Nederlandse developers zijn goed bezig. Sony sloot een exclusieve deal met Guerrilla en op het moment van schrijven staat Killzone dan ook op het verlanglijstje van menig gamer. Ook een andere ontwikkelaar van Hollandse bodem doet goede zaken. Playlogic hoopt met Xyanide zelfs de die-hards slapeloze nachten te bezorgen.
Spuitende adrenaline
Met mijn kleine ruimtescheepje zigzagde ik door de zwerm vijanden, met de linker controllerstick ontweek ik hun aanvallen en met de rechter oververhitte ik mijn lasers. Ik dook, schoof, vernietigde en pareerde. Mijn hartslag nam toe, zweet drupte in mijn droog gestaarde ogen. Een groot ruimteschip explodeerde en liet een powerup achter. Een raket afvurend verplaatste ik voorzichtig richting de powerup, terwijl de camera wild om mijn schip heen draaide in een wanhopige poging mij te desoriënteren! Een eenzaam vijandelijk projectiel kruiste de baan van mijn ruimteschip en.. BOEM! Mijn exploderende scheepje zette een kettingreactie in werking die alle vijanden op het scherm vernietigde. Ik zette het spel op pauze en nam voor het eerst in 5 minuten adem. En terwijl de adrenaline nog door mijn lichaam spoot dacht ik: "God! Where the fuck has this game been all of my life?"
Van de oude school
Xyanide valt eigenlijk het best te vergelijken met een shooter van de oude school waarbij je jouw ruimtescheepje over het scherm beweegt, terwijl de achtergrond langs je heen schiet. Dit om je een gevoel van snelheid te geven.
De intentie is bij Xyanide dan wel niet veranderd maar met de power van de Xbox is die achtergrond nu 3D en dankzij een camera die er alles aan doet om je te desoriënteren geeft het geheel een ervaring zoals je zelden meegemaakt hebt.
Besturing
Zodra je aan de camera en omgeving gewend bent is de besturing zo intuïtief dat de controller een verlenging van je hand wordt. Met de linkerstick verplaats je het scheepje door het 2D vlak, terwijl je de rechterstick alleen maar in de richting van de vijand hoeft te richten om je primaire wapens af te vuren. Met een combinatie van de linker schouderknop en de rechterstick kun je raketten locken die automatisch hun weg naar het gelockte zullen vinden, iets dat vooral bij bazen een must is. Met de rechterschouderknop kun je nog eens wisselen tussen de verschillende verdediging-powerups.
En daar had het voor mij eigenlijk bij moeten blijven, met deze intuïtieve besturing zou je eigenlijk het hele spel moeten kunnen uitspelen. Helaas voor mij (en misschien gelukkig voor anderen) hebben de 4 standaardknoppen van de Xbox-controller ook nog verschillende functies mee gekregen (offensive en defensive specials) die de gameplay dan wel verrijken maar ook een beetje charme van die goeie oude school verloren doen gaan.
Conclusie
Natuurlijk is het na een paar ronden met alleen de arcademode onmogelijk om te zeggen of de game de kwaliteit die het biedt continu vast kan houden. Het is natuurlijk mogelijk dat de game repetitief en eentonig wordt. Toch denk ik dat deze game, met de heerlijk hoge moeilijkheidsgraad en de geweldige beleving een absolute must wordt voor alle Xbox bezitters die hun oude school altijd een warm hart hebben toegedragen. Ik stel mezelf dan ook beschikbaar voor de review-versie.
|
