Home   Forum   Archief   Redactie   Contact   Bedrijven   Games    
 
  GamedPCGoogle StadiaVRNintendo SwitchPlaystation 4Playstation 5Xbox OneXboxAppMisc    
28 Maart 2024 
(0) 
(0) 
(1) 
(0) 
(0) 
27 Maart 2024 
(1) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
26 Maart 2024 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(1) 
(0) 
(0) 
(0) 
25 Maart 2024 
(2) 
(0) 
(0) 
(0) 
24 Maart 2024 
(2) 
(0) 
23 Maart 2024 
(0) 
(1) 
(0) 
22 Maart 2024 
(3) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(1) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
21 Maart 2024 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(3) 
20 Maart 2024 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
19 Maart 2024 
(0) 
(0) 
(0) 
18 Maart 2024 
(0) 
(2) 
16 Maart 2024 
(0) 
(5) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
15 Maart 2024 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
14 Maart 2024 
(0) 
(0) 
(2) 
(0) 
(2) 
(2) 
13 Maart 2024 
(0) 
(6) 
(0) 
(0) 
(0) 
12 Maart 2024 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
11 Maart 2024 
(1) 
(0) 
(0) 
10 Maart 2024 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(5) 
09 Maart 2024 
(0) 
(0) 
(1) 
(0) 
(0) 
08 Maart 2024 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
07 Maart 2024 
(0) 
(0) 
(1) 
(0) 
(0) 
06 Maart 2024 
(0) 
(1) 
(1) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(2) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(3) 
(0) 
(0) 
(3) 
05 Maart 2024 
(0) 
Rise of the Ronin
Skull and Bones
Final Fantasy VII Rebirth
Gamed Gamekalender Maart 2024
Review:

Wolfenstein: The New Order


Door Joni Philips op 05-06-2014 om 09:03
Bron: Gamed

Ooit was Wolfenstein één van de dominante First Person Shooter series, maar het recente Wolfenstein uit 2009 betekende een serieuze knauw voor de franchise. Zorgt Wolfenstein: The New Order van MachineGames voor het broodnodige eerherstel? Wij testten de PlayStation 4-versie.

Wolfenstein: The New Order speelt zich af in een alternatief universum waar de Duitse troepen Wereldoorlog II domineren. Een serie krachtige uitvindingen zorgt ervoor dat ze de macht van de geallieerde naties met gemak weerstaan. De oorlog eindigt dan ook niet in 1945 met de dood van Adolf Hitler, maar loopt door tot de jaren '60 waar de hele wereld slachtoffer is van de nazi-dominantie. De speler belandt hierdoor in een bleke wereld waar hij nergens kan ontsnappen aan de gruwel van het Duitse regime, protagonist B.J. Blazkowicz belandt bijvoorbeeld in een psychiatrische instelling nadat hij hersenschade oploopt door een mislukte missie waarin eveneens een serie medesoldaten zijn omgekomen. Ook de concentratiekampen passeren logischerwijs de revue waarbij men dit sereen wil behandelen. The New Order kiest dus voor een ernstige toon om de Wolfenstein wereld op te bouwen, een aanpak die standaard is voor de huidige generaties ten opzichte van de humoristische stijl van games als Wolfenstein 3D.

Ontwikkelaar MachineGames kiest echter niet consequent voor deze serieuze stijl. Blazkowicz zelf lijkt direct overgelopen uit de jaren '90 met een compleet gebrek aan subtiliteit. Hij is de olifant in de porseleinwinkel die vernieling aanricht met elke stap die hij neemt. De robothonden en ander futuristisch oorlogstuig van de tegenstander versterken dit gevoel. Men gaat langs één kant de richting van bijvoorbeeld Spec Ops: The Line op, maar blijft langs de andere kant bij de humor van de oude Wolfenstein games. Het is een stijlbreuk die het verhaal en de voice-acting zeer oneven maakt, waardoor het lijkt alsof men simpelweg geen keuze kon maken. Men had dan ook beter voluit voor de humoristische, 'belachelijke' stijl van de oude games gegaan in plaats van af te wijken naar veelgebruikte clichés die niet toepasselijk zijn voor de Wolfenstein games. Het eindresultaat is namelijk een game die de Wereldoorlog wil behandelen met de ernst die het verdient, maar dat doet op een onvolwassen, met momenten kinderachtige manier.


