Herinneringen zijn misschien wel het grootste goed van de mensheid. Zaken als een eerste verliefdheid, het behalen van een diploma of het kopen van een huis blijven je hierdoor altijd bij. Maar wat nu als je totaal geen herinneringen bezit?

Dit is het uitgangspunt van Remember Me, een game die zich afspeelt in het jaar 2084 binnen een futuristische presentatie van Parijs. In de meer dan zeventig jaar die zijn verstreken is er het nodige veranderd, hetgeen vooral toe te schrijven is aan Memorise Corporation. Het bedrijf heeft een netwerk van herinneringen aangelegd, afkomstig van de mensen die hiervoor speciale implantaten dragen. Via een centrale computer worden deze herinneringen opgeslagen en geregeld, zo kan de herinnering aan een overleden familielid bijvoorbeeld simpelweg worden weggehaald, of vervangen met een andere herinnering. Andersom is het echter ook het geval, een mooie herinnering kan via het netwerk gedeeld worden met anderen om hun onderdeel te maken van je geluk.

Dat het bovenstaande vele gevaren met zich meebrengt laat zich raden, hetgeen ook het vrouwelijke hoofdkarakter Nilin ondervindt. Juist omdat ze zich zo verzet tegen Memorise moet ook haar geheugen worden gewist. Dit lukt slechts ten dele, zo weet ze nog altijd haar naam en kan ze zelfs ontsnappen uit het instituut waar ze gevangen zat, het startpunt voor de zoektocht naar haar identiteit.


Zoals gezegd speelt de game zich af in een futuristisch Parijs, waarmee de Franse ontwikkelaar Dontnod het dicht bij huis heeft gezocht. De stad is grofweg op te delen in twee secties, de rijke bovenlaag en de sloppenwijken; het afvoerputje van de samenleving. Beide secties zijn schitterend vormgegeven, terwijl we op de achtergrond bekende trekpleisters als de Eiffeltoren en de Arc de Triomphe zien opduiken. Verwacht echter geen grootste vrijheden, de stad is redelijk afgebakend waardoor je niet overal kunt komen. Sowieso is exploratie één van de simpele elementen uit de game, alsof de ontwikkelaar je hand vast heeft willen houden omdat je op deze manier niet teveel fout kan doen.

Gelukkig is exploratie niet het belangrijkste in de game, deze rol is namelijk weggelegd voor de combat. Hoewel je standaard aanvallen als een schop of een slag hebt kun je in het Combo Lab al snel nieuwe combinaties maken. Deze combinaties beperken zich niet een schop aangevuld met een slag, er kunnen namelijk speciale eigenschappen aan gegeven worden. Te denken valt aan extra schade toekennen aan je aanvallen of het regenereren van je health, waarbij je zelfs speciale aanvallen in kunt zetten om het geheel nog net wat frisser aan te doen voelen. Het Combo Lab is een leuke manier om je iets meer vrijheid te geven in het vechten en het naar je eigen smaak in te delen, enig nadeel is dat de combinaties niet altijd even vloeiend in elkaar over lopen.


Naast de Quick-Time Events die vrijwel iedere game lijkt te bevatten heeft Dontnod ook nog een uniek element ingebouwd middels scenes die je als speler kunt beďnvloeden, Memory Remixes genaamd. Nilin duikt hierbij in de gedachte van een personage en ziet zich een scene voltrekken. Na het verloop gezien te hebben kun je terugspoelen en de scene aanpassen, waardoor het resultaat net even anders is. Teveel hierover weggeven zou zonde zijn aangezien er slechts vier van deze situaties in de game zitten, hetgeen gerust het dubbele had mogen zijn.

Met een sterk verhaal in het indrukwekkende schouwspel van Neo-Parijs en overtuigende stemacteurs lijkt niets een topcijfer de game in de weg te staan, maar toch zijn er enkele puntjes die het cijfer drukken. De besproken combat werkt weliswaar goed, maar komt minder goed uit de verf dan gehoopt. Het resulteert al snel in button bashing, zeker wanneer blijkt dat je hiermee een behoorlijk eind kunt komen. Ook de lineariteit is jammer, zeker wanneer Parijs voor je opduikt had ik gehoopt hier meer vrijheid in te hebben, echter blijkt al snel dat je vooral met herhalende gameplay bezig bent. Het maakt Remember Me zeker niet tot een slechte game, vraag is alleen of de titel over tien jaar nog steeds in je herinnering zal zitten.