Veel games worden verweten te lineair te zijn. Fermi’s Path draait hier juist om, het laat ons namelijk een rechte weg volgen waarbij het pad altijd hetzelfde is. Waar het om draait is om het einde van dit pad te bereiken, hetgeen makkelijker gezegd is dan gedaan.

Fermi is een atomisch deeltje, reizend door de ruimte langs een draad. Hoewel dit nogal vaag klinkt is de uitwerking in termen van gameplay een stuk beter te begrijpen. Fermi is in één tempo gebonden aan het draad, waarbij de soundtrack de snelheid bepaalt. Voortbewegen gaat automatisch, maar je kunt wel negentig graden links- of rechtsom draaien. Dit is nodig ook, er verschijnen namelijk obstakels en vijanden op je pad die ontweken dienen te worden, of direct aangevallen kunnen worden door erop te schieten. Tussendoor verzamel je punten, power-ups en tokens, waarbij een score bepaalt hoe goed je het er vanaf brengt.


In totaal zijn er 23 van deze levels, onderverdeeld in de moeilijkheidsgraden Easy, Medium en Hard, ieder met hun eigen scoringsmodel. De moeilijkheidsgraden geven je een verschillend aantal levens, respectievelijk zeven, vijf en drie. Iedere keer wanneer je geraakt bent door een object of een vijand verlies je een leven, vertegenwoordigd door energie, maar je kunt tussentijds levens verkrijgen, met een maximum van negen. Deze levens zul je nodig hebben ook, de snelheid van Fermi – en daarmee de beat van de soundtrack – loopt namelijk al snel op en je zult dan ook moeten anticiperen op wat komen gaat. Tel hierbij op dat je hogere scores behaalt door een hogere streak neer te zetten en dat er geheime locaties zijn om te ontdekken zodat het loont om levels meermaals te doorlopen.

Steeds wanneer je een level voltooid hebt in Path Mode speel je deze ook vrij in Infinite Mode. Het gaat om dezelfde levels die net zo lang door blijven lopen totdat je al je energie verliest, terwijl je tegelijkertijd tracht een zo hoog mogelijke score te behalen en daarmee hoog op de leaderboards te komen. Voor welke mode je ook kiest, de soundtrack gaat hand in hand met de gameplay. Hoe sneller de beat, hoe sneller de gameplay en hoe meer je reactievermogen getest zal worden. Het enige minpunt is dat er minder muzikale tracks zijn dan levels, waardoor je te maken hebt met enkele herhalingsoefeningen.


Omdat je ogen voortdurend op Fermi en zijn te volgen weg vastgeplakt zullen zitten krijg je wellicht weinig mee van de omgeving, hoewel er een prima achtergrond is. Het is niet te druk aanwezig en bestaat uit rustige kleuren die je niet snel doen irriteren. Toch zal Fermi’s Path lang niet voor iedereen speelbaar zijn. Net zoals sommige gamers hoofdpijn ervaren bij Virtual Reality kan dit ook het geval zijn bij Fermi’s Path. De snelle beelden, in combinatie met het draaien van de spelwereld, is lang niet voor iedereen geschikt en persoonlijk moest ik de game ook niet te lang achter elkaar spelen. Dit neemt echter niet weg dat het simpele spelprincipe behoorlijk verslavend is en zeker dienst kan doen als tussendoortje naast een andere game.