Review: Watch Dogs 2
Door Rene Groen op 22-11-2016 om 07:42
|
Bron: Gamed
|
Mario, Nathan Drake, Lara Croft en de Master Chief. Allen iconische personages die door iedere gamer herkend en herinnerd zullen worden. Aiden Pearce behoort niet tot deze groep. De protagonist van Watch Dogs was inwisselbaar en één van de zwakkere factoren in het spel. Het is dan ook goed te weten dat hij niet terugkeert voor de sequel.
Aiden Pearce eruit, Marcus Holloway erin. Een Afro-Amerikaanse jongen die zichzelf niet zo serieus lijkt te nemen, hetgeen resulteert in een verhaal met veel luchtigere situaties. En toch start de game met een serieus probleem. Het ctOS systeem uit Watch Dogs, waarmee de overheid controle probeert te houden op divers vlak, heeft onze nieuwe protagonist bestempeld als een potentieel gevaarlijk persoon. Een probleem dat hij weet te verhelpen door het systeem te hacken en zijn zwarte bladzijde te verwijderen. Hij trekt hiermee de aandacht van de DedSec organisatie die nog altijd een strijd voert tegen Blume, het bedrijf achter ctOS.
Het is een strijd die ze niet kunnen winnen door enkel hackers voor zich te winnen. Met San Francisco krijgen we een nieuwe stad en diens inwoners vormen de sleutel tot succes. Enkel wanneer zij de DedSec applicatie op hun telefoon downloaden geeft dit de organisatie voldoende kracht om Blume te gronde te richten. Gaandeweg de game moet je dan ook voldoende volgers zien te verkrijgen om je macht te vergroten. De Californische staat is hierbij niet één op één overgenomen, toch zijn vele herkenbare locaties aanwezig. In tegenstelling tot Chicago uit het origineel straalt San Francisco veel meer sfeer uit, mede door diens fellere kleurgebruik, hoewel we graag gezien hadden dat de straten iets levendiger zouden zijn. Dit neemt niet weg dat je voortdurend interacties hebt met mens en dier en er zich regelmatig situaties onttrekken die je even stil laten staan om toe te kijken. Of juist in beweging zet om je erin te mengen.
Ook in dit tweede deel draait het namelijk nog altijd om het hacken, voor zover deze term de lading dekt. Van mobiele telefoons tot stoplichten en van auto's tot stroomkasten; het is allemaal beïnvloedbaar. Gaandeweg bouw je deze kwaliteiten uit door het vergaren van Research Points en een bijhorende skill tree, en tevens kun je terugvallen op een tweetal nieuwe hulpmiddelen. Middels een op afstand bestuurbaar autootje en een drone krijg je meer vrijheid om op afstand te handelen en zodoende ongezien te blijven. Tegelijkertijd is dit geen vereiste. Je kunt trachten een situatie te verkennen door zoveel mogelijk te hacken en zo een overzicht te creëren, je kunt stealthy binnen sluipen om van daaruit toe te slaan of guns blazing te werk gaan. Duidelijk is wel dat Watch Dogs 2 niet gericht is op laatstgenoemde aanpak. In vuurgevechten ben je veelal kansloos en sowieso haalt het de charme van het spel grotendeels onderuit. De vijanden zelf maken ook niet altijd evenveel indruk, zo spotten ze je soms van een grote afstand terwijl ze je op een ander moment niet opmerken als je voor ze staat.
Daar waar de titels van Ubisoft normaliter bekend staan om hun soortgelijke aanpak is het ditmaal anders. Geen torens beklimmen of andere capriolen uithalen om de stad te ontvouwen, je kunt vrijwel direct gaan en staan waar je wilt. Eén van de manieren om je te verplaatsen is per auto, die je kunt stelen of via een applicatie kunt bestellen. Aan variatie geen gebrek, aan kwaliteit helaas wel. De besturing voelt zelfs na de nodige oefening onwennig en te direct aan, terwijl ook de topsnelheden van auto's weinig indruk maken. Deze problemen waren op een motor een stuk minder waarneembaar en deze werden dan ook al snel geprefereerd boven de vierwielers.
