In samenwerking met Square-Enix ontwikkelde Legacy of Kain-ontwikkelaar Crystal Dynamics hun PlayStation 4 en Xbox One debuutgame Tomb Raider: Definitive Edition. Weet de Definitive Edition zich te meten met de originele PC, PlayStation 3 en Xbox 360 release van Tomb Raider? Wij probeerden de PlayStation 4 versie om dat te ontdekken.

De Tomb Raider reboot was een prachtige game die de begindagen van archeologe Lara Croft benadrukte. Als studente neemt ze deel aan een belangrijke missie om het mysterieuze eiland Yamatai te vinden. Samen met haar collega's vindt ze Yamatai, maar de vondst blijkt veel gevaarlijker dan verhoopt. Haar avontuur legt de nodige focus op actie op een open eiland waar zowel mensen als dieren zeer gevaarlijk blijken, waarbij het puzzelen wordt verschoven naar optionele tombes. Het avontuur is grotendeels hetzelfde als op de PC, de PlayStation 3 en de Xbox 360 waarbij onze originele recensie een excellent overzicht geeft van de sterke en zwakke plekken. De volledige ervaring is namelijk grotendeels hetzelfde gebleven binnen de Definitive Edition met uitzondering van kleine toevoegingen zoals stemcommando's via de Kinect of de PlayStation camera. Eenvoudige commando's als 'Show Map' worden geregistreerd en vertaald in acties. Deze commando's zijn echter zeer beperkt, maar ze werken vlot.


Er wordt op de PlayStation 4 ook volop gebruikgemaakt van de DualShock 4. De luidsprekers worden bijvoorbeeld gebruikt voor geluidseffecten, hints naar nabije schatten en om radiocommunicatie te laten horen. De touchpad wordt ook gebruikt, bijvoorbeeld om te bewegen op de kaart. Er is daarnaast natuurlijk ook PlayStation Vita Remote Play ondersteuning. De downloadbare content maakt eveneens onderdeel uit van de Tomb Raider: Definitive Edition. Je moet die downloadbare content dus niet apart gaan aanschaffen. De toevoegingen zorgen voor één extra tombe in de singleplayer, samen met wat meer outfits. Het zwaartepunt van de downloadbare content ligt in de multiplayer met meerdere nieuwe maps, wapens en personages om mee te spelen, wat natuurlijk spijtig is want de singleplayer staat ver boven de multiplayer. Het is echter niets nieuws ten opzichte van de oudere versies waar je deze ook kon aanschaffen. Deze extra's zijn echter niet de focus van de Definitive Edition.

De PlayStation 3 en Xbox 360-versies leverden een prachtige ervaring, waarbij spelers met veel plezier de prachtige bosomgevingen van Tomb Raider verkenden. De Definitive Edition gaat nog een stapje verder, en voegt een extra dosis detail toe waardoor het nu echt genieten van de bossen is. Het detail van de PlayStation 4-versie – de enige versie van de Definitive Edition die momenteel beschikbaar is in de Benelux – ligt op het niveau van de PC-versie, met onder andere toevoegingen als de TRESS FX physics technologie waardoor Lara's paardenstaart nu effectief beter reageert op haar exploten en de bomen meewaaien met de wind. De extra kracht werd eveneens gebruikt om de framerate op te voeren. De game liep oorspronkelijk op een vaste 30 frames per seconde, maar dit werd opgevoerd naar een losse framerate van vijftig tot zestig frames per seconde. Men kon de zestig frames per seconde niet garanderen, maar dat blijkt absoluut geen probleem.


De framerate bleek zeer stabiel, en leverde bij mij alleen problemen op wanneer de game zichzelf nog aan het installeren was. Als je geen krachtigere PC ter beschikking hebt, is de Definitive Edition overduidelijk de grafisch superieure keuze. Die superieure keuze is echter geen verplichting. De toevoegingen en veranderingen van de Definitive Edition zijn zeer beperkt ten opzichte van de originele versies. De meeste nieuwigheden zoals de extra tombe, zijn eveneens beschikbaar als uitbreiding op de andere versies. De Definitive Edition beperkt zich dan ook tot betere graphics, wat leuke effectjes met de DualShock 4 luidsprekers en overbodige stembesturing. Tomb Raider: Definitive Edition is dan ook vooral een aanrader als je Tomb Raider nog niet gespeeld hebt. Nieuwkomers krijgen een geslaagde Action/Adventure die zich kan meten met de Uncharted franchise dankzij eigen geslaagde accenten als een meer open spelwereld, die ons voor een uurtje of twintig transporteert naar een prachtig avontuur.