Denkend aan Metro 2033 en Metro Last Light komen toch vooral de momenten naar voren waarbij je met zweethandjes trachtte te overleven in de veelal donkere tunnels. De zweethandjes blijven bestaan in Metro Exodus, de donkere tunnels zijn daarentegen grotendeels ingewisseld voor meer open omgevingen.
De Metro games van de Oekraïense studio 4A Games komen voort uit de werken van de Russische auteur Dmitry Glukhovsky. Na een verwoestende nucleaire aanval leeft de mensheid teruggetrokken onder de grond terwijl protagonist Artyom contact tracht te vinden met overlevenden. Zo nu en dan maakt hij – gebruikmakend van een gasmasker – een uitstapje boven de grond in de hoop een signaal van leven op te vangen. Op één van deze tochten ziet hij een Russische trein passeren, een vervoersmiddel waar hij samen met zijn vrouw Anna en de Spartans groepering gebruik van maakt om een nieuwe plek van leven te zoeken. Het is het verhaal in een notendop waarvan je de verdere ontknoping zelf zult moeten ontdekken, toch is het belangrijkste uit deze tekst dat Exodus zich voornamelijk boven de grond afspeelt. Een belangrijke stijlbreuk met de voorgaande titels en het is dan ook de vraag of het hiermee zijn identiteit verloren heeft.
Laten we meteen met goed nieuws komen: dit is niet het geval. Sterker nog, het is een belangrijke evolutie en weet de kritiek voor te zijn als Exodus wederom voornamelijk in ondergrondse tunnelstelsels zou plaatsvinden. Exodus voelt minder lineair aan door diens meer open structuur. Verwacht overigens niet ineens één grootse, open wereld die aan je voeten ligt. In plaats daarvan gaat het om meerdere open omgevingen die de nodige diversiteit met zich meebrengen. Van groene gebieden tot aan sneeuwachtige vlakten en dorre woestijnen. Het is een gok van de ontwikkelaar die verrassend goed weet uit te pakken, zonder de identiteit van de serie te verloochenen.
Open omgevingen betekent ook meer vrijheid. Je kunt er dan ook voor kiezen om een vijandig kamp overdag aan te vallen en jezelf eerder kenbaar te maken, of kies je voor de rust van de nacht, er rekening mee houdend dat mutanten juist dan tot leven komen? En mocht je deze mutanten tijdig spotten dan kun je er altijd nog voor kiezen om een klein ommetje te maken en zo de confrontatie uit de weg te gaan. Dit laatste is veelal een garantie om te overleven aangezien kogels een schaars goed zijn. Je zult ze moeten maken met behulp van de spaarzame grondstoffen die je tegen komt en uiteen zijn gezet in twee categorieën. Het zorgt voor een stukje duidelijkheid in termen van mogelijkheden maar niet voor een stukje rust. Kies je bijvoorbeeld voor het maken van een medkit of heb je liever kogels? En is je wapen wel schoon genoeg zodat deze niet blokkeert op het moment dat je de confrontatie aan gaat? De hulpmiddelen zijn schaars en de keuzes daardoor lastig. Gelukkig kun je gebruik maken van een rugzak die op ieder moment als mobiele werkbank kan fungeren, ondanks dat je voor het grotere werk toch echt een werkstation zult moeten zoeken.
Helaas brengt de open omgeving ook een klein nadeel met zich mee. De invulling, hoewel logisch na een nucleaire gebeurtenis, is nogal schaars en de zijmissies gaan niet altijd gepaard met een passende beloning voor je werk. Er is dan ook de kans dat je deze na verloop van tijd links laat liggen. De gebieden afspeuren naar hulpmiddelen en stukken die het verhaal uiteen zetten is wat overblijft en niet iedereen zal hier genoegen mee nemen. Ben je daarentegen het type gamer als ik, dat graag op zoek gaat naar een brief of cassettebandje om zo meer achtergrond mee te krijgen, dan is er gelukkig niets aan de hand. Althans, even geen rekening houdend met de soms wat lompe besturing, zeker als je in een voertuig stapt. Hoewel de besturing wellicht prima aansluit om de spanning hoog te houden is het toch vervelend dat je stealthy benadering mislukt omdat een knop tot actie te laat in beeld verschijnt. De laadtijden hadden ook korter gemogen, bij het vinden van de dood zit je namelijk net iets te lang naar een scherm te staren.
Een ander hekel punt is dat de verhaalvertelling nooit echt lekker op gang weet te komen. Opvallend genoeg ligt dit niet aan het script zelf, in plaats daarvan zijn het de acteurs die het verhaal niet over weten te brengen. Ze zijn doordrenkt met een dik aangezet Russisch accent en omdat Artyom zelf niet terug praat (zijn stem is enkel te horen bij het voorlezen van een dagboek) komen de gesprekken nooit tot leven. Overschakelen naar een volledig Russische cast geeft helaas geen oplossing, omdat niet alle uitspraken van ondertiteling voorzien zijn en karakters meermaals door elkaar praten is hun boodschap nauwelijks of zelfs helemaal niet te volgen. Het staat in schril contrast met de overige geluiden waar juist veel aandacht aan besteed is en je regelmatig kippenvel bezorgen op de spannende momenten.
Ondanks de kritieken blijft het gevoel overeind dat 4A Games een dappere keuze heeft gemaakt om bekende elementen uit de serie op de schop te gooien. Het inwisselen van de donkere tunnels voor de open omgevingen zorgt er nergens voor dat het ongemakkelijke gevoel verdwijnt. Kogels zijn nog altijd schaars, er is altijd de angst dat je gasmasker faalt en het vinden van je weg doe je met niet veel meer dan een kompas en een kaart. Ondanks de wat logge besturing voelt het schieten toch lekker zwaar aan en zijn er genoeg mogelijkheden om diverse modificaties door te voeren, denk aan verbeterde magazijnen, andere soorten munitie of geluidsdempers. In totaal ben ik zo'n twintig uur zoet geweest met de game en heb ik me regelmatig laten verrassen door schitterende vergezichten en bekroop me een gevoel van angst als er ineens spinnen over de arm van Artyom kropen of gemuteerde beesten me het leven zuur maakte. Dit maakt namelijk net zoveel indruk boven als onder de grond.
Beoordeling
80
Alle lof voor ontwikkelaar 4A Games die hun derde Metro game nu voornamelijk boven het aardoppervlak plaats laat vinden in plaats van in de donkere gangenstelsels eronder. Hoewel de verhaalvertelling door de matige stemacteurs nooit echt goed naar voren komt leveren ze op het gebied van spanning niets in en zat ik ook nu met samengeknepen billen als ik de confrontatie met een mutant aan moest gaan. Hopende dat ik genoeg had aan de drie kogels die ik met veel moeite had weten te behouden. Het is dit soort spanning waar Metro 2033 en Last Light bekend om stonden en in Exodus wederom op indrukwekkende wijze naar voren komt.
Ondanks dat hij zeker niet perfect is heb ik toch heel veel plezier met deze game.
Beretta-1992
op 24-02-2019 om 20:49
[Niv: 68 / Exp: 3412]
Tofste Metro game tot nu toe. Ik heb de Metro games altijd in Russische taal met engelse ondertiteling gespeeld voor de extra immersie. Ook dit keer is de russische voice acting gewoon stukken beter dan de engelse.
