Review: Medal of Honor: Warfighter
Door Rene Groen op 29-10-2012 om 10:00
|
Bron: Gamed
|
‘De meest authentieke militaire shooter van het jaar’ en ‘één van de beste multiplayer-ervaringen van 2012’. Met deze indrukwekkende bewoordingen bracht Electronic Arts vorige week Medal of Honor: Warfighter op de markt, maar bij Gamed geloven we uitgevers niet op hun woord en kijken we liever zelf of een game ons geld waard is.
Met Warfighter heeft ontwikkelaar Danger Close getracht om niet alleen stoere mannen met een geweer in beeld te brengen, maar tevens hun persoonlijke situatie centraal te zetten. Vrouwen die huilend achterblijven met hun kinderen terwijl diens mannen op missie gestuurd worden om de wereld een dienst te bewijzen. Een schitterende verhaallijn voor een soap, maar minder geslaagd in deze game. Niet alleen zullen gamers weinig geïnteresseerd zijn in de achtergronden van de Tier 1 soldaten, de ontwikkelaar zelf faalt tevens in de uitwerking. Hoewel duidelijk is dat we op zoek zijn naar de herkomst van explosieven is de vertelling hiervan dermate ingewikkeld dat je het doel al snel uit het oog verliest. We springen van locatie naar locatie, van karakter naar karakter en van een flashback binnen een flashback naar het heden en terug naar het verleden. Onduidelijkheid alom en ook de gameplay helpt niet om deze negatieve smaak weg te spoelen.
Bovenal gaat het hier om een traditionele shooter, maar tussendoor kruipen we ook achter het wiel van een wagen, nemen we plaats in een boot, hanteren we een sniper en blazen we een gebouw op. Een leuke, weliswaar weinig vernieuwende afwisseling die al fout gaat in de basis. In zekere zin is Warfighter te vergelijken met de oudere Medal of Honor titels, werden we hier op momenten afgebakend in onze vrijheid door loopgraven, daar doen ze het nu door gebouwen en de natuur. Van vrijheid is dan ook weinig sprake, hetgeen we de game hadden vergeven als we in deze tour van hoogtepunt naar hoogtepunt werden geleid. Helaas blijft het echter bij een enkel hoogtepuntje, de hoofdrollen zijn verder voornamelijk vergeven aan je teamgenoten en je vijanden.
Van je collega’s verwacht je de nodige hulp en deze krijg je in de vorm van munitie. Veel meer dan dit hoef je niet te verwachten, de game draait hoofdzakelijk om jouw betrokkenheid en jouw acties. Zowel je bevriende strijders als de vijand beschikken hierbij over de AI van een lege pindadop. Ze gaan vol in het vizier staan en gebruiken weinig cover, ervan uitgaande dat ze je al hebben opgemerkt over een korte afstand. Met de toevoeging van de nodige bugs zak je soms eens door de vloer of zie je een vijand al door een object heen steken, waardoor de ‘authenticiteit’ die de ontwikkelaar ons belooft meteen plat gaat. Sowieso kent de game een structuur waarbij we een gebied betreden, vijanden omleggen en dit gedurende enkele uren herhalen. Bij mij werd hier ongeveer zes uur geteld, terwijl ze eerder zelf aan gaven dat dit ‘tussen de vijf en vijftien uur’ zou liggen, hetgeen wat overtrokken lijkt te zijn. Het is jammer dat er in deze uren wel degelijk enige hoogstandjes aanwezig zijn waarop de game zijn potentie wel toont, om je vervolgens meteen weer een level voor te schotelen waarbij dit gevoel weer geheel onderuit gaat. Een gemiste kans.
Gelukkig is er dan nog een multiplayer dit ditmaal, in tegenstelling tot Medal of Honor uit 2010, niet gemaakt is door ontwikkelaar DICE maar door Danger Close zelf. Belangrijk onderdeel vormt Fireteam, waarbij team verwijst naar de samenwerking tussen twee personen. Nu is dit natuurlijk niet nieuw in shooters, toch is de uitwerking ervan indrukwekkend te noemen. Door goed samen te werken ben je zowel elkaars ogen als oren. Spot jij een vijand dan ziet je partner deze ook, leg jij een vijand om die je partner gewond achter liet dan zal deze sneller helen en je vergaart extra punten door bij elkaar te blijven en rugdekking te geven.
Alvorens je de multiplayer binnen stapt zal je gevraagd worden om één van de Tier 1 groeperingen te kiezen. De keuze is aan jezelf, evenals het verdere verloop in deze klasse. Naarmate je namelijk steeds meer opties vrij speelt kun je zelf je uitbreidingen kiezen van je wapen, waarbij zelfs aan de kleinste details gedacht lijkt te zijn. Dit zul je echter moeten verdienen in modi die nergens vernieuwend zijn, ondanks dat de ontwikkelaar dit wel heeft getracht. Home Run is bijvoorbeeld een variant op Capture The Flag waarbij er geen respawns zijn en twee vlaggen dient te verdedigen en Hotspot laat steeds weer de locatie van een bom veranderen. Het kat- en muisspel tussen aanvallers en verdedigers werkt hier redelijk en gamers die een vertrouwde multiplayer met enkele twists zoeken zitten dan ook goed, verwacht je daarentegen juist vernieuwing dan zal Warfighter je dit niet weten te bieden.
