Games met humor, het gebeurt veel te weinig. Veel games bevatten enkele afgezaagde grappen en dat is het dan wel. Vroeger hadden we de geniale point and click adventures vol humor, vandaag is er Overlord. Of we Overlord in dezelfde zin kunnen zetten als de oude point and click games is de vraag, maar lachen wordt het wel.

Gelachen werd er ook bij het studiobezoek waar Gamed afgelopen woensdag aanwezig was. De game werd met veel plezier aan ons geďnteresseerde gamers getoond en we leerden erover door een presentatie en een hands-on ervaring. Een studiotour maakte de dag af en liet ons gelijk zien waarom Triumph Studios de kant van de humor maar op is gegaan. Triumph bevindt zich namelijk in een gebouw dat ooit een ziekenhuis is geweest. Dit ziekenhuis kan, in het donker, gemakkelijk als setting voor een leuke thriller gebruikt worden. De ijzeren long stond nog in de gang en enkele ontwikkelaars vreesden de toiletten op de tweede verdieping omdat het er zou spoken. Gezellig! De sfeer onder de ontwikkelaars was erg goed en dat was te zien aan de game.



Goed, in de vorige alinea heb ik iets te vaak ‘de game’ laten vallen zonder dat er ook maar een redelijke introductie van Overlord is geweest. Bij deze: Overlord is een game waarbij je niet de held speelt, maar de kwade heerser die helden meestal verslaan. De game begint op het moment dat de kwade heerser verslagen is door zeven helden van verschillende rassen, deze rassen vieren na de overwinning hoogtij en zwichten onder de invloed van de zeven hoofdzonden, waardoor ze elk eigen zwakten kennen. Met een ruďne als kasteel wordt de Overlord door zijn uiterst lelijke onderdanen (de minions) weer wakker gemaakt om de wereld weer te heroveren en het kasteel te herbouwen. Eenmaal terug op de stoffige troon kan de ontwaakte Overlord plannen maken om de zeven heldenrassen stuk voor stuk onderdanig te maken aan zijn krachten en aan zijn leger minions, dit doe je door gebruik te maken van de zwakten die de rassen hebben gekregen door de zonden waarvoor ze gevallen zijn.

In de game begin je bij het eerste ras, de halflings, een Hobbit-achtig dwergenras dat zich, na de overwinning op de kwade heerser, is vol gaan vreten. Iedere halfling in de eerste wereld is dan ook zo rond als tonnetje en je minions vinden het wel leuk om op de dikke kleine mannetjes in te slaan. Met deze gedachte loop je al plunderend door de eerste omgeving om het hart van je kasteel weer terug te brengen. Als dit hart eenmaal terug is kan de opbouw van het kasteel en je macht helemaal van start gaan. Op elk moment van de game is het leuk om je minions aan het werk te zien en alles kort en klein te zien slaan. Ze zullen zelfs delen uit levels gebruiken voor hun eigen voorkomen, zo kunnen ze wapens afpakken van verslagen vijanden of lopen ze met pompoenen over hun hoofd de lokale boeren te bedreigen. De minions bewegen zich overigens niet geheel onafhankelijk. Als speler kun je ze besturen en alle kanten opsturen. Zo kun je ze gebruiken om bij gebieden te komen waar je zelf niet bij kunt of in de verte alvast wat vijanden de kop in te slaan.

De absolute kracht van de game is de humor, die continu door de game te zien en horen is. In de gebieden waar de halflings regeren is het net of je je in een klucht bevindt waarbij alle mogelijke grappen over dikke en vieze mensen gemakkelijk voorbij vliegen. Zelfs in het kasteel zul je de nodige humor vinden, waarbij de meest aanwezige bron van humor altijd achter je loopt, de Jester. Deze joker verzint allerlei maffe spreuken die overeenkomen met het succes dat je boekt in de spelwereld. De Jester zal steeds meer onder de indruk zijn van je daden en je daarmee complimenteren. Ben je zat van zijn gezeur, dan geef je hem een pak rammel, maar niet voor lang. De joker heeft namelijk een slecht korte termijn geheugen waardoor je weer snel naar zijn grappige spreuken zit te luisteren.



Genoeg lol door de humor dus, maar is het ook leuk om te spelen? Dat is het, maar er is zeker wat op aan te merken. Zo beweegt het personage wat stroef en niet lekker over de wereld. Ook geeft de game een erg makkelijke indruk door de enorme overvloed aan minions die op te roepen zijn. Zelf hoef je ook vrij weinig te doen op het moment dat er tientallen minions aan je zijde lopen en ze alles met gemak afslachten wat in beeld komt. Zelfs bij eindbazen hadden we niet de indruk dat de game erg lastig was, met twintig minions op de rug van een lompe dikzak gaat ook deze snel genoeg ten gronde. Wel moet gezegd worden dat we slechts een klein deel van de game hebben gespeeld. Een half uur indruk van een game die 25 uur duurt is niet voldoende om al conclusies over te trekken. Daarvoor is de review, die over enkele weken online zal staan. Overlord verschijnt op 29 juni voor Xbox 360 en PC.