Soms wil je het verleden achter je laten. Niet denken aan de beslissingen die je hebt genomen, of had moeten nemen. Een nieuwe, frisse start, ver weg van de plek die je ooit als je thuis beschouwde. Maar wat als het verleden je niet met rust kan laten?
Max Caulfield begeeft zich in zo’n situatie. Met haar krachten om de tijd terug te draaien leek ze onrecht teniet te kunnen doen. En er was geen groter onrecht dan de moord op haar vriendin Chloe Price. Even terugspoelen, de tragische gebeurtenis ongedaan maken en verder gaan blijkt alleen niet zo makkelijk. Sterker nog, het creëert een butterfly effect, wat betekent dat een kleine verandering grote gevolgen kan hebben. Zelfs zo groot dat het uiteindelijk resulteert in een keuze: offer je een gehele stad op om Chloe te laten leven, of zal ze haar leven moeten geven om die van vele anderen te redden? Een keuze met grote consequenties en één afloop, het vertrek van Max Caulfield uit Arcadia Bay. Een tocht naar het onbekende, op een plek waar niemand haar zal veroordelen op gemaakte keuzes.
In onze eerdere hand-on preview ging ik al in op de eerste twee hoofdstukken van Double Exposure, het vervolg van Max haar verhaal. Daar waar ze eindelijk een rustig leven gevonden lijkt te hebben is niets minder waar als haar goede vriendin Safi vermoord wordt. Overmand door emoties creëert Max een tweede tijdlijn, waarin Safi nog altijd in leven is, en blijkt ze over een gave te bezitten om tussen de twee tijdlijnen te wisselen. Op deze manier moet je er uiteindelijk achter zien te komen wat er gaande is en wie hier een rol in speelt.
Dit laatste doet ontwikkelaar Deck Nine Games op indrukwekkende wijze. Of het nu gaat om de nieuwsgierige studente Loretta Rice die haar bevindingen graag bespreekt in een podcast, de ietwat nerdy en door astrofysica geobsedeerde Moses Murphy of leraar Lucas Colmenero die een geheim met zich meedraagt; stuk voor stuk zijn ze overtuigend. Dit is enerzijds toe te wijzen aan hun sterke stemacteurs en anderzijds aan de graphics. Met name de gezichtsuitdrukkingen profiteren van de Unreal Engine 5 en ook de locaties zien er stuk voor stuk goed uit. Wel is het jammer dat er niet heel veel locaties zijn, vrijwel de gehele game speelt zich op of rondom Caledon University af.
Het wisselen tussen twee tijdlijnen zorgt voor een interessante insteek waar de ontwikkelaar uiteindelijk te weinig mee doet. Je loopt voornamelijk tegen problemen aan in de ene tijdlijn, die je op moet lossen door iets te veranderen in de andere tijdlijn. Het helpt bij aan de verhaalvertelling, alleen resulteert het niet in verrassende gameplay. Wat dat betreft blijft de ontwikkelaar wel trouw aan waar Life of Strange voor staat, namelijk een verhalende game pur sang. Het overgrote deel praat je met anderen en maak je keuzes. Sommigen klein, terwijl bij anderen duidelijk is dat het consequenties kan hebben. Dit mag je overigens meteen korreltje zout nemen, lang niet alle door mij gemaakte keuzes kwamen later in het verhaal terug.
Het oplossen van de moord op Safi is waar Double Exposure om draait, hiernaast zijn er ook een hoop andere verhalen waar je mee te maken krijgt. Nergens vond ik deze oninteressant of te lang uitgerekt en voortdurend ben je benieuwd naar de afloop. Ieder van de vijf episodes duurt zo’n anderhalf tot twee uur, afhankelijk van hoe geďnteresseerd je bent om alles te onderzoeken. Niemand verplicht je om de collectibles, in de vorm van polaroids, te verzamelen of alles te lezen. Persoonlijk vond ik het leuk om bij ieder nieuw bericht even op haar telefoon te kijken, tegelijkertijd mis je niet veel als je dit allemaal links laat liggen.
Alles bekijken, lezen en interacties mee uitvoeren staat op sommige momenten wel haaks op de ervaring. Op een gegeven moment zit je in een spannende situatie en toch neemt Max alle tijd om zich te bemoeien met een kat en daar even een foto van te maken. Ook op andere momenten zul je uit de ervaring worden gehaald, alleen heeft dit voornamelijk te maken met technisch falen. Zo kon ik een gesprek niet starten omdat de optie hiervoor niet in beeld verscheen, wat gelukkig verholpen werd door het checkpoint opnieuw in te laden, Gelukkig zijn dit spaarzame momenten die verder geen afbreuk doen aan het verhaal.
En dit verhaal, dat is nu net waar Double Exposure, net zoals de vorige Life is Strange delen, zo sterk in is. Nee, ik ga geen enkele spoiler weggeven, wel kan ik zeggen dat je steeds weer verrast zal worden en dat er een het einde genoeg over blijft om op voort te borduren. Wees niet bang, het is geen cliffhanger die je met meer vragen dan antwoorden achter laat, wel weet de ontwikkelaar het zo te sturen dat ze de ingezette weg een vervolg kunnen geven.
Beoordeling
75
Soms is de conclusie van een game een inkopper. Zo ook in het geval van Double Exposure, wat een voortzetting is van Life is Strange in woord en daad. En dus ben je ook nu het overgrote deel van de tijd bezig om gesprekken te voeren en keuzes te maken om er zo achter te komen wat er nu precies is gebeurd met de dood van Safi. Op sommige momenten weet de ontwikkelaar de balans niet helemaal te vinden, gelukkig is het verhaal zelf tot het einde toe interessant om je hier niet aan te storen.