Tot welke groep je ook behoort, beiden zullen moeilijk kunnen ontkennen dat de maps misschien wel het grootste struikelblok vormen van de game. Vrijwel iedere shooter heeft één of zelfs meerdere maps die perfect in elkaar zitten en waar je regelmatig aan terug zult denken, echter ontbreekt dit hier. Of het de onkunde of juist het gemak van de ontwikkelaar is zal een vraag blijven, feit is dat de opbouw onlogisch in elkaar zit, waarbij enkel het ontbreken van campspots als voordeel gezien mag worden. Wat ook niet meehelpt is dat de Frostbite engine, zoals ook gebruikt in het vorig jaar verschenen Battlefield 3, hier minder indruk maakt. Bij tussenfilmpjes van de singleplayer zien we weliswaar wat mogelijk is, in de game zelf ontbreekt dit gevoel. Het gevolg is dat houten huisjes na een stevige inslag gewoon blijven bestaan en ieder glas ineens opgebouwd lijkt te zijn uit kogelwerend glas. Dit is extra jammer omdat er, net als bij de gameplay, ook momenten zijn dat de engine zijn grafische spierbundels juist wel laat zien. Dit is dan weer voornamelijk bij de singleplayer, waar de actie – zoals eerder gemeld – zich laat leiden door een vaste route.
Het moge duidelijk zijn, van de beloften die Electronic Arts ons heeft gedaan is weinig overeind gebleven. Het verhaal weet ons niet te pakken, de gameplay stelt teleur en grafisch is de game wisselvallig. Ook de multiplayer heeft te kampen met problemen, waarbij er vooralsnog veel bugs aanwezig zijn en de maps qua opzet onder doen voor collega’s uit hetzelfde genre. Dat de audio net wat meer indruk maakt is een schrale troost, het is namelijk de middelmatigheid die als een nasmaak blijft overheersen.
|
|
|
Beoordeling
| Gameplay |
 45 |
| Sound |
65 |
| Graphics |
55 |
| Replay |
50 |
Het indrukwekkende Fireteam-systeem weet de game niet te redden.
|
55 |
|
|
|
|
 18:39 Bleszinski wil Resident Evil 'fixen'
 09:56 Skylanders: Giants
|
| Reacties (19) |
|
|
Pagina:
1
|
|
the_dan
op 29-10-2012 om 10:53
[Niv: 310 / Exp: 15521]
|
|
Had er niks anders van verwacht.
|
|
Ikaros
op 29-10-2012 om 11:09
[Niv: 0 / Exp: 6]
|
|
Ik wel, had het spel gehaald voor de MP, dacht CoD met BF3 graphics maar wat ziet het er lelijk uit en wat valt het spel tegen...
Helaas de onlinepass al gebruikt dus kan hem ook niet meer terugbrengen.
|
|
Weslii
op 29-10-2012 om 12:14
[Niv: 167 / Exp: 8338]
|
|
Ik heb dit spel niet gespeeld maar kan me niet aan de indruk onttrekken dat deze kritischer wordt beoordeeld dan CoD deeltje zoveel.
CoD heb ik namelijk wel gespeeld en dat spel scoort in mijn ogen onterecht hoge scores terwijl het lijkt alsof iedere andere soortgelijke shooter onterecht lage scores krijgt omdat het geen CoD is.
|
|
MaartenL
(Redacteur)
op 29-10-2012 om 12:59
[Niv: 472 / Exp: 23598]
|
|
@ Weslii, dat lijkt inderdaad zo maar in het geval van MoH:Warfighter klopt deze score wel.
Heb de X360 versie bij een vriend gespeeld en was binnen een half uurtje al de singleplayer beu. Online was het spawn-kill feest, niet echt bevorderlijk voor het plezier...
Echt een gemiste kans.
|
|
wortel6
op 29-10-2012 om 13:09
[Niv: 16 / Exp: 791]
|
|
zo en nu cod.
|
|
|
naka
op 29-10-2012 om 13:11
[Niv: 7 / Exp: 332]
|
|
ik ben van plan om te beginnen aan fps. de enige die ik heb is killzone 3. kan iemand mij vertellen wat het verschil is tussen MOH, COD en BF. ik speel puur single player. thx!
|
|
|
MaartenL
(Redacteur)
op 29-10-2012 om 14:17
[Niv: 472 / Exp: 23598]
|
|
Als je puur single-player speelt ga je sowieso niet veel plezier aan MoH, CoD en BF hebben aangezien die voornamelijk het moeten hebben van de multiplayer.
