Voor me op tafel ligt een game met een donkerbruin paard erop. Op het paard zit een vrouw die haar tanden ontbloot, waarschijnlijk moest het lijken of de vrouw aan het lachen was, maar het misvormde gebit doet aan hele andere dingen denken dan vreugde. Eerlijk gezegd zou ik ook niet kunnen lachen als ik op het hoesje van deze game zou staan, want ‘Anky van Grunsven: Het Mysterie van de Verdwenen Paarden’ is het allerslechtste spel dat ik ooit heb gespeeld.

Het was 5 december en ook dit jaar bracht de Goed Heiligman weer een bezoek aan het Gelderse dorpje De Steeg om een lading pakjes af te leveren. In een van die pakjes zat het spel ‘Anky van Grunsven: Het Mysterie van de Verdwenen Paarden’. Het was een pakje voor mijn zusje die een voorliefde heeft voor alles wat ook maar enigszins aan een paard doet denken (behalve paardenvlees). Toch was ze niet heel erg enthousiast toen ze het pakje kreeg, aangezien alle games over de edele viervoeters die ze eerder speelde, zoals ‘Barbie Paardrijclub’, ‘Paard & Pony: In het Zadel’ en ‘Mijn Manege’, gewoonweg verschrikkelijk waren en stuk voor stuk tegenvielen. Maar toch werd Het Mysterie van de Verdwenen Paarden de volgende dag gelijk geïnstalleerd en kon het avontuur beginnen. Ik besloot mee te kijken want ik was benieuwd of dit misschien het eerste goede paardenspel zou zijn en hoe de tanden van de digitale Anky er uit zouden zien.



Het spel begint met Brenda, een Belgisch meisje dat een vriendin van Anky is. Een vriendelijke oude man geeft Brenda de opdracht om een favoriet te kiezen uit een groepje paarden. Voordat je een paard kiest kun je eerst een testrit maken, mijn zusje besluit alle paarden een keer te testen. Het pad waar je de testrit kunt maken is erg smal, het paard botst regelmatig tegen de kant, erg irritant is dat bij zo’n botsing het paard al zijn snelheid in één keer kwijt is. Uiteindelijk kiest mijn zusje een zwart paard, de vriendelijke oude man verteld dat het paard Bonfire heet (toeval?).

Brenda komt vervolgens terecht op een boerderij op het platteland, hier krijgt Bonfire een stal. Meteen gaan rijden kan natuurlijk niet, eerst moet de stal worden schoongemaakt en moet het paard worden verzorgd. Wat meteen opvalt is de verschrikkelijk stroeve besturing van Brenda: ze kan alleen naar voren lopen. Moet je bijvoorbeeld naar een voorwerp lopen dat zich linksvoor Brenda bevindt, dan loop je eerst naar voren tot je op dezelfde lijn staat met het voorwerp, dan draai je Brenda een kwartslag met de pijltjestoetsen naar links en laat je Brenda vervolgens weer naar voren lopen. Recht naar het voorwerp toelopen is dus onmogelijk.



Het schoonmaken van de stal is lachwekkend slecht. De stijve animaties, geen enkel realisme en daarbij de vermoeiende besturing zorgen ervoor dat je nog liever je eigen huis gaat schoonmaken dat de virtuele stal. Als de stal en het paard zelf uiteindelijk zijn schoongemaakt, kun je beginnen met rijden. Als eerste een dressuurbak, dan een springparcours en dan een race door het bos. Met het rijden verdien je ervaringspunten en punten die je kunt besteden bij de plaatselijke paardenwinkel. Hier kun je o.a. kleding kopen voor Brenda, die je kunt bewaren op je eigen kamer op de boerderij. Na een paar uur gespeeld te hebben, die gepaard (haha) gingen met een boel frustraties, wist mijn zusje niet meer hoe ze verder moest komen in het spel. De paardenwinkel was inmiddels helemaal leeg gekocht en de stal was vele malen verschoond. Ook ik kon mijn zusje niet helpen, ik had geen idee hoe je verder moest komen in het paardenmysterie en welk doel er voltooid diende te worden. Op internet was ook geen enkele walkthrough te vinden die het antwoord bood. Mijn zusje besloot het spel opnieuw te spelen met een ander paard, misschien zou het nu wel lukken om verder te komen. Maar nee, de tweede keer was er weer geen succes.

Ik ben nog een paar belangrijke dingen vergeten te vertellen over de game. Bijvoorbeeld dat Anky van Grunsven helemaal niet in het spel zit. Eigenlijk is de game gemaakt in Engeland en daar draagt het spel ook een heel andere titel. Anky van Grunsven heeft dus eigenlijk helemaal niets te maken met de inhoud van deze game en staat alleen op de voorkant als een verkooptruc. Verder ben ik vergeten te melden dat de game grafisch niet veel beter is dan het bijna 10 jaar oude Ocarina of Time en dat de besturing van het paardrijden in dat spel nog beter is uitgewerkt als in Anky van Grunsven: Het Mysterie van de Verdwenen Paarden. Bovendien is het verhaal niet boeiend en het enige mysterie dat aanwezig is, is de vraag hoe je het spel zou moeten uitspelen. Maar waarom zou je de game überhaupt willen uitspelen? Ik heb medelijden met Sinterklaas dat hij hier geld aan heeft uitgegeven en ik heb medelijden met mijn zusje dat zij nog steeds geen enkele goede paardengame heeft gevonden. Maar het meeste medelijden heb ik met Anky van Grunsven die haar naam heeft verleend aan een van de meest trieste producten uit de geschiedenis van de beeldspellen.