Lekker puzzelen, maar dan in 3d, met een flink tempo. Dat wilden de makers van Frantix bereiken. Is dit gelukt en is Frantix een diepe puzzlegame geworden, of hebben we te maken met een game waar het idee niet helemaal ten volste is uitgewerkt?

Frantix zou een game moeten zijn waarbij je hectiek op je scherm ziet. Helaas is dit niet het geval en oogt het allemaal erg behouden. Er zijn vier werelden met elk een eigen thema, maar die thema's zijn vrij arm aan inspiratie en weten geen moment te overtuigen. De personages spreken ook totaal niet tot de verbeelding en dankzij de vrij hoge camera heb je sowieso geen idee met wie je eigenlijk speelt. Deze camera kan bij sommige puzzles ook aardig vervelend worden. Tijd is een belangrijke factor in de game en het bijstellen van de camera (wat in stappen van 90 graden gaat) wil je er gewoon niet bij hebben.



Het punt wat me het meest dwars zit aan Frantix is dat de game zo vreselijk kaal is in zijn presentatie. Het 'hoofdmenu' dat je krijgt voorgeschoteld is ook het enige menu wat je krijgt. Daarbij is dit menu alles behalve gebruiksvriendelijk en totaal niet aantrekkelijk om naar te kijken en in bezig te zijn. Bovendien is het geluid in de game zo summier dat het er net zo goed niet in had kunnen zitten. Een enkel geluidseffect is bijna het enige dat je zult horen.



Al met al is Frantix dus een matige puzzelgame die naar mijn mening alleen leuk kan zijn door hem één keer in de zoveel tijd eens te pakken en een paar leveltjes te doen. In de besturing van het spel zijn de fundamentele dingen fout en door de kale presentatie van de game zal het nooit echt leuk worden. Op de disc staat wel een erg leuk extra'tje. De korte film over de Chubb Chubbs die je al vrij snel kunt vrijspelen is erg grappig, al koop je daar geen game voor natuurlijk.