Sinds enige tijd brengt de Poolse ontwikkelaar Artifex Mundi hun PC titels naar de Xbox One en PlayStation 4. Als we iets van deze games geleerd hebben is dat ze draaien om puzzels en gebruiksvriendelijkheid maar niet al te lang zijn. Valt ditzelfde te noteren voor Dark Arcana: The Carnival?
De gameplay is in ieder geval niet veel anders dan voorheen. Je bent voornamelijk bezig met het zoeken en combineren van items middels point-and-click, afgewisseld met enkele mini-games. Al te lastig is het allemaal niet en zelfs als je er niet uit komt kun je altijd nog een hint inschakelen. De Expert Mode brengt net iets meer uitdaging door de aanwijzingen vanuit je HUD te verwijderen en het aantal overige hints dat je krijgt te verkleinen. Het is veelal bekende kost voor de fans van het genre in het algemeen of de games van Artifex Mundi in het bijzonder.
Het verhaal is in een uurtje of drie à vier uit te spelen, een extra verhaal meegerekend als je het hoofdverhaal eenmaal hebt uitgespeeld. Zoals uit de titel al op te maken is draait het ditmaal rondom een kermis, waarmee ze een originele insteek hebben bedacht. We spelen als een vrouwelijke detective die op zoek is naar Susan Jones, een moeder die plotseling is verdwenen. Zoals we van de studio gewend zijn krijgen we te maken met bovennatuurlijke elementen en zelfs een geheel andere realiteit. Door dit laatste zijn ze wel ietwat gemakzuchtig met de omgevingen, het geeft ze namelijk de vrijheid om ze dubbel te gebruiken.
De handgetekende beelden weten het verhaal gelukkig naar een hoger niveau te tillen en ook de opvallende karakters dragen hier zeker aan bij. Het is wat dat betreft jammer dat de stemacteurs van wisselend niveau zijn. Lang niet iedereen weet zijn rol uit te dragen en ze worden ook niet geholpen door de matige lip-syncing. Wel moet gezegd worden dat de ontwikkelaar er alles aan doet om gamers tegemoet te komen. Ondertitels zijn bijvoorbeeld aan te zetten en het is zelfs mogelijk om puzzels in zijn geheel over te slaan of hier een alternatief voor te krijgen in de vorm van Monaco, een variant op Solitaire. Er is verder geen tijdsdruk zodat eenieder het op zijn eigen tempo kan spelen.
Om terug te komen op de vraag uit onze inleiding; Dark Arcana: The Carnival is inderdaad grotendeels gelijk aan diens voorgangers. Dit betekent een gelijkende visuele stijl maar tegelijkertijd ook wederom een wisselende kwaliteit in stemacteurs. Bij de puzzels zien we wel enkele kleine wijzigingen. Het deductiebord waar je bewijzen aan elkaar linkt is bijvoorbeeld afwezig, ditmaal doe je dit gelijk als je een bewijs tegen komt. Ook collectibles zijn afwezig, waardoor er minder reden is om nog eens terug te keren na het uitspelen. Fans van de Artifex Mundi titels weten wat ze van Dark Arcana: The Carnival mogen verwachten, hoewel gezegd moet worden dat ze betere titels uit hebben gebracht.
|
