Het bespreken van Joy Ride Turbo is niet mogelijk zonder eerst een duik in het verleden te nemen. We komen hierbij uit bij de E3 van 2009 toen Microsoft het spel Joy Ride aankondigde, een gratis te spelen arcaderacer met een betalingsmodel voor onder andere extra auto’s en tracks.
Een jaar later, op de E3 van 2010, leerden we dat de plannen voor het spel omgezet werden tot Kinect Joy Ride, een retailgame waarbij de game geheel met Kinect gespeeld diende te worden. Het resultaat was voor velen teleurstellend, de besturing was niet veel meer dan het hanteren van een nagebootst stuur en zelfs zonder dit al te goed te doen kwamen we wel over de finish heen. Om deze fouten niet nogmaals te maken werd onlangs Joy Ride Turbo uitgebracht, een downloadable game waarbij de Kinect besturing geheel overboord is gegooid en we met een controller spelen. Het uitgangspunt is echter hetzelfde gebleven, een gebruiksvriendelijke arcaderacer die vooral gericht is op de jongeren onder ons.

Ondanks dat ontwikkelaar BigPark duidelijk tracht te leren van haar voorganger laten ze deze niet geheel rusten, van de tien tracks uit de game zijn er zeven afkomstig uit Kinect Joy Ride. Het totaalpakket aan tracks maakt echter indruk, ze zijn verschillend van elkaar, hebben de nodige shortcuts en leggen de nadruk steeds weer op andere aspecten. Eén hiervan is het maken van stunts, net als het driften een manier om je boost te vullen en zo de concurrentie voorbij te vliegen. Deze concurrentie kan zowel bestaan uit de computer, drie andere spelers middels splitscreen of zeven anderen wanneer je online gaat. De weergave van het karakter bestaat hierbij uit je eigen avatar, een leuke insteek die overgenomen is van het origineel.
De verschillende voertuigen voelen helaas niet al te snel aan, ondanks dat het hier een arcaderacer betreft zijn ze nogal zwaar, hetgeen de snelheid lijkt te verminderen. Hier tegenover staat dat er om deze reden meer nadruk gelegd kan worden op de power-ups, zonder dat dit tot chaos leidt. Onder de power-ups vinden we vooral traditionele exemplaren, denk aan raketten, mijnen en schilden. Ze doen op dit gebied niets nieuws, maar er is wel een juiste balans tussen aanval en verdediging waardoor het nooit gaat frustreren.

Zoals eerder benoemd richt Joy Ride Turbo zich op kinderen, waardoor de moeilijkheidsgraad laag ligt. Zonder al teveel moeite eindig je altijd in de top drie binnen de championship serie, hiernaast is er echter ook nog een stunt park, een open gebied waar je naar hartenlust kunt stunten op de verschillende onderdelen terwijl je diverse items op dient te pikken. Het is een leuke toevoeging omdat je uitgedaagd wordt om alle collectibles te verzamelen en zo weer andere auto’s te verkrijgen. Ondanks een valse start in de serie weet deze titel dan ook veel goed te doen. Hoewel er iets meer uitdaging had mogen zijn om een grotere groep gamers aan te spreken en meer nieuwe tracks welkom hadden geweest is 800 MS Points een mooi prijskaartje om je de nodige uren te vermaken.
|