Later deze week volgt de review van Treasure’s on-rail shooter ‘Sin & Punisment: Succesor to the Skies’. Voor we daar echter aan beginnen kijken we terug op de cult-hit welke vooraf ging aan dit tweede deel.

Treasure legt vaak de nadruk op het behalen van hoge scores en dat is in deze game niet anders. Door niet geraakt te worden, maar wel je tegenstanders te raken knalt je score omhoog. Wil je echt goed worden, dan weet je precies in welke volgorde je de tegenstander moet raken, waar je op welk moment moet staan en wat je moet doen. Voor een onbekende zal het lijken alsof je met ongelofelijk snelheid door een regen van kogels danst, maar de kenner weet dat het vooral aankomt op oefening; Treasure is een bedrijf vol perfectionisten en die-hard gamers, wat zich uit in de hoge moeilijkheidsgraad van hun games. Los van het schieten op tegenstanders is het ook mogelijk om vijanden welke te dichtbij komen met een close-combat aanval uit te schakelen. Sterker nog, wanneer een raket op je wordt afgeschoten kun je deze zelfs terugslaan, met een grote explosie (en een flinke zak punten) als gevolg.


Het verhaal in de game speelt zich af in de toekomst, het jaar 2007 (wat ironisch genoeg op dit moment alweer in het verleden ligt). Gelukkig voor ons is de door Treasure geschetste toekomst geen waarheid geworden, want dan zag het er niet best uit. Wereldwijd is er een tekort aan voedsel en om dit op te lossen is een speciaal ras gecreëerd welk maar één doel heeft; geconsumeerd worden. Dit ras, genaamd de Ruffians, muteert en het loopt allemaal flink uit de hand. Japan is de dupe, aangezien de mutanten daar uitbreken, en de internationale gemeenschap richt een leger op om het kwaad te keren. Dit leger kijkt echter niet om naar de Japanse bevolking, schiet eerst en stelt dan vragen, wat weer als gevolg heeft dat men een verzetsgroep opricht die tussen de Ruffians en het internationale leger in komt te staan. De game begint wanneer een aanval van Achi, Airan en Saki (leden van het verzet) vreselijk uit de hand loopt. Tijdens het spel neem je zowel Airan als Saki onder de knoppen, terwijl je zowel Ruffians als het internationale leger onder vuur neemt. Dat de game een duister plot kent blijkt wel uit de wat sinistere titel ‘Sin & Punishment’, vrij vertaald: ‘Zonde & Straf’. De game zou oorspronkelijk echter ‘Glass Soldier’ gaan heten, maar deze naam werd vervangen. De uiteindelijke naam is zelfs beïnvloed door Rare’s Perfect Dark; de werknaam van dat project was ‘Red & Black’, een titel die Treasure inspireerde tot de nieuwe titel.

En nu terug naar het probleem uit alinea twee; waarom is Sin & Punishment de culthit geworden zoals we het nu kennen? Dat kwam, zoals eerder al gezegd, door de hoge kwaliteit en het uitblijven van een Westerse release. Dit is op zijn zachts gezegd opvallen, want de game kent Engelse voice-acting, waardoor een overstap niet meer dan logisch leek. Het probleem kwam voort uit de extreem late release; het jaar 2000. Ter herinnering, dat zijn de nadagen van de Nintendo 64, de PlayStation 2 kwam dat jaar uit en de GameCube en Xbox stonden op de stoep. Tel daarbij op dat de game zich toch vooral richt op de hardcore gamer, mede door de hoge moeilijkheidsgraad en het snelle vereiste reactievermogen om de game te kunnen spelen. De late release is vooral weer te wijten aan de (te) lange ontwikkelingsperiode. De overstap van de SEGA Mega Drive en Super Nintendo naar de 3D consoles was voor veel ontwikkelaars een ontzettend lastige en voor Treasure was dit niet anders. Men had ontzettende moeite met het creëren van de 3D graphics en het bewegen en richten in een 3D omgeving. Met een strak management had de ruim drie jaar durende ontwikkeling ongetwijfeld sneller gekund, maar of de wereld dan zou zijn verblijd met een (cult)klassieker van deze kwaliteit is nog maar de vraag.


Nintendo wordt nogal eens verweten dat ze niet luisteren naar de ‘echte gamers’ en de fans, maar in het geval van Sin & Punishment is dat toch gebeurd. Al jaren werd om een Westerse release gezeurd en met de aankondiging van Wii’s Virtual Console werd dat niet bepaald minder. Nintendo ging aan de slag en gaf de game, zeven jaar na de Japanse release, alsnog uit voor 1200 WiiPoints. De game kent nu ook Engeltalige menu’s en hier en daar een extra tutorial. Om het allemaal nog mooier te maken kwam men in oktober 2008 met de melding dat de er een vervolg zou komen en dat wederom het Japanse Treasure de game ontwikkelt. Sin & Punishment: Successor of the Skies zal de game gaan heten en later deze week kun je op Gamed lezen of dit vervolg net zo succesvol is als zijn voorganger!