Zand, hitte, paarden en geweren. Stuk voor stuk termen die slaan op het roerige wilde westen. Daarnaast zijn het ook de termen die slaan op Gun, een shooter uit de ontwikkelstal van Neversoft. Of de ontwikkelaar van de Tony Hawk games ook met dit genre uit de voeten kan, lees je in onze review.
Is dan alles zo slecht?
Tot nu toe ben ik dan ook niet echt tevreden over de game. Het verhaal is kort en spreekt weinig aan, de zijmissies zijn niet erg gevarieerd en ook de spelwereld is te leeg.
Toch is Gun zeker niet zo slecht dat we er een onvoldoende als cijfer aan verbinden. De game weet je namelijk toch beet te grijpen, maar daarvoor moet je hem wel starten op een hogere moeilijkheidsgraad.
Door het spel heen zijn diverse goudmijntjes verstopt. Door deze te vinden en los te pikken verdien je $ 10 per goudmijn. Wederom lijkt het een schaamteloze kopie te zijn van de Grand Theft Auto spellen, maar het pakt verassend goed uit en zorgt er, naast de zijmissies, voor dat je het spel ook na het uitspelen nog eens pakt om toch alles te unlocken. In ieder geval heeft deze game al snel het aspect in zich dat je de controller neerlegt, maar vijf minuten later toch nog even verder gaat om die ene missies af te ronden.
Op grafisch gebied laat Gun de nodige steekjes vallen. In vergelijking met de Xbox versie is er niet heel veel verbetering, we hadden dan ook meer verwacht van de Xbox 360 versie. Enkel de tussenfilmpjes zijn grafisch goed te noemen, in-game laat het echter zien dat er niet optimaal gebruik gemaakt is van de mogelijkheden van de console. Het geheel is nét goed genoeg om er een voldoende uit te slepen, maar indrukwekkend is het nergens.
Anders is dat voor het geluid. De stemmen van Thomas Jane als Colton White en Kris Kristofferson als Ned zijn overtuigend en weten de juiste snaar te raken. Ook de rest van de cast draagt zijn steentje bij en zet een zeer goede voice casting neer. Binnen het spel zijn de geluiden ook goed gekozen. Het rijden op het paard, het schieten van de diverse geweren en de rust op de open vlaktes zijn stuk voor stuk zorgvuldig gekozen en dragen bij aan het wilde westen gevoel. Overigens moet je wel houden van deze rust op de vlaktes, want afgezien van de hoeven van je paard en het geruis van de wind, is er geen ondersteunende muziek. Persoonlijk vond ik dit echter goed bij de game passen omdat de sfeer daarmee goed wordt neergezet.
Concluderend
In het geheel gezien is Gun een game die zowel positieve als negatieve punten heeft.
Om bij het eerste te beginnen is de gameplay simpel gehouden en nodigt het ook voor beginnende gamers direct uit tot spelen (let wel: de game heeft een keurmerk van 18 jaar en ouder). Ondersteund door het geluid wordt het wilde westen hierin goed weergegeven.
Aan de andere kant zijn er ook de nodige negatieve punten. Zo is het spel kort, weinig uitdagend en behoorlijk leeg qua opzet. De submissies houden de levensduur er gelukkig wat langer in, maar weten deze ook niet aanzienlijk te verlegen. Gun is dan ook een goede opzet voor een franchise die in de toekomst beter kan worden, maar op dit moment nog tekort schiet om zijn aanschafwaarde te rechtvaardigen.
|
66
