Verhalende games waarin jouw keuzes het spelverloop bepalen. Het is een genre waar ontwikkelaars als Telltale Games en Quantic Dream groot mee zijn geworden en ook het morgen te verschijnen As Dusk Falls voor de PC, Xbox en Game Pass in te plaatsen is.
De Xbox en PC titel is de debuutgame van de Londense ontwikkelaar INTERIOUR/NIGHT, in 2017 opgericht door Caroline Marchal, voormalig lead designer achter Quantic Dream’s Heavy Rain en Beyond: Two Souls. Haar doel is niet zozeer om gamers aan te spreken, in plaats daarvan richt ze zich juist op het TV-publiek, de mensen die eerder een streamingdienst opstarten dan een PC of een console. Om deze groep aan het gamen te krijgen daaruziet ze twee belangrijke speerpunten, te weten complexe karakters zoals we dit zagen in series als Breaking Bad en Fargo, en gameplay die zowel toegankelijk als diepgaand is.
De series waar Marchal naar refereert zijn niet alleen geroemd vanwege de acteurs en actrices, minstens zo belangrijk is het verhaal waarbinnen ze opereren. Een goede acteerprestatie binnen een slecht script is namelijk als het afleveren van half werk, net zoals dit andersom het geval is. Gelukkig gaan de twee bij As Dusk Falls hand in hand. Niet door bovennatuurlijke krachten aan te spreken, ze richten zich juist op realistische scenario’s waarbij zware onderwerpen als zelfmoord niet geschuwd worden. Thema’s die netjes vooraf worden gegaan door een waarschuwing.
As Dusk Falls bestaat uit zes hoofdstukken van ieder zo’n drie kwartier tot een uur lang, en speelt zich af in het jaar 1998. Nadat Vince zijn baan als vliegtuigmonteur is verloren besluit hij met zijn vrouw, dochter en vader om te verhuizen en een nieuw bestaan op te bouwen. De trip loopt vertraging op als hun auto het begeeft en ze een tijdelijk onderkomen vinden in het Desert Dream Hotel. Aldaar komen ze in aanraking met de drie Holt broers die zojuist het huis van de lokale sheriff Dante Romero hebben beroofd en worden opgejaagd door de politie. Middels terug- en vooruitblikken leren we beide families, alsmede hun beweegredenen, beter kennen.
Hoe goed je deze families precies leert kennen en wat hun uitkomst is binnen het verhaal heeft alles te maken met de gameplay. Probeer je in een gevaarlijke situatie de held uit te hangen of blijf je op de achtergrond? Vraag je door in een moeilijk gesprek of wil je de lieve vrede bewaren? Lieg je om een naaste te beschermen of heeft het spreken van de waarheid op de langere termijn meer effect? Het zijn vragen waar je voortdurend mee te maken krijgt. Hiernaast bestaat de gameplay uit het tijdig op een knop drukken (niet geoefende gamers kunnen instellen dat ze extra tijd krijgen) of het in de juiste richting drukken van een stick, of het swipen op je telefoon. Hiervoor is er een speciale iOS en Android app die je kunt koppelen en je van daaruit eveneens de game laat spelen. Ideaal als je het verhaal met meerdere spelers wil ervaren, waarbij het meest gekozen antwoord voor het verdere verloop zal worden gebruikt.
Eenmaal een hoofdstuk uitgespeeld kun je in een verhaalstructuur je gemaakte keuzes terugzien, alsmede welke keuzes de community heeft gemaakt. Het is met name interessant om de vele vertakkingen van het verhaal te bekijken en deze te ontdekken door in een volgende playthrough andere keuzes te maken. Het is overigens niet nodig om de gehele game hiervoor opnieuw te spelen, op bepaalde punten binnen de structuur kun je het verhaal vanaf dat punt oppakken en kijken wat het effect van andere antwoorden is. De vele vertakkingen zorgen uiteindelijk niet voor een compleet ander verhaal, wel had ik na de game tweemaal doorlopen te hebben een beter beeld van de families dan wanneer ik dit slechts eenmaal had gedaan. De ‘extra’ scènes die je verkrijgt zijn wat dat betreft interessant genoeg en geven andere inzichten.
Deze keuze komt voornamelijk voort uit het verhaal, ook is dit toe te schrijven aan de acteerprestaties en de visuele stijl. Bijna iedereen is met veel overtuiging ingesproken en weet de situatie waarin ze zich verkeren kracht bij te zetten. Inderdaad, bijna iedereen, de zesjarige dochter Zoe is de enige uitzondering. Haar overdrevenheid en zeurderige stem sloegen al snel op mijn zenuwen en zorgde er bijna voor dat ik haar in iedere situatie tegen wilde spreken. Minstens zo belangrijk voor het overbrengen van het verhaal is de setting. De ontwikkelaar heeft gekozen voor een semi-realistische stijl die overkomt als de combinatie van een schilderij en een comic. Het zijn veelal stilstaande beelden, op enig moment afgewisseld met korte bewegingen, die een belangrijk voordeel met zich meebrengt: er is hier geen sprake van slechte lip-syncing omdat de lippen nu eenmaal niet bewegen. Afgezien van een enkel moment van een overdreven of niet passende gezichtsuitdrukking is het een prima manier om dit te omzeilen en tegelijkertijd een unieke sfeer neer te zetten die het verhaal nergens teniet doet. Als jullie me nu willen excuseren, dan ga ik het verhaal voor de derde keer doorlopen om te kijken wat de andere uitkomsten zijn.
Beoordeling
85
Ontwikkelaar INTERIOUR/NIGHT weet direct te scoren met hun verhalende debuutgame As Dusk Falls. Ze zijn geslaagd in hun opzet om ook non-gamers aan te spreken door een goed en bovenal vertakkend verhaal te combineren met sterke stemacteurs (de zesjarige Zoe even buiten beschouwing latend), simpele gameplay en unieke graphics.