De game toont dus een alternatieve realiteit waarin Duitsland de volledige wereld overheerst, wat zich ook vertaalt in de architectuur. De grote steden zijn opnieuw ontworpen, de Duitse hoofdstad Berlijn heeft bijvoorbeeld een nieuwe schrikbarende aanblik gekregen wat de inleving in een nazi-dominantie versterkt. The New Order creëert overduidelijk een eigen, interessante sfeer. De game maakt visueel een sterke indruk door een opmerkelijke opbouw van omgevingen met een gezonde mix tussen open en gesloten ruimtes, maar het is tegelijkertijd een technische tegenvaller. De game loopt weliswaar op een vlotte en vaste framerate van zestig frames per seconde, maar de pop-in van de texturen en de overdaad aan grijstinten maakt het geheel duidelijk minder indrukwekkend. De animatie, de framerate en de effecten zijn wel geslaagd, maar niet alle texturen zijn van een PC, PlayStation 4 en Xbox One niveau. Het zorgt samen met bugs als vijanden die blijven steken achter een muur, voor een algemene indruk dat de game simpelweg niet volledig afgewerkt is.

De ontwikkelaar had nochtans voldoende tijd om de campagne te optimaliseren aangezien er geen multiplayer aanwezig is. Dat is een lovenswaardige beslissing – een verplicht nummertje op multiplayergebied is vaak een verloren investering – maar het betekent wel dat de singleplayer perfect moet zijn om de replaywaarde te verhogen. Bovenstaande opvallende technische minpunten springen hierdoor extra in het oog. Het ontbreken van de multiplayer is echter geen gemis dankzij de goede 'flow' van de singleplayer. De game begint weliswaar met een tergend trage introductie waarin je 'brandjes blust' in een vliegtuig, maar daarna kan de pret beginnen zonder dat de actie ooit echt stopt. De campagne, die ongeveer vijftien uur duurt, kan ook meerdere keren uitgespeeld worden dankzij de toevoeging van collectibles die toegang geven tot enkele bonusmodes en meerdere moeilijkheidsgraden. Er is daarnaast een belangrijke keuze die je moet maken na het eerste deel van het spel welke een significante impact kent op het verhaal van het tweede deel, wat het sowieso interessant maakt om de game tweemaal door te spelen.

De poging om een serieus verhaal op te bouwen en de oude stijl achter te laten staat ook in schril contrast met de gameplay die juist wel teruggrijpt naar de oude Wolfenstein games. Je moet bijvoorbeeld opnieuw gebruikmaken van 'gezondheidskits' en 'helmen' die verspreid liggen over de levels om jezelf te genezen en extra bescherming te krijgen. Je tijdelijk verbergen om je gezondheid te herstellen, wat zeer populair is in hedendaagse games, is dus niet mogelijk, wat ervoor zorgt dat je meer op je hoede moet zijn. De terugkeer van de kits is dan ook zeer leuk, maar de uitwerking had duidelijk beter gekund. Je moet ze namelijk manueel verzamelen, waardoor je eerder continu op de overeenkomstige knop zit te rammen in voorraadkasten om alle gezondheid, helmen en munitie te vinden. Het was handiger geweest als het oprapen automatisch was wanneer je hier langs liep, zeker omdat de knop hiervoor dezelfde knop is als de knop voor het herladen. Je zult dan ook af en toe nutteloos herladen omdat je weer iets moet oppikken.