Het verhaal zelf weet niet op ieder vlak indruk te maken en roept op momenten zelfs vraagtekens op. De beweegredenen van de DedSec groepering zijn veelal nobel, de manier waarop ze er naartoe werken discutabel. Ubisoft slaat op momenten verder iets teveel door in hun pogingen om 'hip' te zijn. Of ik ben gewoon iets te oud en niet hip genoeg, dat kan natuurlijk ook. Kun je dit echter loslaten dan is er genoeg om van te genieten. De verwijzingen naar diverse internetmeme's, alsmede naar personen en organisaties als Martin Shkreli, Google en Scientology liggen er dermate dik bovenop dat een ieder weet waar het over gaat, zelfs zonder de naam te noemen. Sowieso zit Watch Dogs 2 vol met dit soort knipogen naar onze actualiteit, zowel in de hoofdmissies als de sidequests die gevarieerd genoeg zijn om te blijven boeien. Maar zelfs als je niet met een missie bezig bent is een activiteit altijd binnen handbereik. Je kunt op jacht gaan naar collectibles, foto's nemen op speciale locaties middels de ScoutX applicatie, taxichauffeur spelen in de Driver SF missies, races aanvangen – hetgeen zelfs mogelijk is per e-kart of zeilboot – of aanplakbiljetten opplakken om de naam van DedSec te vergroten. Of je gaat gewoon de straat op, hackt iemands telefoon, wijst hem aan als gevaarlijk en wacht tot de politie of een bende ten tonele verschijnt. Aan mogelijkheden dan ook geen gebrek en dit zorgt ervoor dat je makkelijk twintig uur in de game kunt steken zonder dat de verveling toeslaat.
Voorafgaande aan de release werd door Ubisoft meermaals het online component naar voren geschoven. Niet gek ook als je de mogelijkheden opsomt. Je kunt samenwerken met een ander om coöperatieve missies te voltooien, iemand anders zijn game binnen vallen om hem te hacken of samenwerken met andere spelers om een ander neer te halen. Zie je dit allemaal als een verstoring van je singleplayer? Dan zijn de opties ook gewoon uit te zetten. Helaas is deze keuze op het moment van schrijven overigens nog niet geheel aan de speler, Ubisoft heeft het systeem namelijk nog niet honderd procent werkend zonder bijkomende problemen. Tot het moment dat deze opgelost zijn zullen we het nog even zonder bepaalde facetten moeten doen, hoewel de coöperatieve spelstand al wel werkt. Een aanrader want de missies lenen zich prima voor een samenwerking tussen twee personen.
Of Marcus Holloway ooit in één zelfde adem uitgesproken zal worden als zijn bekende broeders en zusters zoals in de inleiding genoemd kunnen we enkel afwachten, duidelijk is wel dat hij een stuk meer persoonlijkheid naar deze sequel brengt. Net zoals San Francisco een stuk meer aanspreekt dan Chicago en het op afstand bestuurbaar autootje en een drone welkome toevoegingen zijn aan het arsenaal. Dit alles is overladen met een flinke portie humor en voldoende content om je langdurig mee bezig te houden. Dat het verhaal op momenten iets te ver door slaat in onbegrijpelijkheid, de besturing van wagens tegenvalt en de online functionaliteiten nog niet werken vallen dan ook weg tegen hetgeen wat Watch Dogs 2 wél te bieden heeft.
|
|
|
Beoordeling
85
Toen Watch Dogs zijn verwachtingen niet waar kon maken en een hoofdpersoon introduceerde waar weinigen zich mee konden associëren was de vraag wat Ubisoft met de franchise zou gaan doen. Het antwoord? Een sequel die het origineel op ieder vlak naar de kroon steekt. San Francisco is een duidelijke verbetering ten opzichte van Chicago, de humor is geslaagd te noemen en de gameplay heeft meer verdieping gekregen. Het is nu enkel te hopen dat de online functionaliteiten ook snel zullen werken zodat we het plezier ook op dat vlak kunnen ervaren.
|
|
|
|
 15:25 TESO dit weekend gratis te spelen
 05:24 Sword Art Online: Hollow Realization
|
| Reacties (2) |
|
|
Pagina:
1
|
|
|
Gast (89.146.40.xxx)
op 22-11-2016 om 15:50
|
|
Waarom niets hier op de verplichte kleine missies waarbij het schieten 100en mannetjes op je af komen?
|
|
|
Gast (178.117.126.xxx)
op 22-11-2016 om 19:44
|
|
Te veel hipster gedoe voor mij, grafisch wel in orde zeker op de pro.
|
|
|
Pagina:
1
|
|
|
|
