Oxenfree is een titel die zich moeilijk laat beschrijven. Dat betekent niet dat er over deze titel van Indie-ontwikkelaar Night School Studio niets te zeggen is. In deze bovennatuurlijke thriller volg je het verhaal van een groep tieners die op een afgelegen eiland een spookachtige scheur in ruimte en tijd openen. Is dat het beleven waard? Wij trokken onze luiers aan en gingen aan de slag.
Edward Island is de mysterieuze locatie waarin jaarlijks een groep ouderejaarsscholieren het einde van het studiejaar vieren. Kampvuren, versnaperingen en ongegeneerde alcoholconsumptie heeft het niet in de weg gestaan dat in de vele jaren dat deze traditie plaatsvind het steeds duidelijker is geworden dat het eiland vele geheimen waarborgt. Het eiland reageert namelijk op bepaalde radiofrequenties als je gebruikt maakt van een old-skool transistorradio. De nieuwsgierigheid van Alex, de blauwharige protagonist, en haar vrienden leidt ertoe dat Oxenfree zich ontwikkeld in een spannende game dat voornamelijk draait om de ontwikkeling en sociale interactie van de vijf scholieren en de zelfontplooiing van Alex.
Oxenfree wordt gekenmerkt door het gehanteerde dialoogsysteem. Als personages gesprekken hebben verschijnen er meerdere praatwolkjes boven Alex waarin heel kort staat beschreven wat je zou willen zeggen. Het is aan jou om één van de reacties te kiezen óf juist niet. De reacties zijn de ene keer meer afwijkend dan de andere keer, maar de essentie van het verhaal dat er mee wordt bedoeld is duidelijk. Wacht je te lang dan zwijg je, wordt het gesprek op een natuurlijke manier afgesloten en loop je de kans mis meer te weten te komen over de achtergrond van deze vriendengroep waarmee je op pad bent. Een leuk detail is dat sommige reacties op de juiste momenten de dialogen van anderen onderbreken, waarmee het dialoogsysteem heel natuurlijk aanvoelt. Hier moet natuurlijk ook het nodige respect geuit worden richting de stemacteurs die hun taak uitzonderlijk goed hebben uitgevoerd.
De dialogen vormen dan ook de essentie van de sublieme belevenis die Oxenfree is. Terwijl de dialogen gevoerd worden is het de kunst gelijktijdig het eiland te verkennen en jezelf naar de volgende omgeving te bewegen. Je zult voornamelijk lopen in rechte of licht krommende paden en zo nu en dan is het zaak te klimmen en te springen. Dit geheel wordt met enige regelmaat afgewisseld door kleine puzzels die opgelost dienen te worden voordat je verder kan. De meeste wandelingen worden gevuld met gesprekken, echter als je er voor gaat alle geheimen van Edward Island te onthullen zal je vaker stilletjes over het eiland dwalen. De gameplay is helaas niet toereikend genoeg om deze soms wel lange wandelingen interessant te houden.
Een ander aspect dat Oxenfree kenmerkt is de grafische vormgeving wat ik wel een artistiek hoogtepuntje durf te noemen. De atmosfeer die hier in combinatie met de audio wordt gecreëerd is subliem. Speel deze game in de juiste omstandigheden, ofwel schemerlamp en degelijke koptelefoon, en voor je het weet voel jij je net zo desolaat als Alex en haar vrienden zich zouden moeten voelen. Het helpt ook enorm dat de camera zich op een redelijke afstand van de vriendengroep bevind, waardoor dit gevoel van isolatie alleen nog maar versterkt wordt. Voeg hier aan toe dat deze bovennatuurlijke thriller gepaard gaat met enige kippenvel momenten en je kunt je voorstellen dat je dit spel niet optimaal op je gemak speelt.
Ondertussen hoop ik dat je Oxenfree iets beter hebt leren kennen. Heel veel meer zou ik jullie over de game willen vertellen, maar aan de andere kant wil ik er ook zo min mogelijk over kwijt. Hoe minder je over de game weet voordat je eraan begint, hoe beter dit is voor de speelervaring. Met een speelduur van ongeveer vier tot zes uur, afhankelijk van hoe jij de game beleeft, is de beste aanpak deze game tevens in één zitting te spelen. Kies dus een lekkere sombere zondagmiddag uit, start Steam of je Xbox One (het spel komt later ook naar de PlayStation 4) op en ga eens lekker zitten voor deze unieke belevenis.
|