De openheid van oude Wolfenstein games maakt spijtig genoeg geen comeback, maar The New Order slaagt erin een lineaire ervaring aan te bieden met een gezonde mix van kleine en open ruimtes zodat het lineaire aspect geen bezwaar vormt. De verschillende omgevingen vereisen ook ieder hun eigen aanpak zodat je de nodige afwisseling hebt. De open omgevingen beslaan bijvoorbeeld frequent meerdere verdiepingen zodat je steeds in beweging moet blijven om niet verrast te worden. Het zorgt voor de nodige gezonde spanning zonder dat je gefrustreerd raakt. Het wapenwiel dat je toelaat om te wisselen tussen alle beschikbare wapens houdt deze ervaring ook interessant. Je hebt een ideaal wapen voor elke situatie. Het aantal wapens is wel beperkt gehouden, maar er zit een echt verschil tussen elk wapen – bepaalde vijanden zijn bijvoorbeeld bestand tegen je pistolen – en je kunt ze dual wielden zodat je bijvoorbeeld twee machinegeweren gebruikt die je elk apart afvuurt. Je kunt dan niet meer accuraat richten, maar dat is niet nodig.

The New Order doet niets spectaculair op het gebied van wapens, maar het gebruiken van de verschillende wapens voelt simpelweg prettig aan. Het wisselen en het schieten werkt vlot, zeker als je specifieke lichaamsdelen van de vijand probeert te treffen voor spectaculaire resultaten. Het systeem zorgt voor de nodige voldoening telkens wanneer je een vuurgevecht hebt overleefd, zelfs als dat geen indrukwekkende prestatie is. Er zijn namelijk wel veel en gevarieerde vijanden, maar ze zijn simpelweg niet zo slim. Ze lopen rechtstreeks op je af, blijven achter deuren steken en ze zoeken vaak een weinig optimale coverplaats. Het verhogen van de moeilijkheidsgraad helpt hier niet, vijanden worden sterker en jij wordt zwakker, maar hun tactieken evolueren niet. De moeilijkheidsgraden zijn dus weinig gebalanceerd, de middelste moeilijkheidsgraden waar noch jij, noch de vijanden veel kogels kunnen absorberen, zorgen voor de meeste pret. De slechte AI is dan ook spijtig, maar geen complete ramp voor het spelgenot.

De game beschikt over een eenvoudige stealth mechaniek die een waardige toevoeging is aan de beleving. Je kunt namelijk zelf kiezen waar je stealth wil gebruiken, waarbij dit bijvoorbeeld zeer handig is om hooggeplaatste officieren uit te schakelen alvorens die je zien. Als ze je opmerken, kunnen ze namelijk hulptroepen laten opdagen wat de situatie bemoeilijkt. Indien je toch gespot wordt is er geen probleem. Je moet niet opnieuw beginnen, maar gewoon je best doen de nieuwe troepen te doden. De game helpt je ook in enige mate. De weinig spectaculaire AI presteert namelijk allesbehalve indrukwekkend wanneer je stealth gebruikt. Het vinden van het lijk van een collega is bijvoorbeeld geen reden tot paniek en de cybernetische honden verrassen gaat zeer gemakkelijk. Door de levels sluipen is dan ook vaak weinig uitdagend als je voldoende stil bent, maar het geeft wel veel voldoening en weinig frustratie, iets wat veel hedendaagse games vergeten bij het implementeren van zulke features.


