De ontwikkeling van Red Dead Redemption is zeker niet zonder horten of stoten geweest. De game is vijf jaar in ontwikkeling geweest en verhalen gaan dat het Rockstar bakken met geld heeft gekost. De vraag is of dit het allemaal waard geweest is voor ons als gamer. Het antwoord daarop vind je in de review.

Red Dead Redemption is de spirituele opvolger op Red Dead Revolver, de game die Rockstar in 2004 op de PlayStation 2 en Xbox uitbracht. Omdat Red Dead Redemption een compleet ander verhaal behandelt is het niet nodig om Red Dead Revolver te spelen. Het verhaal in Red Dead Redemption heeft als hoofdpersoon John Marston, die op zoek is naar zijn grootste vijand, Bill Williamson. Aan het begin van de game weet John hem meteen te vinden, maar deze confrontatie eindigt weinig succesvol voor John. Een nieuwe zoektocht naar zijn aartsvijand begint en leidt langs verschillende personages en omgevingen. Zoals we van de GTA-ontwikkelaar gewend zijn komt John een hoop diverse, maar vooral absurde personages tegen. Het verhaal is, net als in GTA IV, uitgebreid, kritisch op de oude en hedendaagse maatschappij, en biedt ruimte voor veel afwisseling. Toch moet gezegd worden dat er wat schoonheidsfoutjes inzitten, zo zijn er termen en woordgebruik die niet helemaal bij de tijd horen waarin de game zich afspeelt. Ook is er, met name aan het begin, een groot probleem met de motivaties van John om klusjes voor bepaalde mensen te doen. Hij keurt ze af, maar gaat wel meermaals met deze mensen in zee.


De reden dat er over zulke puntjes kritiek ontstaat is omdat Rockstar verder met Red Dead Redemption een ijzersterke game heeft neergezet. John Marston als hoofdpersoon, de tijd waarin het zich afspeelt en de kritische kijk op de maatschappij van toen en nu maken van Red Dead Redemption een volwassen game die interessant is, zelfs zonder dat je naar de gameplay kijkt. Naast het verhaal en de personages speelt de omgeving in de game hierin een belangrijke rol. Rockstar heeft een geloofwaardige, fictionele, wereld neergezet, met duidelijke verwijzingen naar het echte Wilde Westen. Zo zie je in de omgevingen verwijzingen naar heilige locaties van de Indianen en krijg je wereldberoemde locaties als Monument Valley te zien. Ook lijkt men een poging te doen tot het neerzetten van een stukje Grand Canyon. De subtiele afwisseling en wijdse horizons maken van Red Dead Redemption een game waar het leuk is om even in rond te rijden (te paard natuurlijk) en de omgeving te bekijken. De map in de game is ook enorm, maar dit wil niet zeggen dat er bijzonder veel speciale plekken zijn. Verwacht, door de grote afstanden en open vlaktes, dus ook minder interessante momenten.

Het punt dat van Grand Theft Auto IV een game maakte met bijzondere kwaliteiten is de timing van de conversaties tussen personen. In GTA IV, en ook in Red Dead Redemption, praten personen met elkaar als ze met elkaar onderweg zijn. Op deze manier overbrug je de grote afstanden - die alleen wat saai kunnen zijn - makkelijker. Ook leer je op een makkelijk verteerbare manier wat de motivaties van de verschillende personages zijn, leer je hoe ze in relatie staan tot John Marston en krijgt de game veel ruimte om een bepaalde lading (danwel serieus, danwel humoristisch) aan een moment in de game mee te geven.


Wat betreft gameplay is de aanpak in Red Dead Redemption vrijwel gelijk aan die van Grand Theft Auto. Op een grote kaart staan letters van bepaalde personen, waar je vervolgens naartoe kunt gaan om een missie te spelen. Zijn er echter in GTA vaak meerdere personen te kiezen, daar is de keuze in Red Dead Redemption wat beperkter. Vaak zijn er slechts twee personen om uit te kiezen, waardoor de game dus een stuk meer lineair is dan een GTA titel uit het verleden. Dit heeft zijn voor- en nadelen. Allereerst is het op deze manier om een meer meeslepend en logisch verloop van het verhaal te creeëren en dat is met deze, meer lineaire, aanpak gelukt. Aan de andere kant biedt het de speler veel minder keuzevrijheid. Zeker aangezien de afstanden in Red Dead Redemption vrij groot zijn (soms is het bijna tien minuten rijden naar de volgende locatie) was het leuk geweest dat er wat meer gebruik gemaakt werd van de volledige grootte van de map. Missies in de game zijn van het kaliber GTA, maar dan in Western stijl. Verwacht dus missies waarbij je bijvoorbeeld bendeleden moet opruimen, paardenraces houdt, of een trein verdedigt tegen bandieten. De afwisseling in de game is hiermee goed, waardoor de game lang leuk blijft.