Als gamesite beoordelen we videogames meestal op hun verdiensten op gebied van gameplay, replay, graphics en geluid. Het zou dan ook logisch zijn als we gaan kijken naar de tien beste videogames aller tijden, maar dat is niet echt origineel meer. Wij gaan op zoek naar een ander soort top 10.

Gebroken controllers, verwoeste tv’s, gemolesteerde huisdieren en verbrijzelde ramen. Nee, deze top tien gaat niet over de meest ontspannende games ooit. Vandaag besteden we aandacht aan bazen waarvan het niet uitmaakt hoe goed je bent: je gaat toch dood - en dat meerdere keren. Hieronder staan de sterkste, snelste, oneerlijkste, onmogelijkste karakters ooit op een tv-scherm verschenen voordat die aan scherven ging. Welkom op het feest der ellende: dit zijn de meest frustrerende bazen.

10. Genra, Dead or Alive 3: Eindbaas gevechten horen de spetterende finale van een spel te zijn. Een tweekamp waar de vonken van afspatten. De ultieme laatste knokpartij. Schijnbaar was iemand dat Tomonube Itakagi vergeten te vertellen, want de tweekamp tegen Genra, de baas van Dead or Alive 3 was allesbehalve een lust voor het oog. En het kwam niet eens door het feit dat deze superkrachtige cybernetische krijger om een of andere reden niet kon blokken.



De speler worstelde namelijk meer met de arena. Deze was volledig 3D, terwijl jij rondliep als een halve 2D personage. De energieaanvallen dwongen je een omtrekkende beweging te maken om hem te bereiken. Tijdens die omslachtige en trage manoeuvre stuitte je regelmatig op een obstakel waar je maar met veel pijn en moeite langskwam en intussen de nodige vuurballen tegen je kop kreeg. Eenmaal bij hem moest je ook nog gokken hoe dicht je bij hem stond, waardoor je regelmatig missloeg.

Had je de eindbaas eindelijk een serie stoten gegeven, dan moest je in theorie snel blokken of springen. Als hij namelijk op de grond viel kwam er een energieaanval vrij die ook jou schade toebracht. In de praktijk echter lanceerde je Genra meestal middenin een combinatie waardoor jij uiteindelijk toch gevloerd werd en weer buiten bereik van die baas kwam. Het gevolg: niet het gevecht van de eeuw, maar een trage, stomvervelende knokpartij waar je alleen maar lullige klapjes uitdeelde.

9. Kaiser Sigma, Megaman X3: De Megaman X serie bezorgde veel gamers kopzorgen. Niet alleen de velden waren voor mensen een reden tot hoofdpijn, het was vooral de eindbaas die de nodige fronzen in het gelaat veroorzaakte. Sigma was de naam en kersenpitten van Megamannetjes kraken was zijn faam. Spelers slaakten een flinke zucht als ze aan het eind van de game zijn tronie zagen, want ze wisten dat ze de komende uren grote irritaties onder het schedeldak zouden krijgen.



Vooral in X3 liepen de frustraties hoog op. Het grote probleem van Kaiser Sigma had namelijk met zijn hoofd te maken. Het gezicht van de intrigant was namelijk wat aan de korte kant. Zo klein zelfs dat het kreng bijna niet te raken leek, terwijl de rest van het lichaam ver boven dat van Megaman uittorende. Je kon trouwens alleen de kop schade toebrengen door de X-Buster of de Z-sabre, wat het gevecht er niet makkelijk opmaakte als je daar niet over beschikte.

Uiteraard stond de baas van de Mavericks niet stil. Terwijl de speler wanhopig zijn kop probeerde te raken schoot Sigma zijn complete arsenaal op hem leeg. Mijnen, hittezoekende raketten, een vernietigende laserstraal, van alles vuurde hij op je af. Spelers hadden een dagtaak om dat allemaal te ontwijken voordat ze überhaupt in de buurt van die kale schedel kwamen. Dat was echter nog een simpele klus vergeleken met de volgende baas.