De vaardigheden van Blazkowicz worden ook verbeterd tijdens de vooruitgang van het spel. De game beschikt over een uitgebreid 'Perks' systeem dat subtiel op de achtergrond werkt. De vaardigheden zijn verdeeld over vier categorieën waaronder Stealth, waarbij je die perks verdient door bepaalde taken uit te voeren. Als je bijvoorbeeld veel stealth kills uitvoert, zul je automatisch nieuwe Stealth Perks verdienen. Deze hebben dan effecten zoals het verdienen van extra gezondheid voor het uitvoeren van een succesvolle stealth skill, of het verkrijgen van extra munitiecapaciteit. Eens je een perk hebt verdiend, zal hij permanent actief blijven. Je kunt het systeem dus volledig negeren en toch automatisch profiteren van de gevolgen. Als je juist zo snel mogelijk sterk wil worden, kun je gaan kijken hoe je specifieke perks kunt vrijspelen. Je kunt daarnaast ook upgrades voor je wapens vinden. Het effect hiervan is vaak veel groter, maar je moet dan ook echt zoeken om ze te vinden zodat het leuk blijft.

Wolfenstein: The New Order is een enorme vooruitgang ten opzichte van de voorgaande Wolfenstein game, maar er blijft duidelijk ruimte voor verbetering. The New Order probeert gelijktijdig een meer serieuze toon aan te slaan, én de humor van het origineel te behouden waardoor je een game krijgt met een overduidelijke identiteitscrisis. Het ontbreken van een multiplayer is een opvallende en lovenswaardige beslissing om de ervaring te focussen, maar het wordt niet weerspiegeld in de technische afwerking. De game heeft een gebrekkige AI, ongebalanceerde moeilijkheidsgraden en een hele serie kleine bugs die duidelijk maken dat men meer tijd nodig had. De minpunten worden echter overtroffen door een leuke singleplayercampagne met competente stealth- en schietsystemen, interessante omgevingen en een gevarieerde muzikale ondersteuning. Het resultaat is een game die in kleine dosissen zeker vermakelijk is, maar te veel minpunten heeft om een echte topper te zijn.
Beoordeling
Gameplay   80
Sound   85
Graphics   75
Replay   80

The New Order geeft een verdeelde indruk.
78


15:25  Borderlands: The Pre Sequel komt in oktober
09:03  Wii U Virtual Console - Week 53
 Reacties (5)
 Pagina: 1
raxus07 op 05-06-2014 om 11:26 [Niv: 60 / Exp: 3013]
Respectabel

Gast (85.151.113.xxx) op 05-06-2014 om 12:17
de AI kon idd veel beter ik vermaak me cker wel met het spel lekker nazi's doodknallen ben nu bij de eindbaas

Bever Warrior op 05-06-2014 om 23:13 [Niv: 71 / Exp: 3535]
Vond het een erg vermakelijke game.

Eindbaas wekte bij mij wel ontzettend veel irritatie op. Niet zo'n klein beetje ook.


Gewijzigd door Bever Warrior op 05-06-2014 om 23:14

Dark Nemak op 06-06-2014 om 00:03 [Niv: 23 / Exp: 1128]
Ik heb hem eergisteren uitgespeeld en veel plezier aan beleeft. 78 is veel te laag vind ik, de AI valt goed mee zo slecht is die niet en ik heb nog maar 2 bugs gezien die helemaal niet storend of erg waren. Dat met die ongebalanceerde klopt wel, want ik ben aan über begonnen en die is helemaal niet zo moeilijk in vergelijking met Wolfenstein 3D en Return To Castle Wolfenstein, ik dacht echt dat ik serieus op men dak ging krijgen. Lang geleden dat ik nog zo'n bangelijke onrealistische FPS heb gespeeld sinds Duke Nukem Forever, nu Doom 4 nog en hopelijk een nieuwe Quake en Resistance.

Bever Warrior op 06-06-2014 om 00:42 [Niv: 71 / Exp: 3535]
ja, mee eens Dark Nemak,

Ik ben het ook wel met de review eens.

 Pagina: 1

 Reageer
Het is niet mogelijk om te reageren op dit artikel.
Titel:
Wolfenstein: The New Order
Type:
Game
Releasedatum:
20-05-2014
Ontwikkelaar:
MachineGames
Uitgever:
Bethesda Softworks
Media:








Meer media