De Star Wars serie lijkt een onuitputtelijke bron te zijn voor games. De ene is hierbij succesvol, de ander had het levenslicht nooit mogen zien. The Force Unleashed liet zien hoe het wel moest, maar draaide volgens veel gamers toch vooral om het tonen van wat er mogelijk was op technisch gebied.

Star Wars: The Force Unleashed was een heel aardige game. Eindelijk waren de Force-powers een keer echt cool. Helaas was de game vrij kort en was de gameplay niet van het hoogste niveau. Voor The Force Unleashed 2 lijkt wat betreft graphics en presentatie al een flink groter budget uitgetrokken. Als ze dit grotere budget gebruiken om de game ook op het gebied van gameplay een stuk beter maken hebben ze een toppertje te pakken. Ik hou de game dan ook nauwlettend in de gaten.
Toen de originele Star Wars: The Force Unleashed verscheen, had ik de Star Wars films nog nooit gezien; maar dat is ondertussen veranderd. Ik heb de originele trilogie verorberd en dat smaakt naar meer. Dat meer komt er via The Force Unleashed want deze vult het gat en toont een mooi beeld in de psyche van Darth Vader; ondanks de alternatieve hoofdrolspeler. The Force Unleashed was geen verbazende game, maar omdat het geen filmgame is, krijg je meer vrijheid en meer nieuwe gebieden. En daarom ook lijkt The Force Unleashed II mij een goede game te worden. Gewoon zelf kiezen hoe je de game doorloopt, nieuwe gebieden binnen het universum leren kennen en af en toe een bekend persoon tegenkomen. Wat wil je meer van een Star Wars game?

Het origineel heb ik zowel op de Xbox 360 als PlayStation Portable geheel doorlopen en beide titels waren hierbij erg leuk om te spelen. Toch valt moeilijk te ontkennen dat we niet te maken hadden met een toptitel, beiden hadden hun eigen problemen, zo was de camera niet altijd optimaal bij de PSP, draaide de Xbox 360 versie voor een groot deel om de nieuwe techniek en waren beide versies niet al te lang. Het zijn fouten die de ontwikkelaar aan gaat pakken hoewel ik me nog wel enige zorgen maak over het verhaal: het najagen van een vijand en een liefdesverhaal zijn niet bepaald uniek te noemen, terwijl de relatie tussen Vader en Starkiller juist het ideale ingrediënt was om de eerste game aan op te hangen.
|