De goeie oude tijd. Vroeger ging het nog ergens over. Old school, retro, nostalgie enzovoort. Wie heeft het er tegenwoordig niet over? Oh wat verlangen we allemaal terug naar vroeger. Nou, ik eigenlijk niet.
Wie kent het niet? Het nostalgische gevoel dat je krijgt als je op je oude console speelt.
Nou ja, misschien kent niet iedereen het gevoel. Maar retro gamen is iets wat sommige gamers nog dagelijks bezighoudt.
Het gevoel toen we de eerste keer op een 16 Bit console speelden. Velen zijn van mening dat zo'n soortgelijk gevoel nooit meer is teruggekomen. Maar komt het niet doordat we toen nog kinderen waren? Een kinderlijke blijheid is ook iets wat jongeren/volwassenen niet kunnen voelen. Natuurlijk is het mogelijk om ons zo blij als een kind te voelen, maar het is niet hetzelfde. Hoe komt dit? Kinderen hebben weinig of geen geld. Als kinderen ouder worden krijgen ze een baantje of meer zakgeld, waardoor ze zelf games kunnen kopen en zelf sparen voor een nieuwe spelcomputer. Als kind van tien jaar oud een snes krijgen was en blijft bijzonder omdat kinderen nou eenmaal bijna niets zelf kunnen kopen. Ja alles was vroeger beter en vroeger waren we veel sneller gelukkig en had alles veel meer waarde.
Nou dat zal allemaal wel, maar ik geef toch de voorkeur aan zelf geld hebben. Zelf bepalen waar ik dat aan uitgeef. Vroeger moest ik blij zijn met een game per drie maanden(dan kwam de kinderbijslag). Daar neem ik nu echt geen genoegen meer mee en ik denk velen met mij.
Want ondanks de nostalgische gevoelens van vroeger vergeten we soms de minder aangename dingen. Het mislopen van toppers, omdat moeder de budgetbak interessanter vond. Het niet mogen spelen van sommige games omdat ze te geweldadig waren.('Maar mamma, de buurjongen mag van zijn moeder wel Shadow Warriors spelen') Het mag gezegd worden. Het was niet altijd koek en ei.
Begrijp mij niet verkeerd. Ik hou van retro gamen. En ik game nog regelmatig op mijn goeie ouwe megadrive, maar ik ben toch blij als ik GTA San Andreas kan aanschaffen. Als ik nu tien was, dan kon ik dat dus wel vergeten. Ouder worden is zo erg nog niet, soms.
|
Tales Of Symphonia 
