Sinds in 1952 het eerste computerspel OXO uitkwam, zijn er zoveel spellen gemaakt dat je soms door de bomen het bos niet meer ziet. Om het overzichtelijker te maken is men de spellen gaan verdelen in verschillende genres. Bij Gamed hebben we al eerder de consolegeschiedenis gezien in categorieën van generaties, maar nu zullen we de geschiedenis van de verschillende genres eens onder de loep nemen.

Dune II: The Building of a Dynasty
Waar wel iedereen het over eens is, is dat Dune II van grootste invloed was op het genre RTS zoals we dat vandaag de dag kennen. Dune is een populaire en bekroonde serie science-fiction boeken door Frank Herbert. Het gaat in het universum van Dune om de belangrijke woestijnplaneet Arrakis, bijgenaamd Dune, de enige plaats waar de stof genaamd Spice geproduceerd kan worden. Deze stof is van essentieel belang voor het ruimtereizen en om überhaupt in leven te blijven. Cryo Interactive Entertainment heeft in 1992 voor het eerst deze licentie gebruikt voor een adventure spel dat in grote lijnen het boek naspeelt: Dune. In datzelfde jaar echter al (1992) kwam de legendarische ontwikkelstudio Westwood met Dune II. Dit spel leek niets op zijn voorganger van Cryo, alleen het Dune universum werd gebruikt als achtergrond voor de eerste 'moderne' RTS. Het spel kwam uit voor de PC maar werd ook geport naar de consoles onder de naam Dune II: The Battle for Arrakis.

Dune II: The Building of a Dynasty

In het spel krijgen drie aristocratische Huizen van de toekomst de opdracht van de Ruimtekeizer om de planeet Arrakis te ontginnen. Er worden drie partijen gestuurd om de concurrentie en zo de efficiëntie te bevorderen. De belangrijkste taak is dan ook om het Spice te oogsten. Dat Spice is het betaalmiddel in het spel om weer nieuwe legers en gebouwen mee te kopen, dus het is zaak om zoveel mogelijk van dat spul te oogsten. Dit principe van 'resource gathering' werd voor het eerst geïntroduceerd in Dune II en wordt nu nog steeds gebruikt in andere RTS spellen, waar het dan vervangen is door Gold, Tiberium, Ore of andere elementen.

DuneII: The Battle for Arrakis

Een ander belangrijk element is het bouwen van een basis. In Herzog Zwei en Mega-lo-Mania was dit element ofwel niet aanwezig, ofwel heel summier uitgewerkt. In Dune II is het één van de belangrijkste taken, en één van de leukste. Je begint met een Construction Yard en daar tegenaan kun je dan een radar, een kazerne, een tankfabriek en nog veel meer interessante gebouwen. Ook dit element zie je vanaf Dune II steeds weer terug komen in andere spellen. Ook al noem je het Necropolis, Towncenter of Arcane Sanctum, het principe blijft vrijwel onaangepast.

Als je in Dune II het paleis bouwt, dan wordt het pas echt interessant. Voor het eerst in een RTS heeft ieder van de drie partijen een eigen speciale eenheid, eigen speciale vaardigheden en daardoor ook een eigen karakter. De Harkonnen zijn in het boek van Herbert de slechteriken, dus zij hebben een afschuwelijke Nucleair Missile genaamd de Deathhand. Ook hebben zij de gruwelijk bepantserde tank genaamd de Devastator. De mentat, het gezicht van de Harkonnen is dan ook een gluiperig, zwartharig, kromneuzig, onbetrouwbaar mannetje. De Atreides zijn in het boek de goeden dus hun mentat is een trotse, blonde, Arische jongeman. Zij gebruiken ook meer nobele, speciale vaardigheden, zoals een aanval van een groepje inheemse vrijheidstrijders. Zo zie je maar hoe racisme ongemerkt in een spel kan insluipen. De derde partij, Ordos, houden zich een beetje op de oppervlakte en zitten een beetje tussen Atreides en Harkonnen in qua slechtheid.