Wanneer TT Games met een nieuwe LEGO titel komt sta ik altijd als eerste in de rij. Niet omdat het nu van die diepgaande spelervaringen zijn, juist het tegenovergestelde is waar. Toch valt moeilijk te ontkennen dat de ontwikkelaar het de laatste jaren wel erg op safe speelt en ook LEGO Marvel Super Heroes 2 is hier een voorbeeld van.
De opzet is bekende kost voor degene die reeds eerder een LEGO titel hebben gespeeld. Naast de twintig levels tellende verhaallijn is er een grootse open wereld die je vrij kunt verkennen met je verzamelde karakters, ieder met hun eigen unieke kwaliteiten. Omdat het verhaal niet gespiegeld is aan een film hebben de schrijvers een vrije hand gekregen. Kang the Conqueror heeft een nieuw plan bedacht waarbij hij diverse werelden uit hun vertrouwdheid haalt en samenvoegt tot één gebied, Chronopolis geheten. Het is een ideaal excuus om locaties als Thor's Asgard, Black Panther's Wakanda, de Avengers Mansion en Nueva York City uit Spider-Man 2099 samen te voegen.
In de levels ben je bezig met de concepten die we kennen uit de voorgaande games. Je slaat dingen in de omgeving kapot, verzamelt de Studs die hierbij vrij komen en lost zo nu en dan een puzzel op. Het is bekende kost voor de serie en daarmee zowel een zegen als een vloek. De ontwikkelaar valt wederom terug op gameplay die al sinds het eerste deel werden geďntroduceerd en weet nauwelijks te vernieuwen. Een opmerking dat ook toepasbaar is op andere factoren waar dit juist niet het geval had moeten zijn. Het herhaaldelijk drukken op een zelfde knop, de camera die een verkeerde positie inneemt en bugs en glitches zijn hier voorbeelden van. Meermaals moest een level opnieuw gestart worden omdat een deur weigerde te openen, een volgende fase bij een baas niet werd gestart of een karakter in een doodcyclus terecht kwam omdat je bijvoorbeeld vast komt te zitten in het vuur. Het zijn problemen die de serie blijven achtervolgen en ook nu aanwezig zijn.
Wat het bovenstaande zo jammer maakt is dat de game een ware fanservice vormt met zo'n tweehonderd karakters en achttien omgevingen. Helaas vormen de X-Men en Fantastic Four personages geen onderdeel van het pakket maar dit kan de pret nauwelijks drukken, mede omdat je nu ook los kunt gaan in de meest uitgebreide character creator tot nu toe. Omdat de verhaallijn los staat van een film zijn alle stemmen ingesproken en dit komt de vertelling zeker ten goede. Het enige kritiekpunt is dat zinnen soms op een rare manier worden afgebroken en wisselend zijn in geluidsniveau. Met al deze karakters is het de bedoeling om zoveel mogelijk gouden stenen te vinden, zowel in de verhalende levels als in de tien bonuslevels en door je vrij in Chronopolis te bewegen. Je zult een behoorlijke tijd bezig zijn om tot de honderd procent te komen, helaas merken we hierdoor wel dat veel missies nogal op elkaar lijken.
Naast de mogelijkheid om lokaal coöperatief te spelen is er ook nog een Battle Arena waar vier spelers met hun favoriete karakters het gevecht met elkaar aan kunnen gaan. Hoewel de toevoeging van Infinity Stones als upgrades dienen is deze multiplayer nauwelijks de moeite waard, juist omdat de gevechten uit niets meer bestaan dan op knoppen rammen en daardoor enige diepgang missen. De vier maps waar je op kunt spelen zijn ook te karig om het een lang leven te geven. Het maakt LEGO Marvel Super Heroes 2 tot een game die zowel weet te schitteren als keihard onderuit gaat. De verhaallijn is leuk en de fanservice duidelijk aanwezig, tegelijkertijd is er nauwelijks vernieuwing en zul je meer dan eens geďrriteerd raken door de vele bugs.
|
