Met het verschijnen van X-Men 3: The Last Stand in de bioscopen komt ontwikkelaar Z-Axis met een spel waarin deze zelfde helden centraal staan. Nu zijn onze ervaringen met op film gebaseerde games niet altijd even goed, het is dan ook de vraag of X-Men: The Official Game hier verandering in kan brengen.

De aankleding van het spel zelf is ook zeer matig. Gekozen is voor een opzet als stripboek, iets wat natuurlijk helemaal bij het spel hoort te passen. Het enige verschil is echter dat je bij een stripboek je eigen tempo bepaalt, en dit in een spel voor je gedaan wordt. Ken je nog die vroegere reclames waarbij iemand een boek in een paar minuten kon lezen door de belangrijkste woorden te onthouden en daar de tekst omheen te baseren? Ik hoop voor jullie dat je ooit zo'n cursus gevolgd hebt, het stripboek komt namelijk in een razend tempo voorbij. Naast deze stijl maakt het spel ook gebruik van stilstaande beelden met ingesproken teksten, overigens zonder dat deze middels 'lip synching' worden ondersteund. Deze aanpak om het verhaal voor te schotelen is slecht uitgewerkt en zorgt er al snel voor dat je geen idee hebt waarom je doet wat je doet.



Over het geluid gesproken, enkele bekende namen hebben hun stem aan het spel uitgeleend. Hugh Jackman (Wolverine), Patrick Stewart (Charles Xavier), Alan Cumming (Nightwalker) en Shawn Ashmore (Iceman) brengen op realistische wijze hun evenbeeld naar voren ... in de filmpjes dan. Hun uitspraken in het spel zelf blijven beperkt tot enkele standaardzinnen, het is dan ook een geluk dat deze niet al te vaak worden uitgesproken. Ook het achtergrondgeluid is niet erg bijzonder, mede omdat het weinig opvalt.

Op grafisch gebied hoef je geen spetterende dingen te verwachten. Het ziet er beter uit dan op de huidige consoles, meer daar blijft het ook een beetje bij, op wat extra effectjes na. Op HDTV's ziet het er overigens nog een tikkeltje scherper uit, ook hier hoef je echter geen grafische hoogstandjes te verwachten. Framerateproblemen zijn er gelukkig niet, daarentegen kom je wel genoeg andere oneffenheden tegen. Tegenstanders verdwijnen in het niets of verschijnen terwijl dit nog niet de bedoeling was, ze blijven soms in een muur hangen en de eindbazen kennen een vast aanvalspatroon. De variatie die de drie karakters met zich meebrengen worden hierdoor een beetje om zeep geholpen, en dat is erg jammer.



Het spel is verder niet heel erg moeilijk, maar er zijn wat lastige momenten. De opbouw hiervan lijkt nogal lukraak gekozen, het ene level doorloop je namelijk met de nodige moeite terwijl je het level erna weer snel achter je laat. Bij de keuze van ieder level kun je kiezen uit een drietal moeilijkheidsgraden. Hoe hoger de moeilijkheidsgraad, hoe meer punten je toe kunt verdelen aan statistieken wanneer je het level goed hebt doorlopen. Deze elementen zijn er in vijf soorten, denk aan aanval, verdediging en snelheid van het helen. Daarnaast zijn er nog wat extra collectibles voor aanvullende outfits en minigames. Echt veel stellen deze helaas niet voor.

Om terug te komen op de vraag die ik in de inleiding stelde: Nee, X-Men: The Official Game weet geen doorbraak te ontketenen als het gaat om filmgames. Ondanks de leuke insteek met drie verschillende helden blijft het op de andere gebieden behoorlijk steken. Van het verhaal krijgen we door de armzalige aankleding amper wat mee, grafisch kan het spel er net mee door en het geluid weet ook geen hoge ogen te gooien. Daarnaast is het spel ook nog eens binnen een uurtje of zes uit te spelen en dat is wel erg weinig. Het maakt het spel een goede huurgame, ik zou echter eens goed nadenken of je deze game wel blijvend in je collectie wilt hebben.

Naast de Xbox 360 versie is het spel ook verkrijgbaar voor de PlayStation 2, Xbox, GameCube, Game Boy Advance, Nintendo DS en PC.