Wil je echt single-player gefocusde shooters spelen dan kan je best wachten op Far Cry 3 of je haalt Dishonored / Bioshock 1&2 in huis.
|
|
|
Weslii
op 29-10-2012 om 15:13
[Niv: 167 / Exp: 8338]
|
|
Ik vind de singleplayer van Rage ook best vermakelijk.
Maar wanneer je gewoon één van de beste singleplayer FPS games wilt spelen haal je gewoon the orange box in huis.
Wel een beetje gedateerd inmiddels, maar nog steeds niet overtroffen.
|
|
Manji
op 29-10-2012 om 15:15
[Niv: 19 / Exp: 945]
|
|
Bwa ik vond he best wel meevalle. Multiplayer heb ik ervan genoten en de singleplayer mocht wat meer, maar jah je moet positief blijven he(nochtans heb ik me een klein beetje gevloekt door microfoon error en buite de map spawne).
Sebiet assissin creed3 en 2weekjes erna COd Bo2... olé ola!!!!!
|
|
|
the_dan
op 29-10-2012 om 15:36
[Niv: 310 / Exp: 15521]
|
heb de game heel even gespeeld op mijn pc
(inloggen op iemands origin account en dan 16 gb dowloaden)
Het ziet er niet slecht uit hoor op ultra, en het loopt best smooth op mijn oudere rig..
Gewijzigd door the_dan op 29-10-2012 om 15:36
|
|
|
simido
op 29-10-2012 om 16:34
[Niv: 0 / Exp: 3]
|
|
Als je een goede single-player ervaring wilt hebben moet je naar mijn mening in iedere geval de volgende titels spelen: The Orange Box, Crysis 2, CoD MW 1 & 2, Bioshock 1 & 2, Rainbow six vegas 1 & 2 en Killzone 2. Daarna kan je ook op Crysis 3, Far Cry 3 en Bioshock 3 wachten.
Misschien kan je helemaal met Doom (1) beginnen!!
|
|
|
the_dan
op 29-10-2012 om 16:39
[Niv: 310 / Exp: 15521]
|
|
Crysis 2 en singleplayer?
En De MW2 singleplayer is ook zo zwak als maar kan :p
|
|
|
Weslii
op 29-10-2012 om 16:49
[Niv: 167 / Exp: 8338]
|
|
Dat ben ik met je eens the_dan.
Crysis 2 heb ik weer teruggebracht naar de winkel en CoD moet je helemaal niet spelen voor de singleplayer.
The Orange Box
Rage
Bioshock 1
Die hebben wat mij betreft de beste singleplayr.
|
|
Xavior
op 29-10-2012 om 17:36
[Niv: 121 / Exp: 6068]
|
|
Maar weinig vrijheid zie je zowieso niet meer in cod of bf, dus eigenlijk meer van het zelfde.
|
|
Rene Groen
(Eindredacteur)
op 29-10-2012 om 17:38
[Niv: 747 / Exp: 37333]
|
|
@ Weslii: Ik heb zeker geen voorliefde voor COD of welke andere franchise dan ook, iedere titel bekijk ik met een open blik en zoveel mogelijk zonder verwachtingen. Ik denk echter dat de recensie voldoende aan geeft waarom de game juist een 55 scoort, hetgeen totaal los staat van andere games, maar de ontwikkelaar geheel aan zichzelf te danken heeft.
|
|
OwPuMa
op 29-10-2012 om 20:13
[Niv: 31 / Exp: 1530]
|
|
Wow, ik schrok me dood door die onvoldoende cijfer.
Ik had eigenlijk hogere cijfer verwacht!
|
|
Boogieboyz
op 30-10-2012 om 01:45
[Niv: 303 / Exp: 15154]
|
@Ikaros
MoH met BF3 graphics *fixed 
En ja ach als deze tegenvalt koop je de vorige gewoon, die schijnt wel aardig te zijn.
|
|
Balsky
op 30-10-2012 om 10:09
[Niv: 1 / Exp: 65]
|
@Ikaros ga toch weg troll
MOH:W ziet er goed uit en de multiplayer schiet ook gewoon lekker.
Ik vind het een combi van een beetje cod met BF3 graphics.
Cijfer had ik dan ook niet verwacht, echter vind ik ook dat de engine veel is uit gekleed.
Gewijzigd door Balsky op 30-10-2012 om 11:12
|
|
AltairJack
op 30-10-2012 om 15:00
[Niv: 55 / Exp: 2767]
|
|
Dice, Infinity Ward en Treyarch zijn toch wel de topontwikkelaars. MoH heeft geen goede ontwikkelaar en dat zie je terug in het resultaat.
Zelfs vorige gen was het Cod, Battlefield en BiA>MoH. Zie echt 0,0 reden om uberhaupt MoH te overwegen te halen.
Overigens is de SP van COD helemaal niet zo slecht, vorige gen stond COD meer bekend voor zijn SP dan MP. Mss niet de langste singeplayers, maar zeker wel van goed niveau.
|
|
|
Pagina:
1
|
|
|
|
