-2007 om 12:05
[Niv: 116 / Exp: 5801]
|
|
Sasuke en smash niet vegete ;-)
|
|
dark lars
op 22-11-2007 om 20:58
[Niv: 108 / Exp: 5400]
|
paper mario is het toch ook wel waard? en zack and wiki ook wel toch, wel wat ik er van zag en als je zelda nog niet hebt helemaaaal
btw je gaat te ver als je zegt dat deze game beter is als de 2d mario's die zijn gewoon echt te vet je kan gewoon er doorheen rennen enzo en gewoon je moet het gewoon neit zeggen weetje het is gewoon heilig. iig wel voor mij!
Gewijzigd door dark lars op 22-11-2007 om 20:59
|
|
|
Gast (82.204.48.xxx)
op 24-11-2007 om 10:30
|
|
Kvind het een perfect spel, Power unlimited en ngamer gaven het ook een 10.
|
|
|
Pagina:
1
|
2
|
|
|
|
