Het leek een gouden combinatie te zijn. Ensemble Studios, bekend van Age of Empires, die een RTS ontwikkelde binnen het Halo universum. Halo Wars was door tegenvallende verkopen echter de doodsteek voor de studio. Dat het tegelijkertijd niet het einde voor de franchise is bewijst de komst van Halo Wars 2.
En ook nu is er een grootheid aangetrokken om de game te realiseren. The Creative Assembly, die we vooral kennen van diens Total War serie, heeft in samenwerking met 343 Industries een nieuw deel gerealiseerd die zowel op de PC als Xbox One te spelen is. Bij veel games is dit niet veel meer dan een notitie in de kantlijn, anders is dit bij een Real Time Strategy game. We hebben in de loop der tijd vele pogingen voorbij zien komen om dit genre succesvol over te zetten naar een console en het meermaals zien falen. Het is dan ook goed te weten dat Halo Wars 2 een positieve uitzondering vormt. Binnen een korte tijd selecteer je troepen en beweeg je de camera alsof je nooit anders gedaan hebt. De combinatie van muis en toetsenbord blijft natuurlijk onovertroffen, het is de studio tegelijkertijd gelukt om een prima alternatief aan te bieden.
Om je kennis te laten maken met de controls is er een tutorial en ook de campaign, die je ook coöperatief kunt spelen, helpt je goed op weg om alles aan te leren. Dit kun je zowel positief als negatief opvatten. De minder ervaren RTS speler kan prima uit de voeten door de rustige opbouw en goede uitleg. Heb je daarentegen meer games binnen dit genre gespeeld dan is de kans groot dat het allemaal wel erg simplistisch over komt. Deels verantwoordelijk hiervoor zijn de missies die toch vooral één zelfde structuur hanteren: bouw zo snel mogelijk een leger op en overval de vijand. Een dermate doeltreffende tactiek dat je vrijwel alle missies op deze manier in je voordeel kunt doen beslissen. De moeilijkheidsgraad hoger zetten brengt wel ietwat soelaas maar weet het probleem niet geheel te tackelen. Van de twaalf missies die de campaign rijk is waren er slechts enkelen die de speler uitdagen meer tactiek te gebruiken. De enige reden om ze later nog eens te spelen vinden we in de optionele doelen die je na kunt streven en de collectibles die je kunt vinden. Overigens raden we je sowieso aan om de verhaallijn minstens eenmaal te doorlopen want deze is best interessant, zeker voor de fans van Halo.
Halo Wars 2 heeft namelijk een op zichzelf staand verhaal dat slechts op enkele momenten verwijst naar andere delen. De gebeurtenissen rondom de Master Chief zijn geheel voorbij gegaan aan de bemanning van de Spirit of Fire aangezien zij pas recentelijk ontwaakten uit een cryoslaap van 28 jaar. Tijd om bij te komen is er niet. Oud-Covenant lid Atriox heeft zich tegen zijn oude werkgever gekeerd en gelijkgestemden om zich heen verzameld onder de naam The Banished. De verhaalvertelling gebeurt middels cutscenes van een zeer hoge kwaliteit. Sommige dialogen hadden beter gekund en het einde laat de nodige vragen open, toch neemt dit niet weg dat het verhaal interessant genoeg is om te blijven boeien. Het is wat dat betreft jammer dat de maps zelf wat inspiratieloos zijn. Tegen de achtergrond van het verhaal en de rijke historie waar ze uit kunnen putten had hier toch meer in gezeten. Wel weten ze de missies gevarieerd te houden waardoor verveling niet snel toeslaat.
De campaign is er dan ook eentje die met gemengde gevoelens werd ontvangen. Interessant door het verhaal en een goede leerschool maar tegelijkertijd wat simplistisch in diens opzet. De langere levensduur zit hem dan ook in de multiplayer. De meer traditionele modi als Stronghold en Deathmatch worden al interessanter als je dit met of tegen een ander speelt. Toch is het vooral Blitz dat de show steelt. Om daarop in te gaan is het belangrijk om de basisgameplay te leren begrijpen. Het doel is om een basis te bouwen, grondstoffen te oogsten en je leger uit te breiden om zodoende de oorlog in je voordeel te beslissen. Deze grondstoffen win je vanuit de gebouwen en je hoeft er dus niet actief naar op zoek. Zo'n grondstoffenbron is onuitputtelijk, tegelijkertijd is er echter een maximum aantal eenheden dat je in kunt zetten. Je komt dus vrijwel altijd op het punt waarop je dermate veel grondstoffen hebt dat je ze niet meer uit kunt geven. Daar waar dit in de campaign nog wel redelijk is ingeperkt valt het met name op in de meer traditionele multiplayer.
Anders is dit voor Blitz. De grondstoffen worden hier niet geoogst, je moet ze oppikken van de map. Net als je tegenstander dus. Je gebruikt deze om je basisleger te upgraden en dit doe je eveneens met kaarten. Vanuit je deck zie je steeds vier bruikbare kaarten waarmee je vooruit moet denken of juist moet anticiperen. Het kiezen van de juiste kaart kan het verschil betekenen tussen winst en verlies. Een eenmaal gekozen kaart zal worden vervangen door een nieuw exemplaar, hoewel je van tevoren niet weet welke dit is. Het uiteindelijke doel is om locaties op de map bezet te houden, een simpel spelconcept dat door de kaarten de nodige diepgang kent. Kaarten verkrijg je door simpelweg de verschillende modi te spelen, of door ze met echt geld aan te kopen. Verder spelen ook de verschillende leiders – verspreid over de UNSC en The Banished – een rol aangezien zij diverse kwaliteiten hebben op zowel offensief als defensief vlak. Blitz is een frisse wind in het RTS genre en door diens spelduur van een kwartier tot een half uur kun je ze makkelijk tussendoor spelen.
Veel van mijn tijd ging dan ook in Blitz zitten, maar de overkoepelende inzet is over alle modi gelijk. Halo fans worden verwend met bekende karakters en voertuigen. Er is een goede balans tussen de verschillende troepen middels een steen-papier-schaar opzet en je zult nooit overweldigd worden door het aanbod. De units zijn nooit dermate talrijk dat je het overzicht verliest of diens functies vergeet. Het is één van de redenen waarom Halo Wars 2 niet voor iedereen zal zijn. We merkten het eerder in deze review al op; voor RTS-fanaten is het allemaal iets te simplistisch. Blitz is een waardevolle toevoeging, maar verder heeft de ontwikkelaar het nagelaten om echt vernieuwende elementen te introduceren. Tegelijkertijd weten ze hierdoor minder ervaren spelers voor zich te winnen, krijgen Halo fans een feest van herkenning en weet de framerate zelfs bij hectische momenten overeind te blijven.
|
