Pirates of the Caribbean: At World's End is één van de populairste films ooit en dat is vooral te danken aan de grappige Jack Sparrow. Het lijkt dan ook moeilijk om van de film een game te maken. Eurocom probeerde het echter wel, wij namen de PS3 versie onder handen om te kijken of de game het goed doet.

At World's End is een nieuwe versie van het verhaal van Dead Man's Chest en At World's End. Het spel begint met Jack Sparrow in de gevangenis met Captain Teague, zijn vader, in de cel ernaast. Dit gevangenislevel speelt zich net voor het begin van Dead Man's Chest af en leert je de besturing. De game vertelt het verhaal van de twee films opnieuw, zo wordt de Brethren Court al direct geïntroduceerd als verhaalelement in het eerste level van de game waardoor deze beter uitgewerkt wordt dan in de films. Het verhaal steekt nu dan ook een stuk logischer in elkaar. Natuurlijk zijn de dialogen in de game wel een stuk eenvoudiger en korter en kan de game dus de film niet vervangen.


Tijdens de game kun je in de huid kruipen van verschillende personages zoals Gibbs, Will Turner en Hector Barbossa, maar het grootste deel van de tijd speel je als Jack Sparrow. Wanneer je de beschikking hebt over meerdere personages, kun je gemakkelijk tussen hen wisselen via de D-Pad en je moet hen allemaal in leven houden. Soms zul je snel moeten wisselen omdat één van je personages in een situatie verkeert die hij onmogelijk kan overleven zoals het eerste gevecht tussen Sparrow en Jones. In die gevallen is het absolute prioriteit om je personage in veiligheid te brengen. Voor de rest brengt de AI het er wel goed vanaf, maar hij wordt wel overdonderd als hij drie of meer tegenstanders heeft.

Het vechten gaat redelijk eenvoudig, met een druk op het kruisje zwaai je met je zwaard, druk je deze knop enkele keren na elkaar leidt dat meestal tot een combo waarmee je de vijand verslaat. Je kunt ook een vijand slaan door middel van het vierkantje of hem vastpakken met het driehoekje waarna je er rustig op los kan slaan of hem kunt weggooien met de analoge stick. Tijdens een gevecht krijg je ook enkele superbewegingen tot je beschikking waarbij je op een bepaalde knoppencombinatie moet drukken om je tegenstander af te maken. Het duurt altijd even voor je deze opgebouwd hebt, dus ze halen zeker de balans niet uit het spel.


Met R1 kun je een wapen afvuren, maar je beschikt maar over drie kogels dus je moet hier zuinig mee zijn. Met L1 kun je allerlei voorwerpen zoals granaten, flessen en dolken oppakken en gebruiken om de vijand te verslaan. Aangezien je beloond wordt voor variatie, is het zeker de moeite om af en toe aan te vallen op deze manier. Op bepaalde momenten zul je ook moeten duelleren met een tegenstander. Hier bekijk je de actie uit een 2D standpunt en moet je zowel verdedigend als aanvallend uithalen. Het systeem brengt zeker wat variatie, maar wordt spijtig genoeg veel te weinig gebruikt.

De AI tegenstanders, waarvan er meestal een hele hoop te zien zijn, vallen niet allemaal samen aan, maar ze wachten ook niet netjes op hun beurt. Wanneer er een rode cirkel onder hun voeten verschijnt, gaan ze je aanvallen ongeacht je positie. Op die momenten moet je de analoge stick in de richting van de aanvallende speler duwen om hem op elegante wijze te stoppen. Op deze manier word je nooit overdonderd door de vele vijanden, maar aan de andere kant vormen ze wel een gevaar. Het enige probleem wat je hier hebt is de camera die te dicht op je personage staat en te traag beweegt.