De critici zijn het er over eens: dit najaar levert meer topgames op dan welke andere periode in de gamesgeschiedenis. Zo'n grote kwaliteit in zo'n korte periode betekent ook dat er veel spellen onopgemerkt blijven. Titels zoals Kane & Lynch bijvoorbeeld. Terecht of onterecht?

Met een dergelijk najaar als deze moet je als uitgever ballen of een heel groot vertrouwen in je games hebben, wil je ze nu plannen. EA nam met Army of Two het zekere voor het onzekere en ook Ubisoft stelde zijn Haze even uit. Beide bedrijven gaven als officiële reden dat de games niet helemaal klaar zijn, maar je kan er gif op innemen dat ze de drukke markt nu liever mijden. Eidos nam echter de gok, dus verscheen Kane & Lynch in november in de winkels.

Als je het verhaal bekijkt, namen ze een goede gok. Kane was ooit aangesloten bij een duistere huurlingenorganisatie genaamd The Seven. De laatste klus ging gruwelijk mis en Kane smeerde hem met een fortuin aan diamanten. Zijn collega's blijken echter nog te leven en "nadat ze Kane uit de gevangenis hebben bevrijd" eisen ze van hem het geld terug anders doden ze zijn vrouw en dochter. Lynch is degene die hem in de gaten moet houden.


Het verhaal is goed geïntegreerd in het spel. Terwijl jij tegenstanders uit de weg werkt en objectieven haalt, kom je gaandeweg meer over beide karakters te weten. Lynch, een gewelddadige schizofreen, schiet regelmatig zonder enige reden op mensen en ook Kane kan geen koorknaapje genoemd worden. De game krijgt daardoor een rauw en duister sfeertje. Positief, want we hebben de laatste tijd al genoeg goedbedoelende helden gehad.

Was het ook maar zo goed met de besturing gesteld. Theoretisch is er niets mis met Kane & Lynch. Als Kane schiet je op alles wat jou in de weg staat en geef je orders aan je teamleden, meestal 'positie vasthouden' en 'schiet die man neer'. Val je zwaar gewond neer, dan brengt een van je teamleden je met een adrenalineshot weer tot leven. Daarnaast maakt de game gebruik van het bekende Gears of War schuilsysteem. Jij en je tegenstander schuilen zoveel mogelijk achter objecten en proberen elkaar daarvandaan neer te knallen.


En hier beginnen de problemen. In Kane & Lynch hoef je geen knop in te drukken om dekking te zoeken, alles gaat automatisch. Tenminste, dat was de bedoeling. Regelmatig zul je echter tegen een pilaar, auto of ander object aanrijden terwijl Kane weigert te schuilen. Sommige schuilplekken zijn daarnaast niet zo veilig als ze lijken. Zo bleef ik achter een standbeeld staan en bleek dat een pantserwagen er dwars doorheen schoot.

Andersom levert het schuilsysteem ook vreemde situaties op. Tegenstanders schuilen achter voorwerpen terwijl hun lichaam zo ver uitsteekt dat ze makkelijk te raken zijn. Of niet. Ik schoot bijvoorbeeld herhaaldelijk op een vijandelijk hoofd, maar de man weigerde neer te gaan. Toen ik dichterbij kwam zag ik een kogelgat ver boven de muur zweven. Deze physics zijn misschien normaal voor een PS2, maar van de PS3 en Xbox 360 verwacht ik dit soort grappen niet meer.