Jarenlang werkte animator/schrijver/regisseur Satoshi Kon mee aan verschillende projecten waaronder Paranoia Agent en Paprika. Op weg naar een legendarische carrière overleed hij echter op 46-jarige leeftijd aan pancreaskanker. Als eerbetoon blikken we vandaag terug op Millennium Actress, één van zijn beste werken.

Millennium Actress was noch zijn schrijversdebuut, noch zijn animatiedebuut, noch zijn regiedebuut; maar wel de eerste film waarin hij actief was op de drie vlakken en op alle vlakken excelleerde hij duidelijk. Ondanks concurrentie van Spirited Away van Studio Ghibli won Millennium Actress op verschillende festivals de hoofdprijs, de prestigieuze Grand Prize van Japan Agency of Cultural Affairs Media Arts Festival behaalde men zelfs samen met Spirited Away na een gelijke stand. Het is een prijs die men onder andere verdiend heeft door de originele look van de 90 minuten durende film. Animatiestudio Madhouse, vooral bekend van hun bloederige actieseries, heeft gekozen voor een ouderwetse aanblik waarbij de film werd beïnvloed door de werken van Akira Kurosawa en de Ukiyo-e prints. Het is een opvallende stijl die goed bij de inhoud past.


In de film zelf keren we namelijk ook frequent terug naar het verleden, waarbij je Millennium Actress wel zou kunnen vergelijken met Titanic. Millennium Actress laat ons kennis maken met Genya Tachibana, een regisseur die werkt aan een documentaire over de beroemde actrice Chiyoko Fujiwara. De laatste jaren is ze verdwenen uit het openbare leven, maar Tachibana - een gigantische fan van Chiyoko - wil haar interviewen om te ontdekken waarom ze die beslissing heeft genomen. Samen met zijn cameraman zoekt hij haar op en hij slaagt erin om haar te overtuigen haar levensverhaal te vertellen. Het begint wanneer ze in de jaren '30 een artiest helpt te ontsnappen aan de fascistische regering en ze ontdekt dat hij tijdens de ontsnapping een sleutel heeft verloren.

Op dat moment besluit ze om de wereld rond te reizen om haar grote liefde te vinden. Dat doet ze door in films mee te spelen. Die films vormen eigenlijk de basis van haar verhaal want haar leven wordt grotendeels weergegeven door de films waarin ze meespeelt. We krijgen dan ook nooit een duidelijk beeld welke fragmenten 'echt' zijn en welke 'film' zijn. De sfeer wordt wel licht gebroken door het feit dat Tachibana en zijn cameraman meespelen in elke scène waarbij Tachibana vaak de rol van held op zich neemt en de cameraman als nuchtere tegenhanger dient. Elke scène leren we meer over Chiyoko en haar liefde voor de mysterieuze artiest die haar leven heeft bepaald met een memorabele climax op het einde.


Om de evolutie van Chiyoko te benadrukken heeft Madhouse geen kosten gespaard. Ze hebben zelfs drie actrices ingehuurd om haar stem in te spreken. Hun stemmen passen echter goed samen zodat de illusie nooit wordt gebroken en ze leggen perfect de emotie in de stem van Chiyoko. Ook Tachibana doet het goed, zeker op de momenten dat blijkt wanneer Tachibana meer is dan een gekke regisseur die mee in de film springt, komt hij goed uit de hoek. Ook de muziek is telkens mooi op de achtergrond aanwezig, waarbij die nooit te veel aandacht eist zodat je aandacht toch bij het plot blijft. Millennium Actress is dan ook een mooi uitgewerkte animatiefilm welke één van de meesterwerken van Madhouse is. Het is niet de beste film die uit Japan komt, maar het is een film die je moet gezien hebben.