Over de jaren heen combineerde ontwikkelstudio Omega Force hun Warriors serie al met verschillende andere franchises. We zagen bijvoorbeeld Warriors games opgebouwd rond The Legend of Zelda, Attack on Titan, One Piece en Gundam. Deze crossovers kwamen soms redelijk onverwacht maar het zorgde steeds voor kwaliteitsrijke ervaringen, zelfs wanneer je dat op voorhand niet zou verwachten. Vanaf nu is er ook een Berserk variant, een serie die gezien zijn brute actie op het eerste zicht perfect lijkt voor een Warriors crossover. Laat dit nu echter toch een teleurstellende combinatie opleveren.

Omega Force heeft met hun Warriors games steeds gezorgd voor ervaringen die vooral een ode aan de fans zijn. Het waren dan ook telkens games overladen met content, met tientallen speelbare karakters die elk hun eigen stijl hebben. Dat is eigenlijk niet anders voor Berserk and the Band of the Hawk. De serie blijkt simpelweg minder geschikt voor dit soort odes. Zo is er het aantal karakters zeer beperkt. Inclusief duplicaten komen we niet eens aan een twintigtal karakters. Deze personages zijn wel redelijk divers qua vaardigheden en wapens waarnaast ze natuurlijk allemaal beschikken over hun bekende Japanse stemacteurs, maar het voelt toch allemaal wat ondermaats aan voor een gameserie die vaak opschept over het aantal speelbare karakters. Dit is maar één van de elementen waar Band of the Hawk qua content wat licht aanvoelt ten opzichte van andere titels. Zo heb je naast de Story Mode en de Free Mode waarin je Story levels kunt herspelen met de andere karakters enkel nog de Endless Eclipse, een soort eindeloze survival mode die weinig toegevoegde waarde biedt. Zelfs een multiplayer is ditmaal niet aanwezig. Dat alles is nog steeds goed voor enkele tientallen uren speeltijd, maar voor een Warriors game is dit beperkt.


De ode valt ook tegen in het tot leven brengen van het verhaal. Zoals gewoonlijk heeft Omega Force gekozen voor een redelijk uitgebreide verhaallijn. De game volgt de verhaallijn van de Golden Age Arc tot de Hawk of the Milennium Empire Arc, waarbij we zien hoe protagonist Guts wordt ingelijfd in de bende van Griffith en daarin een significante rol gaat spelen. Berserk and the Band of the Hawk vertelt niet elk detail van het verhaal van schrijver Kentaro Miura, maar het is duidelijk genoeg om de grote lijnen te volgen en het geeft spelers zin om de manga te gaan lezen. Het probleem zit hem echter in hoe dit verhaal tot leven wordt gebracht. Voor de eerste hoofdstukken gebruikt men fragmenten van de animatiefilms, maar die films hebben niet het volledige verhaal. Men moet dat ook plots overschakelen op eigen gemaakte tussenfilmpjes die duidelijk van mindere kwaliteit zijn. Het had beter geweest als men een consistente kwaliteit wilde bereiken door eveneens fragmenten uit de animatieserie te gebruiken of overal te kiezen voor eigengemaakte scènes. Een ander nadeel is dat dit verhaal sterk is opgebouwd rond Guts, hij is dan ook in praktisch alle levels het enige speelbare karakter. Pas wanneer je overschakelt naar de Free Mode, krijg je de kans de andere karakters frequent te benutten.

Waar het gelukkig wel beter gaat, is het vechten zelf. Naar goede gewoonte draait de titel rond confrontaties tussen jouw personage en de honderden vijanden die hem of haar omringen. Via een mix van lichte en zware aanvallen met af en toe inbreng van een secundair wapen kun je deze tegenstanders gemakkelijk verslaan, het zijn eerder de framerate en de camera waarmee je moet kampen. Dat laatste probleem wordt vooral duidelijk in de (zeldzame) baasgevechten, waarbij Guts te maken krijgt met gigantische monsters die je vaak niet eens volledig in beeld ziet wegens de camera. Veel interessante elementen bieden deze bazen echter niet, tactiek vergt het namelijk niet zodat het neerkomt op hakken en meer hakken. Op deze momenten voelt Berserk eigenlijk als een beginnersgame aan, andere Warriors spellen bieden simpelweg meer diepgang zodat je logischerwijs een meer gevarieerde ervaring kreeg. Hier lijkt de complexiteit eerder verminderd, zeker omdat je de eerste twintigtal uur bijna exclusief met Guts speelt, een personage dat je tegen het einde van de Story Mode compleet beu bent.


Berserk and Band of the Hawk verdiept deze traditionele Warriors ervaring wel via de toevoeging van een Frenzy Mode, een lichtjes interessantere variant op de traditionele Musou mode. Deze Frenzy verhoogt niet alleen de hoeveelheid bloed en gore – nog steeds ruim minder dan de mangaserie omwille van de noodzakelijke Japanse censuur én met de mogelijkheid deze uit te schakelen – maar verhoogt ook je kracht. Interessant is dat deze mode krachtiger wordt naarmate je hem meer gebruikt zodat je geen enkele reden hebt om hiermee in te houden. Deze Frenzy mode geeft je daarnaast toegang tot een extreem sterke speciale aanval, zodat Frenzy het recept biedt om snel een level te beëindigen. Dit maakt gevechten wel te gemakkelijk. Als idee is het dan ook een leuke extra, maar het verpest de balans. Het maakt de game niet strategischer, je activeert het gewoon zo snel als je kunt waarbij het geen nadelen heeft dit zoveel mogelijk te gebruiken.